IBPB3/423-273/07/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 7 listopada 2007 r.) uzupełnionym w dniu 9 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych dokonanej przez Wnioskodawcę kompensaty wierzytelności oraz określenia momentu powstania przychodu z tytułu wykonania usługi przejęcia długu - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych dokonanej przez Wnioskodawcę kompensaty wierzytelności oraz określenia momentu powstania przychodu z tytułu wykonania usługi przejęcia długu.Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 21 grudnia 2007 r. wezwano o ich uzupełnienie. Braki te uzupełniono 9 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (S.A.) prowadziła działalność gospodarczą w zakresie produkcji części silników oraz mocowań metalowych dla przemysłu samochodowego. W dniu 1 lipca 2007 r. S.A. sprzedała aktywa (majątek trwały, wyposażenie, wartości niematerialne i prawne oraz zapasy) wykorzystywane w produkcji mocowań metalowych na rzecz Spółki (Wnioskodawca).S.A. zaciągnęła od innej spółki powiązanej FBAB z siedzibą w Szwecji pożyczki walutowe oraz pożyczkę złotówkową, które powinna spłacić w kolejnych latach podatkowych.Spółka zainteresowana jest pozyskaniem środków pieniężnych na zapłatę ceny za aktywa.

W powyższym kontekście Spółka dąży do wyeliminowania konieczności dokonywania rozliczeń gotówkowych z tytułu zapłaty ceny za nabywane aktywa. Dlatego też Spółka planuje wdrożyć poniżej przedstawiony schemat przepływów bezgotówkowych.Spółka w wyniku zawarcia z S.A. umowy odpłatnego przejęcia długu na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego przejmie zobowiązania do spłaty kwoty głównej oraz odsetek z tytułu umów pożyczek względem FBAB zawartych wcześniej przez S.A.

Z tytułu dokonanego przejęcia długu S.A. zobowiąże się do wypłaty Spółce kwoty w złotych. Należność ta będzie równa:

* wartości zadłużenia w złotych oraz walutach obcych przeliczonej na złote według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego dzień transakcji,

* powiększonej o wynagrodzenie za wykonanie usługi przejęcia długu.

Następnie w dniu przejęcia długu, S.A. oraz Spółka dokonają potrącenia wzajemnych wymagalnych wierzytelności, tj.:

Wzmiankowane zobowiązania złotówkowe 1 oraz 2, będące przedmiotem potrącenia, będą sobie równe. Oznacza to, że wartość przejmowanego długu z tytułu pożyczki, przeliczona według kursu ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień transakcji, będzie równa zobowiązaniu do zapłaty ceny za sprzedaż części majątku.Kwota wynagrodzenia za wykonaną usługę przejęcia długu zostanie zapłacona przez S.A. na rzecz Spółki w terminie ustalonym przez strony przejęcia długu.W rezultacie, wzajemne zobowiązania S.A. oraz Spółki wygasną bez dokonywania rozliczeń gotówkowych. Ponadto, S.A. nie będzie już zobowiązana do spłaty pożyczek przejętych przez Spółkę. Natomiast Spółka uniknie konieczności zaciągania nowych zobowiązań kredytowych w celu sfinansowania zakupu części infrastruktury służącej produkcji mocowań metalowych, lecz będzie spłacać pożyczkę pierwotnie zaciągniętą przez S.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W świetle opisanego powyżej stanu faktycznego Spółka prosi o potwierdzenie, iż prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

Zdaniem Spółki:

Ad. 1) Kwota, do której zapłaty zobowiązała się S.A. na rzecz Spółki tj. wartość przejmowanego zadłużenia w złotych oraz walutach obcych (przeliczona na złote według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego dzień transakcji, nie stanowi przychodu dla Spółki. Przepisy podatkowe nie zawierają definicji normatywnej pojęcia przychodu. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) zwana dalej ustawą o p.d.o.p., precyzuje jedynie poprzez przykładowe wyliczenie w art. 12 ust. 1-3 oraz ust. 3c i ust. 4b rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza jakiego rodzaju przysporzenia majątkowe stanowią przychody podatkowe.

W świetle powyższego w literaturze przyjmuje się, iż przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w przypadku działalności gospodarczej, już sam fakt iż są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego (Por. j. Marciniuk "Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2007", Warszawa s. 270). Próbę zdefiniowania pojęcia przychodu podjęło także orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo stwierdza się, iż "z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi" (wyrok NSA z dnia 14 maja 1998 r. sygn. akt S.A./Sz 1305/97 niepubl.)

Konsekwencją przyjęcia takiej konstrukcji normatywnej przychodów jest wyraźne stwierdzenie w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., iż przychodu nie stanowią otrzymane pożyczki lub kredyty. W wyniku bowiem zaciągnięcia pożyczki oraz wpływu gotówki na rachunek bankowy podatnik wykazuje aktywa o wartości środków na rachunku, ale jednocześnie w pasywach zobowiązanie do zwrotu pożyczki. W momencie zwrotu pożyczki podatnik zmniejszy swoje aktywa oraz pasywa o wartości udzielonej pożyczki, a zatem struktura aktywów wróci do wartości sprzed zaciągnięcia pożyczki. W konsekwencji konstrukcja podatków dochodowych przewiduje, iż otrzymane pod tytułem zwrotnym środki nie zwiększają w sposób trwały aktywów jednostki, a zatem nie stanowią przychodu podatkowego.

W konsekwencji, w analizowanej sytuacji, w której Spółka w wyniku transakcji przejęcia długu będzie wykazywać w aktywach należność od S.A. równą kwocie wartości nominalnej przejętego długu, jednocześnie w jej pasywach pojawi się zobowiązanie do zwrotu przejętego długu. Zatem w sytuacji Spółki nie nastąpi trwały przyrost wartości aktywów - w momencie bowiem zwrotu pożyczki do FBAB aktywa Spółki ulegną odpowiedniemu zmniejszeniu. W konsekwencji, skutki podatkowe transakcji przejęcia długu dla przejmującego dług powinny być analogiczne jak w przypadku zaciągnięcia pożyczki. Spółka zauważa, iż gdyby zaciągnęła pożyczkę od FBAB i z tych środków zapłaciła cenę z tytułu zakupionych od S.A. aktywów, bezspornie otrzymane z tytułu pożyczki środki nie stanowiłyby dla Spółki przychodu podatkowego. Natomiast S.A. z otrzymanych środków spłaciłby pożyczkę zaciągniętą od FBAB. Planowany mechanizm rozliczenia bezgotówkowego powoduje zatem jedynie, iż zamiast zaciągać nowe zobowiązanie pożyczkowe od FBAB, Spółka przejmuje istniejące zobowiązania S.A. W konsekwencji należy przyjąć, iż należność przysługująca od S.A. równa wartości przejmowanego długu, która zostanie uregulowana w wyniku zawarcia umowy potrącenia, nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Ponadto, mając na uwadze fakt iż, uregulowanie przez S.A. na rzecz Spółki należności równej kwocie przejmowanego przez Spółkę długu odbędzie się w drodze kompensaty ze zobowiązaniem do zapłaty ceny za sprzedaż części aktywów, którego wartość będzie równa wartości przejmowanego długu. Spółka w wyniku transakcji kompensaty nie uzyska od S.A. żadnego przysporzenia o charakterze trwałym, które mogłoby zostać uznane za przychód podatkowy. Operacja kompensaty wierzytelności złotówkowych, powodująca ich wygaśnięcie, jest zdarzeniem neutralnym z punktu widzenia ustawy o p.d.o.p.W świetle powyższego ani powstanie po stronie Spółki należności równej wartości przejmowanego długu, ani też uregulowanie jej w formie potrącenia ze zobowiązaniem do zapłaty ceny za nabyte w przeszłości aktywa, nie spowoduje po stronie Spółki powstania przychodu podatkowego.

Ad. 2) Wynagrodzenie z tytułu przejęcia długu uregulowane przez S.A. stanowi dla Spółki przychód w dacie wygaśnięcia zobowiązania w wyniku przejęcia długu.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast art. 12 ust. 3a stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W konsekwencji, ponieważ usługa przejęcia długu zostanie wykonana w dniu przejęcia długu, w tej dacie powstanie przychód do opodatkowania równy wartości wynagrodzenia należnego Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.