IBPB3/423-264/08/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 23 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu), oraz faksami z dnia 17 kwietnia 2008 r., z dnia 21 kwietnia 2008 r., z dnia 22 kwietnia 2008 r. oraz sprostowanym faksami z dnia 23 kwietnia 2008 r., z dnia 24 kwietnia 2008 r. i z dnia 30 kwietnia 2008 r. oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zrzeczenia się na rzecz gminy prawa wieczystego użytkowania gruntów-jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zrzeczenia się na rzecz gminy prawa wieczystego użytkowania gruntów.Z uwagi na to iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismami z dnia 8 kwietnia 2008 r. oraz z dnia 24 kwietnia 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu), oraz faksami z dnia 17 kwietnia 2008 r., z dnia 21 kwietnia 2008 r., z dnia 22 kwietnia 2008 r. oraz sprostowano faksami z dnia 23 kwietnia 2008 r., z dnia 24 kwietnia 2008 r. i z dnia 30 kwietnia 2008 r. oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. wynika, iż Spółka jest samorządową osobą prawną. 100% akcji należy do gminy Miejskiej. Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa pod nazwą Zakład Informatyki, Automatyki i Doskonalenia Zawodowego na mocy aktu przekształcenia w spółkę akcyjną spisanego w dniu 28 kwietnia 1999 r. Na mocy ww. aktu przekształcenia składniki mienia "zakładu" przekształconego w spółkę stały się majątkiem Spółki, a właścicielem została Gmina Miejska. W skład majątku Spółki wchodzą między innymi grunty będące w użytkowaniu wieczystym od 1 stycznia 2002 r. ewidencjonowane w myśl ustawy o rachunkowości jako środki trwałe - grunty.

Na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 173, poz. 1218)/ 1 ust. 5, państwowa lub samorządowa osoba prawna może zrzec się własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości odpowiednio na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Wobec powyższego zarząd spółki może zrzec się prawa użytkowania wieczystego gruntów na rzecz ich właściciela tj. gminy Miejskiej.

W uzupełnieniu do ww. wniosku z dnia 16 kwietnia 2008 r. Spółka poinformowała, iż:

W dniu 17 kwietnia 2008 r. Spółka przysłała kolejne uzupełnienie faxem z którego dodatkowo wynika, iż po utwardzeniu gruntów, odwodnieniu, przeniesieniu gazociągu ustawiane są namioty na Międzynarodowe Targi E. związane z działalnością opodatkowaną.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. Spółka przysłała następny fax z którego wynika, iż zrzeczenie z działek na rzecz Urzędu Miasta B.ma być nieodpłatne. Jedna z działek której Spółka ma się zrzec jest porośnięta trawą - jest to łąka, druga działka jest utwardzona poprzez pracę sprzętu ciężkiego takiego jak koparki i walce i wysypanie tłucznia. Drogi dojazdowe na przedmiotowych nieruchomościach są to drogi wewnętrzne (wewnętrzne firmy) - utworzone do celów dojazdowych w firmie. Zgodnie z Rejestrem Gruntów przedmiotowe nieruchomości zostały sklasyfikowane w części jako zurbanizowane tereny niezabudowane oraz tereny przemysłowe.

Następnie w dniu 22 kwietnia 2008 r. Spółka przysłała kolejny faks informując iż w 2007 r. wykonano nową nawierzchnię asfaltową na drodze wewnętrznej wraz z podjazdami do pawilonów wystawienniczych.Faksem z dnia 23 kwietnia 2008 r. Spółka dodaje ponadto, iż: gazociąg znajdujący się na przedmiotowych działkach stanowi własność PGNiG, jednakże Wnioskodawca poniósł na niego nakłady finansowe związane z przesunięciem jego przebiegu, ponieważ na tym terenie są ustawiane namioty wystawiennicze. Przedmiotowe nieruchomości są w części zabudowane. Utwardzone place pod tymczasowe hale wystawiennicze oraz kanalizacja odwodnieniowa, które znajdują się na części nieruchomości są zakwalifikowane w dokumentach rachunkowych Spółki jako środek trwały w budowie (inwestycja w toku). Nie nastąpiło podwyższenie wartości środka trwałego, gdyż jest to dalej środek trwały w budowie. W momencie wniesienia nieruchomości do Spółki były one niezabudowane i w trakcie ponoszenia nakładów inwestycyjnych Spółka odliczała podatek VAT.

Z faksu z dnia 24 kwietnia 2008 r. wynika, iż gazociąg usytuowane na przedmiotowych nieruchomościach jest własnością PGNiG. Jego przełożenie przez Spółkę nie jest inwestycją w obcym środku trwałym. Przekładka gazociągu była konieczna za względu na usytuowanie na tym terenie namiotów wystawienniczych. Przedmiotowe działki to 2 działki utwardzone i 1 teren zielony (łąka). Drogi na działkach są wewnętrznymi bitymi drogami dojazdowymi na miejscach postojowych.

Następnie faksem z dnia 30 kwietnia 2008 r. Spółka poinformowała, iż droga dojazdowa (wewnętrzna), o której mowa w piśmie z dnia 21 kwietnia 2008 r. jest środkiem trwałym. W ewidencji środków trwałych jest zaewidencjonowana jako budowla w grupie 243 K. "91" a w PKOB 211 - oddano do użytku w roku 1979 i 1991. Remont drogi był przeprowadzony w roku 2007 tj. w okresie krótszym niż 5 lat, który przekracza 30% wartości remontowanej drogi. Spółka obniżyła podatek należy o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków na remont. Poniesione nakłady związane z inwestycjami w toku w związku ze zrzeczeniem się prawa użytkowania wieczystego zostaną przekazane Gminie. Przekazanie to będzie miało charakter nieodpłatny. Wraz ze zrzeczeniem się prawa użytkowania wieczystego gruntów nastąpi również wydanie gruntów. Nastąpi to z chwilą podpisania stosownego aktu notarialnego.

Informacje zawarte w ww. faksie zostały potwierdzone pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2008 r.).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka powinna zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od takiej transakcji.

Zdaniem Spółki zrzeczenie się prawa użytkowania wieczystego gruntów jest równoznaczne z przekazaniem w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego czynność tego przekazania gruntów będących w użytkowaniu wieczystym wycenionych wg wartości rynkowej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 22%. Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych grunty w użytkowaniu wieczystym stanowią aktywa spółki zgodnie z ustawą o rachunkowości, nie mają wartości podatkowej, zgodnie z powyższym transakcja takiego zrzeczenia się gruntów powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 19%.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w art. 14 ust. 1 i 2 określa przychody z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowych w wysokości wartości rynkowej.

Użyty zwrot "odpłatne zbycie" oznacza, iż przedmiotem opodatkowania jest nie każde a tylko odpłatne zbycie nieruchomości i praw w wyniku którego następuje przeniesienie prawa własności.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Przy zrzeczeniu się własności nieruchomości (środków trwałych), które ma nieodpłatny charakter, nie powstaną przychody podatkowe i nie wystąpią również koszty ich uzyskania, odpowiadające "wartości netto" przekazanych środków trwałych. Zrzeczenie dotyczy bowiem środków trwałych podlegających amortyzacji (budynek, budowle i urządzenia) oraz niepodlegających amortyzacji do których stosuje się art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Z przepisu tego wynika, iż poniesione wydatki na nabycie (wytworzenie) środka trwałego, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są kosztem podatkowym tylko w przypadku odpłatnego zbycia tych środków, natomiast przy przedmiotowym zrzeczeniu nie ma miejsca odpłatne zbycie. W tym przypadku nie występuje również związek z osiąganymi przychodami.

W świetle powyższych przepisów, należy uznać, iż fakt zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntów na rzecz Gminy nie powoduje powstania przychodu po stronie zrzekającego się, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.