IBPB3/423-380/08/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-380/08/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Diecezji, przedstawione we wniosku z dnia 20 luty 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 28 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego przez kościelną osobę prawną z działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 luty 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego przez kościelną osobę prawną z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W listopadzie 2004 r. Diecezja jako kościelna osoba prawna otrzymała aktem notarialnym w formie darowizny nieruchomość od stowarzyszenia. Głównymi częściami składowymi tej nieruchomości był ołtarz papieski i budynek domu pielgrzyma w stanie surowym otwartym. Strony aktu notarialnego złożyły oświadczenie, że przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie będzie przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z powyższym nie pobrano podatku od spadków i darowizn jako że ww. czynność nie jest objęta tym podatkiem. Diecezja na bazie tego majątku utworzyła w grudniu 2004 r. wewnętrzną jednostkę organizacyjną. Celem działania tej jednostki jest m.in. rozwijanie kultu religijnego, działalność kulturalna i oświatowo-wychowawcza. W listopadzie 2005 r. Diecezja dokupiła dla potrzeb wewnętrznej jednostki kolejną działkę od osób fizycznych również oświadczając, iż nabywanej działki nie przeznacza na prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z tym nie pobrano podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dochody z działalności gospodarczej wykonywanej na nieruchomości otrzymanej w formie darowizny będące w całości przeznaczone na cele wewnętrznej jednostki, a cele te są w większości tożsame z treścią art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek dochodowy od osób prawnych nie powinien stawać się wymagalny, gdyż dochody z działalności gospodarczej wykonywanej na nieruchomości otrzymanej w formie darowizny będą w całości przeznaczone na cele wewnętrznej jednostki, a cele te są w większości tożsame z treścią art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6. Diecezja zatem jako kościelna osoba prawna podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. W myśl art. 7 ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a.

z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

b.

z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odnowy kościołów oraz kaplic, adaptacje innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a powołanej ustawy, zwolnienie, o którym mowa powyżej nie dotyczy m.in dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach, natomiast na podstawie art. 17 ust. 1b, zwolnienie, o którym mowa, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W związku z powyższym art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, reguluje zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Za działalność statutową, zgodnie z unormowaniem § 1 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 137, poz. 1539 z późn. zm.), uznaje się działalność jednostki niemającą charakteru działalności gospodarczej, określoną przepisami prawa i jej statutem. Natomiast przez pojęcie "działalność gospodarcza" w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zwodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny rachunek lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Przywileje podatkowe wynikające z tego przepisu będą więc dotyczyły tylko dochodów kościelnej osoby prawnej z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, jednak cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia.

Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania Diecezji nie będącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności kościelnych osób prawnych są zwolnione z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone na cele wymienione w pkt 4a lit. b) powyżej cytowanego przepisu art. 17.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Diecezja, jako kościelna osoba prawna zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na nieruchomości otrzymanej w formie darowizny. Dochód uzyskany z tej działalności Diecezja ma zamiar przeznaczyć na cele, utworzonej przez siebie, wewnętrznej jednostki organizacyjnej. W związku z powyższym dochód uzyskany przez Diecezję będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak wyłącznie w części przeznaczonej i wydatkowanej na cele jednostki organizacyjnej, które są tożsame z celami wskazanymi w ww. przepisie.Dochód uzyskany z działalności gospodarczej, przeznaczony i wydatkowany na inne cele niż określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku, iż cele na które zostanie przeznaczony dochód mogą być w większości tożsame z celami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl