IBPB3/423-265/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 1 kwietnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 28 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 28 kwietnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję akcji. Poza efektem w postaci podwyższenia kapitału Spółka ma na celu wzmocnienie pozycji na rynku. Zgodnie z prospektem emisyjnym Spółki z 2007 r. celem emisji akcji było umożliwienie prowadzenia inwestycji na rynku zagranicznym i krajowym, wzmocnienie bieżącej płynności Spółki, modernizacja parku maszynowego, utrzymanie ciągłości działania firmy w latach 2007 - 2009, a także pokrycie kosztów rozwoju technologicznego. Dodatkowy kapitał, uzyskany w wyniku opisanego zabiegu ma zatem na celu podwyższenie konkurencyjności Spółki na rynku krajowym i zagranicznym. Podniesiony kapitał zapewni Spółce większą wiarygodność względem potencjalnych kontrahentów. Ponadto emisja akcji jest związana z chęcią pozyskania dodatkowego kapitału niezbędnego dla dalszego rozwoju firmy. Emisja nowych akcji, jak również wprowadzenie ich do obrotu na rynku publicznym wiąże się jak wiadomo z koniecznością poniesienia wydatków na przygotowanie i wdrożenie tego przedsięwzięcia, w taki sposób aby uzyskać zamierzony efekt w postaci zainteresowania potencjalnych inwestorów giełdowych zakupem walorów oferowanych przez spółkę. Do wydatków związanych z przedsięwzięciem emisji akcji należy zaliczyć między innymi: opłaty notarialne związane ze zmianą statutu, opłaty skarbowe, opłaty sądowe związane ze zgłoszeniem do KRS, koszty druku dokumentów akcyjnych, prospektu emisyjnego, ogłoszenia prospektu na łamach prasy i publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, koszty promocji prospektu przez wyspecjalizowany podmiot PR. Przy nabywaniu towarów i usług związanych z emisją akcji Spółki naliczany jest podatek od towarów i usług. Poniesienie kosztów obciąża Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki związane z emisją nowych akcji Spółki stanowić będą koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie literalnego brzmienia przepisów prawa, a także w oparciu o przyjętą przez organy skarbowe ich interpretację, uznać należy, iż Spółce przysługuje prawo zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) brak jest szczegółowych postanowień dotyczących możliwości (bądź jej braku) zaliczenia wydatków na emisję akcji w koszty uzyskania przychodu. W takiej sytuacji właściwym będzie zastosowanie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ogólnych reguł, jakie ustawodawca wprowadził dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z postanowieniami powołanego przepisu podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Dla ustalenia, czy zaistnieje możliwość zaliczenia w koszt podatkowy wydatków związanych z emisją akcji niezbędne będzie zatem ustalenia dwu okoliczności. Po pierwsze czy przedmiotowe wydatki są poniesione w celu uzyskania dochodu lub zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu. A po drugie, czy nie zachodzi któraś z okoliczności wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nawiązując do pierwszego zagadnienia wnioskodawca wskazuje, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów między tym kosztem, a przychodem musi istnieć określony związek. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. W omawianym stanie faktycznym taki związek wydaje się bezsporny, bowiem pozyskanie kapitału skutkować będzie pozyskaniem środków finansowych przeznaczonych na dalszy rozwój i ekspansję firmy. W tym miejscu Spółka zwróciła uwagę na fakt, że emisja akcji jest jednym ze sposobów na pozyskanie nowego kapitału - zdaniem wnioskodawcy najbardziej efektywnym w odróżnieniu do np. kredytu bankowego, (którego koszty pozyskania są bez wątpienia kosztem podatkowym), będącego źródłem droższym, a ponadto warunkującym podmiot od różnego rodzaju czynników zewnętrznych. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich racjonalnie poniesionych kosztów. Jedynym warunkiem jest to, iż wykaże związek poniesionych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Jak zostało to wskazane powyżej, aby ocenić dopuszczalność zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na emisję akcji, należy ponadto ustalić czy nie zachodzi któraś z okoliczności wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem wnioskodawcy ponieważ w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma mowy o kosztach emisji akcji, również ta negatywna przesłanka jest spełniona.

Zdaniem Spółki powyższy wywód zasługuje na uwzględnienie, tym bardziej, iż za podobną oceną wydatków na emisję akcji opowiadają się organy skarbowe. Jako przykład wskazano postanowienie z dnia 2 sierpnia 2007 r. Sygn. PD 423-39/07 Lubelskiego Urzędu Skarbowego w sprawie interpretacji prawa podatkowego.Za taką interpretacją prawa podatkowego opowiedział się w wyroku z dnia 15 listopada 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (I SA/Gd 753/07).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p.") przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. wynika, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy, iż przychody uzyskane w wyniku emisji akcji, skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy więc stwierdzić, że skoro opisane przez jednostkę wydatki pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego, a więc są związane z przysporzeniem nie stanowiącym przychodu podatkowego, to nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu bądź wolnym od podatku. Przez analogię przepis ten winien mieć także zastosowanie w odniesieniu do przysporzeń nie będących przychodami w sensie podatkowym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.