IBPB3/423-309/07/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-309/07/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 20 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego przychodów osiąganych w związku ze świadczeniem usług poza terenem SSE - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego przychodów osiąganych w związku ze świadczeniem usług poza terenem SSE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność produkcyjną, handlową i usługową na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia nr 41/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ("zezwolenie strefowe").

Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie prac badawczo-rozwojowych oraz produkcja nowoczesnego oprogramowania związana z zastosowaniem multimedialnych technologii w formatach medialnych. Spółka działa zatem na pograniczu telewizji, Internetu i telekomunikacji. Produkty Spółki integrują telewizję, internet, telekomunikację oraz multimedia.

Specyfika branży medialnej związana jest z ogromem pojawiających się coraz to nowych informacji wymagających ich zaprezentowania/publikacji w jak najkrótszym czasie od zaistnienia wydarzenia. W związku z powyższym produkty Spółki musza być bardzo elastyczne, a czas potrzebny do wszelkich modyfikacji/wdrożeń koniecznych do zaprezentowania w sposób oczekiwany przez klienta musi zostać ograniczony do minimum.

Usługi będące przedmiotem sprzedaży są wykonywane w centrum badawczo rozwojowym w Krakowie zlokalizowanym na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W centrum znajdują m.in. zatrudnieni programiści, projektanci systemów, kierownicy projektów, pracownicy prowadzący obsługę księgową i administracyjną Spółki oraz Zarząd Spółki.

W związku z tym, że Spółka jest firmą z tzw. sektora wysokich technologii, świadczącą usługi informatyczne niezbędne jest wykonywanie części prac poza SSE bezpośrednio u odbiorców usług. W szczególności, część pracowników wykonuje prace poza terenem strefy, bezpośrednio u klienta, będącego nabywcą projektów informatycznych wytworzonych na terenie SSE.

W chwili obecnej grupa pracowników wykonuje swoje obowiązki w Warszawie, ze względu na lokalizację klienta, mającego swoje siedziby właśnie w stolicy. Spółka nie założyła w Warszawie biura, gdyż specyfika wykonywanych obowiązków powoduje konieczność wykonywania pracy bezpośrednio w siedzibie klienta.

Prace wykonywane przez pracowników bezpośrednio u klienta obejmują w szczególności: analizę zapotrzebowań klienta, wdrożenie gotowych produktów oraz bieżącą modyfikację przygotowanych rozwiązań do wymagań klienta.

Każdorazowo powyższe prace są wykonywane w związku z oprogramowaniem wytworzonym na terenie SSE.

Analiza zapotrzebowań klienta.

Analiza zapotrzebowań klienta obejmuje zebranie informacji niezbędnych do zdefiniowania potrzeb klienta i zaproponowania mu odpowiednio zindywidualizowanego produktu wykonywanego na terenie SSE. Analiza ta jest związana z spotkaniami roboczymi pracowników klienta i Spółki. Zakres tej analizy jest w każdym przypadku ustalany i potwierdzany przez klienta i Spółki. Wynikiem pracy Spółki podczas analizy jest dokument definiujący zapotrzebowanie klienta, metody wykorzystania konkretnych modułów oraz projekt funkcjonalny i graficzny produktu. Dokumentacja ta stanowi podstawę dla sformułowania zamówienia klienta oraz zakresu prac i harmonogramu oferty. Zakres prac związanych z analiza zapotrzebowań klienta odpowiada zatem w części pracy prowadzonej przez przedstawicieli handlowych w innych branżach. Na podstawie niniejszego dokumentu powstaje projekt informatyczny. Projekt informatyczny realizowany jest w całości przez pracowników zatrudnionych w Krakowie na terenie SSE. Projekt informatyczny może polegać na wdrożeniu już posiadanych przez Spółkę komponentów lub wytworzeniu nowych, o nowych funkcjonalnościach. W praktyce najczęściej projekt składa się z elementów posiadanych już przez Spółkę oraz nowych, opracowanych specjalnie na potrzeby konkretnego klienta. Jakkolwiek projekt ten wytwarzany jest na terenie SSE, konieczne jest dokonanie prostych modyfikacji bezpośrednio na miejscu u klienta. Oprócz specyfiki branży informatycznej i medialnej, do dokonywania powyższych modyfikacji u klienta Spółka jest zobligowana szczegółowymi postanowieniami umowy sprzedaży produktu. Modyfikacje wykonywane są z reguły na dwóch etapach: wdrożenia gotowych produktów oraz usług wykonywanych po zamknięciu (wdrożeniu) projektu.

Wdrożenie gotowych produktów.

Wdrożenie gotowych produktów ma charakter instalacji produktu wytworzonego przez pracowników zatrudnionych na terenie SSE. Wdrożenie wykonywane jest przez poszczególnych pracowników Spółki w siedzibie klienta i ściśle współpracujących z klientem, na serwerach wskazanych przez klienta. Na etapie wdrożenia mogą pojawiać się drobne modyfikacje oprogramowania wynikające ze zmian ustawień poszczególnych funkcjonalności projektu informatycznego wytworzonego na terenie SSE, które wykonywane są od razu przez pracowników Spółki w Warszawie aby jak najlepiej odpowiedzieć na zapotrzebowanie klienta. Dokonywane modyfikacje nie mają jednak charakteru produkcji nowego projektu informatycznego.

Bieżące modyfikacje

Zgodnie z umową sprzedaży produktu. Spółka zobligowana jest również zapewnić pełną operacyjność sprzedanego produktu, co wiąże się często z koniecznością drobnych modyfikacji już funkcjonującego produktu. Modyfikacje w ramach usług wykonywane po zamknięciu projektu mają postać ciągłych prac polegających na dokonywaniu modyfikacji na zlecenie klienta w związku ze zmieniającymi się warunkami otoczenia. Usługi te nie polegają na produkcji nowego serwisu projektu informatycznego, mają charakter prostych modyfikacji dokonywanych na wykonanych przez Spółkę na terenie SSE modułach oprogramowania. Tylko wykonanie usług u klienta, dzięki łatwiejszej komunikacji, pozwala na spełnienie oczekiwań klienta poprzez dokonanie modyfikacji w wymaganym czasie (z reguły 2-3 godziny) określonym przez zmieniające się warunki otoczenia.

Klient nie jest w stanie dokonać modyfikacji samodzielnie, natomiast ewentualne zlecenie dokonania tychże modyfikacji przez inną spółkę musiałoby wiązać się z nabyciem know-how /metodologii opracowanej przez Spółkę. Miejsce pracy pracowników Spółki, dokonujących wdrożenia oraz modyfikacji serwisowych na zlecenie klienta jest każdorazowo uzależnione od miejsca prowadzenia działalności przez klienta.

W związku z powyższym zadano następująca pytania:

Czy fakt wykonywania przez pracowników Spółki w Warszawie (lub w przypadku realizacji zadań dla innych klientów także w innym miejscu) poza terenem strefy następujących prac:

Czy fakt wykonywania przez pracowników Spółki w Warszawie (lub w przypadku realizacji zadań dla innych klientów także w innym miejscu) poza terenem strefy następujących prac:

- analizy zapotrzebowań klienta,

- wdrożenia gotowych produktów,

- bieżących modyfikacji gotowych produktów

stanowi prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej poza terenem Specjalnej Strefy Ekonomicznej w rozumieniu § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004, Nr 220, poz. 2232 z późn. zm.), obowiązującym przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej w oparciu o zezwolenia wydane do końca 2006 r., (§ 6 ust. 3 w rozporządzeniu obowiązującym od 2007 r.),

Czy w związku z tym skutkuje koniecznością dokonania wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej fizycznie na terenie strefy oraz prowadzenia rozliczeń zgodnie z zasadami określonymi w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomiędzy jednostką prowadzącą działalność na terenie strefy a pracownikami wykonującymi pracę u klienta w W. lub w przypadku realizacji prac dla innego klienta, w innej lokalizacji.

Zdaniem wnioskodawcy interpretacja dotyczy wykładni pojęcia "prowadzenie przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy", które zostało sformułowane w § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 220, poz. 2232 z późn. zm.) (Rozporządzenie) (przepis o tym samym brzmieniu znajduje się również w obecnie obowiązującym rozporządzeniu - § 6 ust. 3, odnoszącym się do przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia strefowe od 2007 r.,).

Zgodnie z przywołanym przepisem, zwolnienia podatkowe z tytułu inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Aby zatem powstał obowiązek przeprowadzenia wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie strefy konieczne jest uprzednio spełnienie warunku "prowadzenia działalności gospodarczej również poza obszarem strefy"

Zdaniem Spółki wymienione powyżej czynności wykonywane poza terenem SSE, mają charakter wyłącznie pomocniczy i stanowią integralną część głównej działalności wykonywanej na terenie SSE (działalności badawczo - rozwojowej i informatycznej). W konsekwencji, w związku z powyżej opisanymi czynnościami pracowników, nie jest konieczne wyodrębnienie działalności organizacyjnej poza terenem SSE.

Za powyższym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

Specyfika działalności sektora informatycznego

W związku z tym, że Spółka jest firmą z sektora tzw. wysokich technologii, świadczącą usługi informatyczne, aby klient mógł korzystać z zakupionego oprogramowania niezbędne jest wykonywanie części prac poza terenem SSE bezpośrednio w jego siedzibie. Konieczne jest wdrożenie oprogramowania wyprodukowanego na terenie SSE na serwerach klienta. Często konieczne jest również dokonanie prostych modyfikacji dostosowujących produkt do oczekiwań i technicznych możliwości klienta lub zmieniającego się otoczenia/sytuacji, analogicznie jak w sektorze produkcyjnym ma miejsce instalacja a następnie przeskalowanie urządzenia.

Spółka nie jest firmą o charakterze produkcyjnym, w odniesieniu do której możliwe jest ograniczenie działalności wyłącznie do terytorium strefy przez zorganizowanie całego cyklu produkcyjnego bądź zamkniętego technologicznie jego etapu w zakładzie zlokalizowanym na jej terenie.

Grupa pracowników (na którą składają się pojedynczy pracownicy pracujący poza terenem SSE, bezpośrednio w siedzibie klienta - w chwili obecnej ze względu na jego lokalizację, jest to Warszawa), wykonujący czynności opisane powyżej w pkt 1 - stanu faktycznego, nie jest i nie może być jednostką samobilansującą się i wydzieloną technologicznie. Pracownicy ci pełnią funkcje pokrewne do przedstawicielstw handlowych i wykonują czynności o charakterze sprzedażowym, wdrożeniowym, instalacyjnym, lub obsługi serwisowej w zakresie wytworzonego na terenie strefy oprogramowania, a więc pełnią wyłącznie działalność pomocniczą, bez której realizacja projektu nie byłaby możliwa. Należy podkreślić, iż również wszelkie funkcje związane z zawarciem transakcji (podpisanie kontraktu, wystawienie faktur, itp.), jak i samym opracowaniem projektu mają miejsce bezpośrednio na terenie Strefy.

Konieczność skierowania pracowników do pracy bezpośrednio do siedziby klienta - cześć kontraktu sprzedaży produktu strefowego

Grupa pracowników w Warszawie nie ma charakteru stałej placówki (oraz nie ma planów w przyszłości aby taką tworzyć), gdyż zatrudnieni pracownicy ze względu na charakter swoich obowiązków, wykonują prace bezpośrednio u klienta. Spółka nie wynajmuje dla pracowników powierzchni biurowej ani u klienta ani w innej lokalizacji, a fakt obecności pracowników w siedzibie przedsiębiorcy jest bezpośrednio związany z umową sprzedaży produktów wytworzonych na terenie SSE.

Obecność pracowników Spółki bezpośrednio u klienta na etapie wdrażania produktów oraz w trakcie późniejszych bieżących modyfikacji już oddanego produktu (proste zmiany w układzie graficznym serwisów internetowych) jest jednym ze zobowiązań kontraktu sprzedaży produktu wytworzonego na terenie SSE. W szczególności Spółka dokonując sprzedaży produktu zobligowana jest w zawartej umowie do zapewnienia jego wdrożenia (instalacji) oraz zapewnienia jego prawidłowej eksploatacji. Bez wykonania tych czynności klient nie może bowiem korzystać z wytworzonego oprogramowania.

Dlatego w opinii Spółki praca wybranych pracowników Spółki bezpośrednio w siedzibie klienta nie stanowi prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej "poza obszarem strefy", lecz jest to integralny element działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zebranie a następnie analiza informacji o potrzebach i oczekiwaniach klienta bezpośrednio w siedzibie klienta jest również ze względu na specyfikę branży informatycznej kluczowe. Zebrane przez pracowników informacje bezpośrednio na miejscu w siedzibie klienta pozwalają na opracowanie dokumentacji z której następnie wynika identyfikacja potrzeb klienta, zamówienie klienta oraz zakres prac i harmonogram oferty. Zatem charakter pracy wykonywanej przez pracowników wykonujących swoje obowiązki bezpośrednio w siedzibie klienta można porównać do pracy przedstawiciela handlowego. Bez niniejszego etapu, niemożliwe byłoby skonstruowanie właściwego oprogramowania.

Bieżące modyfikacje produktu poza terenem SSE - szczególny wymóg branży medialnej

Branża medialna charakteryzuje się ogromem pojawiających się coraz to nowych informacji, wymagających ich zaprezentowania/publikacji w jak najkrótszym czasie od zaistniałego zdarzenia. W związku z czym czas dokonania drobnej modyfikacji koniecznej do jej zaprezentowania, w sposób oczekiwany przez klienta, musi zostać ograniczony do minimum.

Organizacja pracy Spółki w taki sposób, aby niektórzy pracownicy dokonywali ww. zadań bezpośrednio u klienta (dokonanie drobnej modyfikacji związanej z zachodzącymi zmianami w otoczeniu/środowisku) ma na celu spełnienie podstawowych wymogów naszego klienta, w tym umożliwienie płynnego korzystania z produktu wytworzonego na terenie SSE przez Spółkę. Pracownicy pracujący bezpośrednio w siedzibie klienta pełnią funkcję swego rodzaju "narzędzia", które Spółka wykorzystuje w celu prowadzenia własnej działalności gospodarczej na terenie SSE.

Bez zapewnienia takiej stałej pomocniczej (serwisowej) usługi nasz produkt informatyczny nie spełniałby wymogów dynamicznie rozwijającego się rynku i w konsekwencji zostałby wyparty przez konkurencyjne rozwiązania innych przedsiębiorców Działalność pomocnicza w świetle Konwencji OECD

Potwierdzeniem faktu, iż opisywany rodzaj działalności ma charakter wyłącznie pomocniczy względem produkcji oprogramowania w SSE, jest definicja zakładu, sformułowana w art. 5 ust. 4 modelowej Konwencji OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku. Nie pozwala ona na utożsamianie grupy pracowników w Warszawie z zakładem Spółki, a tym samym z prowadzeniem odrębnej działalności gospodarczej poza podstawową ulokowaną na terenie SSE.

Zgodnie bowiem z przywołaną Konwencją, określenie "zakład" nie obejmuje:

1.

placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

2.

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;

3.

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

4.

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa:

5.

utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa

Jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

W świetle przywołanej Konwencji, podejmowanie działań o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stałej placówce nie stanowi zakładu przedsiębiorstwa.

Należy zatem stwierdzić, iż jeżeli utrzymywanie stałej placówki w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa lub/i prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym, nie stanowi zakładu przedsiębiorstwa, to tym samym nie można twierdzić, iż w placówce takiej prowadzona jest jakaś odrębna - od powadzonej na terenie SSE działalność gospodarcza, tym bardziej jeżeli działania te wykonywane są przez pracowników każdorazowo bezpośrednio w siedzibie klienta. Zatem grupa pracowników w Warszawie nie ma charakteru stałej placówki.

Przywołana regulacja w prawie międzynarodowym utwierdza Spółkę w słuszności jej stanowiska, iż wykonywanie przez pracowników zadań w Warszawie nie stanowi działalności gospodarczej poza terenem strefy ekonomicznej, lecz jedynie działania nieodłącznie związane z działalnością prowadzoną wyłącznie na terenie SSE, stając się tym samym częścią tej działalności.

Reasumując, w opinii spółki działalność pracowników w W. nie jest w żadnym przypadku tożsama z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej poza terenem SSE, lecz jest to część głównej działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie SSE.

Stanowiska organów w zbliżonych sprawach Stanowisko Ministerstwa Gospodarki

Stanowisko dotyczące traktowania grupy pracowników, pracujących bezpośrednio u klienta w Warszawie jako części działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE Spółka opiera również na wykładni dokonanej w liście Ministerstwa Gospodarki z dnia 13 lipca 1999 r., skierowanym do Prezesa Zarządu Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (przy czym stanowisko to jest tożsame z wyrażonym w piśmie Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Gospodarki z dnia 25 października 1999 r. sygn. RR-l/MK/3136/458/99 skierowanym do Ministra Finansów).

Jak stwierdzono w przywołanym dokumencie: "W świetle interpretacji Ministerstwa Gospodarki nie uważa się za naruszenie wymogu ograniczenia działalności do terenu strefy wykonywanie przez osoby zatrudnione przez spółkę, poza terenem strefy czynności takich jak: sprzedaż, z wyjątkiem sprzedaży za pośrednictwem stałych placówek położonych poza terenem strefy, dokonywanie zakupów, prowadzenie kontroli jakości komponentów, prowadzenie marketingu, usług transportowych, obsługi serwisowej i instalacji produktów wytworzonych w strefie (obsługa serwisowa dotyczy wyłącznie produktu wytworzonego na terenie SSE) -jeżeli czynności te są w sposób bezpośredni związane z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą na terenie strefy".

Prezentowane stanowisko zostało wydane na gruncie starego - nieobowiązującego już stanu prawnego, który zabraniał w ogóle prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem SSE przez inwestorów strefowych.

Kategoria czynności wymieniona w przytoczonym liście - enumeratywnie wyliczonych - w opinii Ministerstwa Gospodarki nie stanowiła prowadzenia działalności poza terenem strefy i podejmowanie takich działań przez inwestorów strefowych nie skutkowało naruszeniem przepisów w sprawie SSE. Jeżeli czynności te nie były uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej poza terenem SSE w starym stanie prawnym, to nie powinny być za takie uznane tym bardziej w chwili obecnej, gdy dozwolone jest podejmowanie działalności gospodarczej poza SSE.

Kategoria czynności wymienionych w przytoczonym liście Ministerstwa Gospodarki pokrywa się z aktywnością podejmowaną przez pracowników Spółki w Warszawie. Po pierwsze w ramach Analizy de facto pracownicy prowadzą i podejmują czynności marketingowe produktów Spółki oraz zbierają zamówienia. Po drugie czynności wdrożenia oprogramowania powstałego na terenie SSE pokrywają się z usługą instalacji, a po trzecie usługi bieżącej modyfikacji i dostosowania produktów do potrzeb Spółki pokrywają się z dozwoloną obsługą serwisową.

Wszystkie czynności podejmowane w biurze klienta w Warszawie są ponadto bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą na terenie SSE, dotyczą one bowiem produktu wytworzonego w strefie oraz są wykonywane w ramach kontraktów sprzedaży produktów (służą sprzedaży i prawidłowemu funkcjonowaniu wyrobów wytworzonych na terenie SSE). Podsumowując, w świetle zacytowanego pisma Ministerstwa Gospodarki czynności podejmowane przez pracowników Spółki w Warszawie nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej poza SSE.

Naszym zdaniem wykonywanie części zadań przez pracowników poza terenem SSE nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej "poza obszarem strefy", lecz jest to integralny element działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Prowadzenie działalności w świetle stanowiska Sądu Najwyższego

Warto tutaj również powołać się na rozumienie działalności gospodarczej przyjęte w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 14 maja 1998 r. (III CZP 12/98), w której Sąd stwierdził, że "czynności podejmowane przez podmiot gospodarczy wchodzą w zakres jego działalności gospodarczej, gdy pozostają w normalnym, funkcjonalnym związku z tą działalnością w szczególności podejmowane są w celu realizacji zadań związanych z przedmiotem działalności tego podmiotu".

Odnosząc przywołaną definicję działalności gospodarczej do działalności prowadzonej przez pracowników w Warszawie, nie sposób uznać, iż wspomniane czynności pomocnicze stanowią przedmiot jakiejś innej, aniżeli prowadzona na terenie SSE, działalności gospodarczej

Interpretacja Małopolskiego Urzędu Skarbowego

Pragniemy również wskazać na treść pisma Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 8 sierpnia 2007 r. (sygn. PO2/423-84/07/66304). W piśmie tym potwierdzono, iż w przypadku prowadzenia portalu internetowego, fakt zlokalizowania poza terenem SSE czynności pomocniczych m.in. biura reklamy w Warszawie, biur regionalnych oraz serwerów pomocniczych, nie powoduje obowiązku wyodrębnienia organizacyjnego w trybie § 6 ust. 3 Rozporządzenia,

Powyższe pismo potwierdza zatem, iż w przypadku szeroko rozumianej branży informatycznej, umiejscowienie niezbędnych do prowadzenia działalności czynności pomocniczych poza terenem SSE, które równocześnie z technicznego punktu widzenia nie mogą być ulokowane na terenie SSE, nie powoduje obowiązku wyodrębnienia organizacyjnego. W przypadku portalu internetowego są to serwery pomocnicze, natomiast w przypadku klasycznej firmy informatycznej są to pracownicy wykonujący czynności niezbędne, aby produkt wytworzony na terenie SSE funkcjonował prawidłowo u klienta.

Stanowisko Zarządu K. Parku Technologicznego

Na koniec pragniemy również wskazać, iż nasze stanowisko potwierdza Zarząd K. Parku Technologicznego, bezpośrednio nadzorujący prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w K. (odpowiedni pismo w załączeniu).

W szczególności w piśmie tym Zarząd KPT potwierdza, iż świadczenie przez Spółkę usług pomocniczych w stosunku do usług związanych z informatyką określonych w zezwoleniu Spółki, niezależnie od miejsca ich świadczenia, jeśli są one technologicznie związane z działalnością określoną w zezwoleniu, a ich wykonywanie jest warunkiem kompleksowego zrealizowania usług określonych w zezwoleniu, nie powoduje konieczności wyodrębnienia organizacyjnego o którym mowa w § 6 ust. 3 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 2007 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (§ 5 ust. 3 w brzmieniu rozporządzenia obowiązującego przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie do końca 2006 r.).

Dodatkowo pragniemy również wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. (sygn. l SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z p.d.o.p. (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowi normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Lista załączników:

1.

Zezwolenia nr 41/2006 na prowadzenie działalności na terenie KPT z dnia 11 lipca 2006 r.

2.

Pismo Zarządu KPT potwierdzające stanowisko Spółki

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (...), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tegoż art. 17, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Stosownie do postanowień art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy prawa podatkowego nie precyzują jakie kryteria należy spełnić, by uznać daną działalność za działalność prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W myśl art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie danej strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Przepisem wykonawczym dla Krakowskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 220, poz. 2232 z późn. zm.). Stosownie do postanowień § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Zatem podstawowym warunkiem prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej jednocześnie na terenie strefy, jak i poza nią, jest wyodrębnienie organizacyjne jednostki prowadzącej działalność w strefie. W wyniku analizy treści Zezwolenia Wnioskodawcy na działalność w SSE stwierdzono, iż nie obejmuje ono usług koniecznych do wykonania u odbiorców, a więc poza strefą. Ponadto, zgodnie z pkt 6 sekcji II lit. C załącznika do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz. U.UE L93.76.1 z późn. zm.) działalność pomocnicza w ramach danej jednostki prowadzona jest w celu umożliwienia lub ułatwienia produkcji określonych towarów i usług przez daną jednostkę na rzecz stron trzecich. Produkty działalności pomocniczej nie są jako takie dostarczane stronom trzecim. Na podstawie pkt 1-3 sekcji IV lit. B ww. załącznika do rozporządzenia za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia wszystkie następujące warunki: a) służy tylko jednostce, do której się odnosi; innymi słowy wytworzone towary lub usługi nie mogą być sprzedawane w obrocie; b) porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych; c) wytwarza usługi lub, wyjątkowo, dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (np. drobne narzędzia lub rusztowania); d) wpływa na koszty bieżące samej jednostki, tzn. nie powoduje tworzenia środków trwałych brutto. W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, a także, jeżeli działalność nie jest działalnością pomocniczą technologicznie związaną z działalnością określoną w zezwoleniu, niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl