IBPB3/423-361/08/AM (KAN-4613/08) - Czy Spółka w bieżącym roku podatkowym (dla spółki rok podatkowy trwa od 1/10/2007 do 30/09/2008) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący należność w części, która uprzednio (w roku 2002) została zaliczona do przychodów należnych?
Pismo z dnia 4 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-361/08/AM (KAN-4613/08) Czy Spółka w bieżącym roku podatkowym (dla spółki rok podatkowy trwa od 1/10/2007 do 30/09/2008) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący należność w części, która uprzednio (w roku 2002) została zaliczona do przychodów należnych?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego należność w bieżącym roku podatkowym - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego należność w bieżącym roku podatkowym.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka posiada wierzytelność zgłoszoną na wezwanie syndyka w postępowaniu upadłościowym wszczętym w r. 2003. Spółka liczyła na odzyskanie wierzytelności, dlatego nie zaliczyła w koszty podatkowe odpisu aktualizującego należność w roku wszczęcia postępowania upadłościowego, kiedy to nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a oraz ust. 2a pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). W związku z otrzymaniem w dniu 19 listopada 2007 r. odpowiedzi na zapytanie Spółki z Sądu Rejonowego Wydziału V Gospodarczego postanowienia o umorzeniu postępowania upadłościowego, wydanego w dniu 13 grudnia 2005 r., Spółka chciałaby zaliczyć w bieżącym roku podatkowym (dla Spółki rok podatkowy trwa od 1 października 2007 do 30 września 2008) w koszty uzyskania przychodu odpis aktualizujący należność w części, która uprzednio (w r. 2002) została zaliczona do przychodów należnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Spółka w bieżącym roku podatkowym (dla spółki rok podatkowy trwa od 1 października 2007 do 30 września 2008) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący należność w części, która uprzednio (w r. 2002) została zaliczona do przychodów należnych?
Spółka uważa, że może w bieżącym roku podatkowym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący należność w części uprzednio zaliczonej do przychodów należnych, z uwagi na fakt, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a oraz ust. 2a pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nieściągalność należności została uprawdopodobniona poprzez wszczęcie postępowania upadłościowego. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa terminu końcowego, w którym takiego zaliczenia można dokonać, a jedynie wskazuje moment początkowy, od którego odpis aktualizacyjny można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:
Zasady dokonywania odpisów aktualizujących wartość należności reguluje art. 35b ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) zgodnie z którym - wartość należności aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego, w odniesieniu do:
należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości - do wysokości należności nieobjętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym,
należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - w pełnej wysokości należności,
należności kwestionowanych przez dłużników oraz z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości niepokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności,
należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania,
należności przeterminowanych lub nieprzeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców - w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. oznaczonej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o p.d.o.p., stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.
W myśl art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o p.d.o.p., nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:
dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
Jednocześnie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.
Aby więc przewidziane ustawą o rachunkowości odpisy aktualizujące wartość należności, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu cyt. art. 16 ust. 1 pkt 26a, należności te powinny być uprzednio zaliczone do przychodów należnych na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. oraz nieściągalność wierzytelności musi być uprawdopodobniona. (Oczywiście nie może to być wierzytelność, która uległa przedawnieniu).
Innymi słowy, co prawda z chwilą uprawdopodobnienia tego typu wierzytelności jako nieściągalnej (np. w sposób określony cyt. przepisem art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o p.d.o.p. podatnik ma prawo (a nie obowiązek) zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych odpisów, jednak nie oznacza to, że może tego dokonać w każdym innym czasie.
W związku z tym wierzytelność zgłoszona na wezwanie syndyka w postępowaniu upadłościowym wszczętym w 2003 r. dawała możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonanego odpisu aktualizującego w r. 2003. W tym bowiem roku została spełniona przesłanka wymieniona w art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o p.d.o.p. uprawdopodabniająca nieściągalność tej należności.
W świetle przedstawionych uwarunkowań prawnych rokiem podatkowym, w którym dokonać należało podatkowego ujęcia w koszty uzyskania przychodów tych odpisów, był 2003 rok.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż w bieżącym r. podatkowym (dla Spółki rok podatkowy trwa od 1 października 2007 do 30 września 2008) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące należności w części, która uprzednio (w r. 2002) została zaliczona do przychodów należnych - w sytuacji gdy Spółka posiadała już w latach poprzednich dokumenty, o których mowa w art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o p.d.o.p., jest nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.