IBPB3/423-339/08/BG - Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach oraz zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie, że dochody określone w Konwencji są opodatkowane w Polsce.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-339/08/BG Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach oraz zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie, że dochody określone w Konwencji są opodatkowane w Polsce.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 29 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

*

czy otrzymane zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie że dochody określone w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania są opodatkowane w Polsce - jest prawidłowe,

*

czy otrzymane zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie że dochody określone w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania są opodatkowane w Polsce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

*

czy otrzymane zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie że dochody określone w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania są opodatkowane w Polsce,

*

czy otrzymane zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie że dochody określone w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania są opodatkowane w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie robót drogowych na terenie Ukrainy. Wykonane usługi udokumentowane są fakturami VAT, wystawianymi na rzecz kontrahenta ukraińskiego. Przychody z tytułu wykonanych robót są ujmowane w księgach rachunkowych spółki i wykazywane do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. W trakcie postępowania kontrolnego u kontrahenta ukraińskiego organy podatkowe Ukrainy zażądały potwierdzenia, iż dokumenty zaewidencjonowane w jego księgach, dokumentujące przychody uzyskiwane na terenie Ukrainy przez Spółkę są opodatkowane w Polsce. Spółka otrzymała od właściwego organu podatkowego zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach oraz zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach oraz zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych można uznać za poświadczenie, że dochody określone w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. w szczególności opisane w artykule 7 "Zyski przedsiębiorstw" punkty od 1 do 7 oraz w artykule 21 "Inne dochody" punkt 1 i 2 są opodatkowane w Polsce.

Spółka uważa, że opodatkowuje w Polsce wszystkie przychody uzyskane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza granicami. Księgi rachunkowe są prowadzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, a przychody deklarowane i opodatkowane zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym wydane zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach oraz o rezydencji podatkowej są poświadczeniem, iż wszystkie zadeklarowane przez Spółkę przychody, w tym opisane w artykule 7 pkt 1-7 i artykule 21 pkt 1 i 2 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. są opodatkowane w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady wydawania zaświadczeń przez organy podatkowe zostały uregulowane w dziale VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.

W myśl art. 306a § 2 Ordynacji podatkowej zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

1.

urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa;

2.

osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Stosownie do art. 306b § 1 tej ustawy w przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 306j Ordynacji podatkowej Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 165, poz. 1374 z późn. zm.), w którym ustalił tryb wydawania zaświadczeń, właściwość miejscową i rzeczową organów podatkowych do wydawania zaświadczeń oraz wzory zaświadczeń i wzory ewidencji przekazanych lub otrzymanych informacji, a także wzór rejestru zaswiadczeń. Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości określa wzór ZAS-W - stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Cytowane powyżej przepisy zobowiązują organy podatkowe do wydawania zaświadczeń potwierdzających fakty albo stan prawny, które wynikają z prowadzonych przez dany organ ewidencji, rejestrów bądź innych posiadanych przez niego danych.

Przepis art. 306l Ordynacji podatkowej stanowi, iż organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (certyfikat rezydencji).

Na podstawie ustawowej delegacji ujętej w art. 306n Ordynacji podatkowej Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 72, poz. 482) określił wzór zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji) CFR 1 - stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji) potwierdza miejsce zamieszkania lub siedzibę oraz potwierdza, iż podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej a Umawiającym się Państwem w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (pole B - formularza CFR-1).

Biorąc pod uwagę powyżej cytowane przepisy podatkowe stwierdza się iż zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydane przez organ podatkowy o ile sporządzone jest na formularzu CFR-1 poświadcza, że wszystkie zadeklarowane przez Spółkę przychody są opodatkowane w Polsce.

Stanowisko podatnika w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Natomiast zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach nie poświadcza, ze wszystkie zadeklarowane przez Spółkę przychody są opodatkowane w Polsce a zatem w tej części stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Definicja zakładu zamieszczona została w art. 5 ww. Konwencji. W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 2 tej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez która całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Placówka oznacza również miejsce produkcyjne. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat oraz kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu kamieniołom albo inne miejsce wydobywania kopalnych zasobów naturalnych. Artykuł 5 ust. 3 ww. Konwencji stanowi iż budowa, montaż lub instalacja stanowi zakład tylko wtedy, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż dwanaście miesięcy. Właściwe władze Umawiającego się Państwa, w którym prowadzone są takie prace, mogą w wyjątkowych przypadkach, na wniosek osoby prowadzącej takie prace, nie traktować jako zakładu takiej działalności przekraczającej 12 miesięcy, lecz nie przekraczającej 24 miesięcy.

Natomiast jeżeli działalność nie jest prowadzona na terytorium Ukrainy w formie zakładu, co jednak nie wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego to w oparciu o postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody osiągnięte z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Ukrainie podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl