IBPB3/423-311/07/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 20 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki diet wypłacanych pracownikom z tytułu podróży służbowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki diet wypłacanych pracownikom z tytułu podróży służbowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów kominowych, kominkowych i wentylacyjnych. Przy realizacji zadań korzysta z pracowników zatrudnionych na stanowisku kierowcy. Zgodnie z treścią umów o pracę, miejscem świadczenia pracy jest siedziba Spółki. W miejscu siedziby Spółki pracownicy otrzymują dyspozycje dotyczące wykonywanej pracy, w tym polecenia służbowe wyjazdu na terenie kraju jak również poza granicami.Spółka dokonuje naliczenia i wypłaty diet z tytułu podróży służbowych krajowych i zagranicznych w wysokości określonej przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, uznając jednocześnie wydatki poniesione na ten cel za koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego koszty związane z wypłatą diet stanowią koszty uzyskania przychodu dla spółki.

Zdaniem Spółki zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez podatnika jeżeli:

* służą osiągnięciu przychodu,

* nie zostały wymienione w art. 23 ustawy.

Koszty wypłaconych diet w związku z wyjazdami służbowymi pozostają w związku z osiągniętymi przez Spółkę przychodami.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Wskazany w poz. 45 wniosku art. 21 oraz w poz. 52 art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), nie odnoszą się do przedmiotu wniosku:

* art. 21 tej ustawy dotyczy opodatkowania należności licencyjnych,

* art. 22 ust. 1 tej ustawy reguluje opodatkowanie dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych,

* art. 23 ww. ustawy został uchylony art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) i nieobowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r.

Zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów w spółkach kapitałowych reguluje Rozdział 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić jeżeli poniesione wydatki:

* pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

* nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety, w związku z odbywaniem podróży służbowych przez pracowników.

W konsekwencji wypłaty diet z tytułu podróży krajowych i zagranicznych w wysokości określonej przepisami:

* Rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* Rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.),

o ile są poniesione w celu uzyskania przychodu, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zważywszy na fakt błędnego powołania przepisów prawa stanowisko Podatnika uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.