IBPB3/423-372/08/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 5 maja 2008 r.) uzupełnionym w dniu 21 lipca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy jeżeli:

* Oddział zagranicznego przedsiębiorcy będzie wykonywał działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej krócej niż 12 miesięcy spełnia definicję "zakładu" w rozumieniu zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku oraz czy jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z przychodów osiągniętych na terytorium Polski - jest nieprawidłowe,

* prace budowlane Oddziału będą trwały krócej niż 12 miesięcy to zastosowanie ma art. 5 ust. 3 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków podatkowych Oddziału zagranicznego przedsiębiorcy działającego w Polsce.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 14 lipca 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 21 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorca zagraniczny zgodnie z przepisami art. 85, 86, 88, 90 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.) dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej utworzył Oddział zagranicznego przedsiębiorcy. Oddział został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego. Został nadany numer REGON oraz NIP. Oddział posiada siedzibę w Polsce. Przedmiotem działalności Oddziału jest budowa dróg kołowych i szynowych (PKD 4523A). Oddział będzie świadczył usługi budowlane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej krócej niż 12 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 5 ust. 2 określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

W przypadku zarejestrowania Oddziału została spełniona definicja zakładu (art. 5 ust. 2).

W przypadku powołania Oddziału to Oddział stanowi miejsce prowadzenia działalności a nie plac budowy.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, iż Oddział zagranicznego przedsiębiorcy jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z przychodów osiągniętych przez Oddział na terytorium Polski.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie to oznacza:

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 18 sierpnia 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 30, poz. 131) określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 ww. umowy określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

Przepis art. 5 ust. 3 ww. umowy stanowi natomiast, że plac budowy, budowa, montaż lub instalacja stanowi zakład tylko wtedy, gdy trwają dłużej niż dwanaście miesięcy, począwszy od dnia rozpoczęcia faktycznej pracy.

Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko-słowackiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Ustęp 3 art. 5 Konwencji Modelowej (wersja skróconej z 15 lipca 2005 r.) precyzuje natomiast pojęcie "zakładu" w odniesieniu do prac budowlanych, montażowych lub instalacyjnych. Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej plac budowy, prace budowlane (montażowe) lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy. Użycie zwrotu "tylko wtedy" oznacza, że za zakład nie uznaje się budowy trwającej faktycznie krócej niż dwanaście miesięcy. Określenie "plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe" obejmują nie tylko budowę budynków, lecz również budowę dróg, mostów. Za "prace budowlane lub montażowe" należy uznać również planowanie oraz nadzór budowlany. Ze względu na specyfikę działalności budowlanej, charakteryzującą się zwykle tymczasowością istniejącej placówki, zostaje określony czas trwania budowy, którego upływ świadczy o elemencie stałości. Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje również wszelkie prace przygotowawcze.

Upływ okresu prowadzenia budowy decyduje o ustanowieniu zakładu w państwie źródła. Początku biegu tego okresu należy upatrywać w faktycznym rozpoczęciu prac, służących prowadzonej budowie. Zakończenie prowadzenia budowy następuje wtedy, gdy roboty budowlane zostaną całkowicie wykonane.

Zdarzeniem, z którego zaistnieniem wiąże się powstanie obowiązku podatkowego, jest upływ czasu określonego w danej umowie bilateralnej, prowadzący do powstania zakładu. Nawet jeżeli w kontrakcie budowlanym przewidziany jest dłuższy okres prac, zakład nie powstaje w momencie faktycznego rozpoczęcia budowy, lecz w dacie przekroczenia okresu przewidzianego w art. 5 ust. 3 Konwencji Modelowej OECD - tzn. okresu 12 miesięcy. Dopiero przekroczenie tego okresu, które powoduje powstanie zakładu, rodzi w rezultacie ograniczony obowiązek podatkowy dla przedsiębiorstwa w państwie źródła, rozciągający się na dochody osiągnięte od dnia rozpoczęcia prowadzenia robót budowlanych.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jeżeli działalność gospodarcza na terenie Polski nie jest prowadzona za pomocą położonego tutaj zakładu, dochód osiągnięty z działalności prowadzonej w Polsce zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. umowy podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, czyli w Słowacji.

Oceniając stanowisko wnioskodawcy należy stwierdzić, że jeżeli działalność Oddziału w zakresie budowy dróg kołowych i szynowych będzie trwała faktycznie krócej niż dwanaście miesięcy to nie powstanie zakład na terytorium Polski w rozumieniu art. 5 ww. umowy a tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku na terytorium Polski.

Stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Działalność Oddziału nie będzie stanowiła również placu budowy jeżeli działalność będzie trwała faktycznie krócej niż dwanaście miesięcy w rozumieniu ww. art. 5 ust. 3 ww. umowy. Plac budowy nie będzie stanowił zakładu na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie natomiast jednym z miejsc w którym będzie prowadzona działalność Oddziału.

Zatem w tej części stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.