IBPB3/423-366/08/AK (KAN-4619/08) - Czy wybierając metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, spółka może stosować zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w przepisach o rachunkowości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przepisów mających zastosowanie przy wycenie przychodów i kosztów podatkowych oraz przy wycenie aktywów i pasywów i ustalaniu wyniku finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przepisów mających zastosowanie przy wycenie przychodów i kosztów podatkowych oraz przy wycenie aktywów i pasywów i ustalaniu wyniku finansowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest notowana na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Jako emitent papierów wartościowych sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR, w oparciu o art. 45 ustawy o rachunkowości.

Jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, stosownie do art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiadomiła w formie pisemnej Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości. Spółka spełnia wymóg badania sprawozdań finansowych przez podmioty uprawnione do ich badania.

Spółka wybierając metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, stosuje jednocześnie przepisy: art. 12 ust. 2, który określa, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu oraz art. 15 ust. 1, który określa, że koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Stosując przepisy art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 podatnik kieruje się dosłownym brzmieniem art. 9b ust. 1.

Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Zdaniem Spółki, przepis ten mówiąc o różnicach kursowych ustalanych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, powołuje się tylko na art. 15a. Podatnik wywiódł z tego taki wniosek, że ustalając różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości musi jednocześnie stosować art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż art. 9b nie wyłącza stosowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy mimo to, że Spółka wybrała metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, może stosować art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 do wyceny przychodów i kosztów w walutach obcych?

Czy wybierając metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, Spółka może stosować zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w przepisach o rachunkowości, czyli dla spółki, która sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR, będzie to MSR 21, a nie musi stosować art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Zasady przyjęte w MSR 21 są tożsame z zasadami opisanymi w art. 30 ustawy o rachunkowości, czyli będzie to średni kurs ogłaszany przez NBP na dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wybierając metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, prawidłowo zinterpretowała i zastosowała przepisy, tak jak zostało to podane w opisie stanu faktycznego. Postępowanie przyjęte przez Spółkę jest słuszne, ale oparte jest o literalne brzmienie przepisów, wynika wprost z przepisów art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten mówiąc o różnicach kursowych ustalanych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, powołuje się tylko na art. 15a. Spółka wywiodła z tego taki wniosek, że ustalając różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości musi jednocześnie stosować art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1.

Możliwa jest interpretacja logiczna przepisów, które są przedmiotem niniejszego wniosku. Stosując wykładnię logiczną należy dojść do wniosku, iż ustalając różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości stosuje się również przepisy o rachunkowości, które mówią o zasadach wyceny składników aktywów i pasywów oraz operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych. Przepisy te zostały określone w art. 30 ustawy o rachunkowości oraz w MSR 21. Takie stanowisko potwierdzają interpretacje organów skarbowych, a mianowicie: postanowienie Pomorskiego Urzędu Skarbowego, sygn. DP/423-0114/07/AK, postanowienie Opolskiego Urzędu Skarbowego, sygn. PD/423-30-TP/07.

W ocenie Spółki oba postanowienia są prawidłowe, gdyż znajdują oparcie w przytoczonych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. zwanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. zdanie drugie koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż przy ustalaniu wysokości przychodów uzyskanych w walutach obcych lub kosztów poniesionych w walutach obcych stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu bądź poniesienia kosztu.

Powyższe regulacje prawne odnoszące się do przeliczenia przychodów i kosztów poniesionych w walutach obcych mają zastosowanie do wszystkich podatników bez względu na wybraną metodę ustalania różnic kursowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. podatnicy mają możliwość wyboru sposobu rozliczania różnic kursowych. Stanowi o tym art. 9b ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Jednocześnie zgodnie z art. 9b ust. 2 ww. ustawy podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Należy jednak podkreślić, iż ww. przepis art. 9b ustawy o p.d.o.p. ma zastosowanie wyłącznie dla potrzeb ustalania różnic kursowych; przepis ten nie ma zastosowania do przeliczania przychodów, jak również kosztów wyrażonych w walucie obcej dla celów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, wybór rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości nie pociąga za sobą stosowania rachunkowych zasad rozliczania pozostałych przychodów i kosztów. Po przyjęciu metody bilansowej ustalania różnic kursowych, zgodnie z art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do celów podatkowych Spółka będzie musiała stosować inne kursy do obliczania samego przychodu i kosztów, a inne do określenia różnic kursowych. Przychody i koszty będą przeliczane wg zasad przewidzianych w ustawie podatkowej.

W związku z powyższym dla ustalania różnic kursowych powstałych z wyceny składników aktywów i pasywów Spółka, powinna stosować przepisy ustawy o rachunkowości (lub przepisy Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, jeśli taką politykę bilansową wybrała), natomiast art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Spółka musi stosować do przeliczenia przychodów i kosztów poniesionych w walutach obcych.