IBPB3/423-201/07/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 12 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej związanej z przyłączami i sieciami gazowymi, wodociągowymi oraz kanalizacyjnymi przekazywanymi podmiotom prowadzącym działalność energetyczną lub wodociągowo-kanalizacyjną w zamian za korzystanie z usług w tym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej związanej z przyłączami i sieciami gazowymi, wodociągowymi oraz kanalizacyjnymi przekazywanymi podmiotom prowadzącym działalność energetyczną lub wodociągowo-kanalizacyjną w zamian za korzystanie z usług w tym zakresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji podłoża pod pieczarki, a także prowadzi dodatkową działalność polegającą na świadczeniu usług hotelarskich w prowadzonym przez siebie ośrodku hotelowym. Spółka stwierdziła, że na podstawie obecnego zasięgu sieci wodociągowej i gazowniczej nie ma możliwości dostarczania wody i gazu do nieruchomości oraz odprowadzania ścieków. Stąd też Spółka zawarła umowy o przyłączenie do ww. sieci z przedsiębiorstwami świadczącymi usługi odpowiednio dostaw wody i odprowadzania ścieków oraz dostaw gazu. W umowach zawarty jest warunek poniesienia kosztów przez Spółkę na budowę obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej związanej z przyłączami i sieciami, które po realizacji prac związanych z ich budową będą stanowić własność przedsiębiorstwa komunalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na budowę obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej związanej z przyłączami i sieciami gazowymi, wodociągowymi oraz kanalizacyjnymi przekazywanymi podmiotom prowadzącym działalność energetyczną lub wodociągowo-kanalizacyjną w zamian za korzystanie z usług w tym zakresie są uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki wydatki na wytworzenie przyłącza gazowego i wodno-kanalizacyjnego są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż poniesione są w celu osiągnięcia, zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie nie są wymienione w katalogu kosztów negatywnych, czyli w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Spółka zawarła umowy na dostawę gazu, wody oraz doprowadzania ścieków co świadczy o wykorzystaniu wytworzonych przyłączy w działalności Spółki. Spółka uważa, że należy traktować je jako koszty uzyskania dostawy gazu, wody i odprowadzania ścieków niezbędne do prowadzonej przez Spółkę działalności, podobnie jak wydatki na podłączenie telefonu do sieci telekomunikacyjnej. Jednocześnie zdaniem Spółki przyłącza do sieci wodociągowej jak i gazowej nie stanowią obiektów kompletnych, przeznaczonych do wykorzystania na własny użytek, stąd też brak podstawy do kwalifikowania ich jako środki trwałe. Nie wchodzi także w rachubę darowizna. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołuje wyroki Naczelnych Sądów Administracyjnych (z dnia 15 kwietnia 1998 r. sygn. SA/Sz 1205/97, z dnia 7 kwietnia 2000 r. sygn. I SA/Ka 1836/98) oraz pismo Ministerstwa Finansów (z dnia 18 września 2006 r. syg. DD6-8213-302/HS/06/634).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.