IBPB3/423-305/07/NG - Zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z nabyciem licencji od podmiotu prawa szwajcarskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 16 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od zakupionej licencji - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od zakupionej licencji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka podpisała umowę licencyjną m.in. z podmiotem prawa szwajcarskiego, której przedmiotem jest zakup najnowocześniejszej technologii produkcji kauczuku polibutadienowego. Płatność za ww. przedmiot transakcji ustalono w dwóch ratach, z których termin pierwszej upłynął w dniu 18 października 2007 r. Spółka w oparciu o obowiązujące przepisy podatkowe, dokonując przelewu należności (pierwszej raty) za zakupioną licencję nie pobrała zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a, a którego stawka w myśl konwencji Polsko-Szwajcarskiej wynosi 10 procent (art. 12 ust. 2 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania). Podstawą do zastosowania zwolnienia z opodatkowania było uzyskanie certyfikatu rezydencji podmiotu, któremu przekazano należność za zakupioną licencję oraz pkt 3 Protokołu do Konwencji Polsko-Szwajcarskiej, dotyczącego stosowania art. 12 ust. 2 konwencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Spółka postąpiła prawidłowo nie pobierając zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) podatek dochodowy, z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których Rzeczpospolita jest stroną, ustala się w wysokości 20 % przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu. Dotyczy to m.in. przychodów z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, zaliczanych do należności licencyjnych. Stosownie do art. 12 ust. 2 Konwencji pomiędzy RP a Konfederacją Szwajcarską należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym powstały i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności. Pobór podatku wynikający z właściwej umowy albo jego niedobranie jest możliwe pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji. Pojęcie należności licencyjnych zdefiniowane w art. 12 ust. 3 ww. Konwencji oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego lub dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Wyżej wymieniony art. 12 ust. 2 Konwencji należy stosować z uwzględnieniem pkt 3 Protokołu do Konwencji, zgodnie z którym, dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia ustępu 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zgodnie z informacją otrzymaną i potwierdzoną w dniu 26 października 2007 r. od F., Szwajcaria nie potrąca podatku u źródła od należności licencyjnych wypłacanych na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce. W świetle powyższego Spółka S. nie pobierając podatku przy wypłacie za należności licencyjne postąpiła zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.