IBPB3/423-369/07/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników PTF Sp. z o.o. z dnia 21 listopada 2007 r. podniosła kapitał zakładowy Spółki z kwoty 4.375.000,00 zł do kwoty 22.675.000,00 zł poprzez ustanowienie nowych 3660 udziałów. Nowe udziały w podwyższonym kapitale w całości zostały pokryte przez wspólnika AP S.A. poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w innych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, o łącznej wartości 58.279.228,00 zł, z której kwotę 39.979.228,00 zł stanowiącą nadwyżkę ponad wartość zwiększającą kapitał zakładowy (AGIO), przeznaczono na kapitał zapasowy.W związku z podniesieniem kapitału Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych oraz uiściła opłatę za sporządzenie aktu notarialnego i opłatę sądową związaną z rejestracją podniesienia kapitału w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione przez Spółkę koszty wynikłe z podniesienia kapitału zakładowego w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych oraz koszt sporządzenia aktu notarialnego stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki w myśl art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki koszty sporządzenia aktu notarialnego oraz inne opłaty towarzyszące, w tym podatek od czynności cywilnoprawnych stanowią koszt uzyskania przychodu w myśl art. 15 u.p.d.o.p. Zgodnie z ww. artykułem kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. W ocenie Wnioskodawcy wniesienie udziałów do Spółki ma na celu uzyskanie przychodów w postaci otrzymywanych dywidend lub zysku osiągniętego ze sprzedaży tych udziałów. Jednocześnie podwyższenie kapitału powiększa rezerwy kapitałowe Spółki, wzmacnia pozycję finansową i rynkową Spółki, także poprzez zwiększenie wiarygodności kredytowej dla banków finansujących prowadzoną przez Spółkę działalność w zakresie usług finansowych, w tym głównie factoringu i umożliwia otrzymywanie wyższych kredytów, a tym samym świadczenie usług finansowych w większym zakresie. Spółka zwraca uwagę, że w tej sytuacji koszty poniesione w związku z wniesieniem do Spółki wkładu niepieniężnego niewątpliwie wpływają, co najmniej pośrednio, na zwiększenie przychodów Spółki, a jednocześnie poniesione koszty nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołuje liczne wyroki, jak wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2003 r. sygn. I S.A/Wr/2963/2000 czy wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 października 2007 r. sygn. S.A./Wa/1148/07, pisma Ministra Finansów jak z 26 kwietnia 2002 r. sygn. PB3-8214-99/WK/02 czy z dnia 10 czerwca 2002 r. sygn. PB3/GM-8214-127/02 oraz postanowienia w podobnych sprawach jak postanowienie z dnia 29 grudnia 2006 r. sygn. 1427/ZO/415-14/06 wydane przez US w Sierpcu czy postanowienie z dnia 27 kwietnia 2007 r. sygn. 1427/ROP1/423-39/07/MK wydane przez Drugi Mazowiecki US w Warszawie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy wynika natomiast, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W świetle powołanego przepisu stwierdzić zatem należy, iż przychody uzyskane przez Spółkę skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że opisane przez jednostkę wydatki dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego nie są związane z zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów. Ich celem jest bowiem pozyskanie kapitału zakładowego a więc konkretnego przychodu. To zaś oznacza, że błędnym jest stanowisko Wnioskodawcy, iż mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią tego rodzaju kosztów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.