IBPB3/423-322/08/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-322/08/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu tut. do BKIP 24 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów faktury obciążeniowej za koszty badania rynku (m.in. koszty hoteli, przejazdów, paliwa, konsumpcji, przelotów, parkingów oraz partycypacji w kosztach biurowych i telefonów) poniesione w latach 2005 i 2006 przez macierzystą firmę francuską przed założeniem Spółki w Polsce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów faktury obciążeniowej za koszty badania rynku (m.in. koszty hoteli, przejazdów, paliwa, konsumpcji, przelotów, parkingów oraz partycypacji w kosztach biurowych i telefonów) poniesione w latach 2005 i 2006 przez macierzystą firmę francuską przed założeniem Spółki w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma z Francji przed założeniem w Polsce Spółki i przed podjęciem działalności gospodarczej w Polsce przeprowadzała działania w Polsce, mające na celu zorientowanie się o opłacalności takiej działalności. Polegały one na badaniu rynku, rozmowach z potencjalnymi klientami i zorientowaniu się w rynku zbytu w Polsce na ich produkty. Działalność tą prowadził osobiście jeden z udziałowców przyszłej spółki polskiej oraz wyspecjalizowana do tego celu firma polska. Działania te miały miejsce w latach 2005-2006. W 2007 r. założona została przez Francuzów w Polsce spółka z o.o. Firma macierzysta francuska obciążyła w 2007 r. spółkę polską kosztami działań poprzedzających powstanie spółki w Polsce.Są to koszty pracy udziałowca spółki polskiej, oraz koszty poniesione przez firmę, która wykonywała na terenie Polski badania rynku (m.in. koszty hoteli, przejazdów, paliwa, konsumpcji, przelotów, parkingów oraz partycypacji w kosztach biurowych i telefonów).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty poniesione w 2005 i 2006 r. przez francuskiego udziałowca mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w 2007 r. na podstawie wystawionej w 2007 r. faktury obciążeniowej... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć te koszty do kosztów uzyskania przychodu w 2007 r., bo w tym roku Spółka dostaje fakturę obciążeniową, a koszty ponoszone przed rozpoczęciem działalności mają bezpośredni związek z tą działalnością i z obecnymi przychodami Spółki polskiej.

Na tle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów badania rynku. Dlatego należy stosować tutaj ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów podatkowych.Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Ustawa przewiduje dwie kategorie kosztów, a mianowicie:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów możliwe jest wyłącznie przez podatnika. Jeśli w chwili poniesienia wydatku nie miał tego przymiotu to wydatki te nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów. Przez poniesienie, należy rozumieć pokrycie kosztów z własnych zasobów majątkowych podatnika, przy czym decydujące jest to, czy koszt ostatecznie został poniesiony przez podatnika. Wydatki poniesione przez inną firmę nie mogą obciążać kosztów uzyskania przychodów podatnika. Zawarte między podatnikiem a tą inną firmą porozumienie co do refundacji poniesionych wydatków nie skutkuje powstaniem kosztów uzyskania przychodów podatnika.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż firma z Francji w latach 2005 i 2006 przed założeniem w Polsce Spółki poniosła koszty badania rynku (m.in. koszty hoteli, przejazdów, paliwa, konsumpcji, przelotów, parkingów oraz partycypacji w kosztach biurowych i telefonów) mające na celu zorientowanie się o opłacalności działalności w Polsce. W 2007 r. na podstawie wystawionej faktury obciążeniowej firma macierzysta francuska obciążyła Spółkę polską kosztami działań poprzedzającymi powstanie Spółki w Polsce.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż koszty badania rynku poniesione w latach 2005 i 2006 przez firmę macierzystą francuską na które składają się m.in.:

* koszty hoteli,

* przejazdów,

* paliwa,

* konsumpcji,

* przelotów,

* parkingów,

* partycypacji w kosztach biurowych i telefonów,

nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów powstałej w 2007 r. Spółki polskiej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z osiągniętym przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego rozliczania i wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Organ podatkowy interpretuje przepisy prawa podatkowego, zaś rozliczenie poniesionych wydatków regulują przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), do interpretacji których organy podatkowe nie są właściwe.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl