IBPB3/423-187/07/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania służącej ustaleniu dochodu korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych o stratę powstałą w ramach działalności opodatkowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania służącej ustaleniu dochodu korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych o stratę powstałą w ramach działalności opodatkowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest Spółką z o.o. z udziałem kapitału zagranicznego. Spółka ma siedzibę na terenie K. Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Działalność Spółki objęta jest zezwoleniem na działalność na terytorium SSE, Spółka przed rozpoczęciem działalności w KSSE wykazywała stratę podatkową z działalności opodatkowanej. Powstały na tym tle wątpliwości, czy strata to może być odliczana od przychodu" strefowego",przed określeniem części dochodu podlegającego zwolnieniu (ustalanej na zasadach art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy strata Spółki odnotowana w latach poprzednich w ramach działalności opodatkowanej wpływa na pomniejszenie podstawy opodatkowania, służącej ustaleniu dochodu korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem wnioskodawcy stratę - w granicach określonych w ustawie - należy odliczyć od całego dochodu spółki (bez względu na to, czy jest ona związana z działalnością w SSE, czy też nie). Dopiero po tym odliczeniu należy ustalić jaka część dochodu podlega zwolnieniu podatkowemu z tytułu działalności w SSE. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do sztucznego dzielenia straty na "strefową i "pozastrefową. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych takiego podziału nie przewiduje. Zatem zwolnienie odnosić należy do dochodu pomniejszonego o odliczaną stratę.

Spółka stwierdza, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania linia orzecznictwa sądów administracyjnych (m.in. wyrok NSA w Warszawie z 7 maja 1999 r., sygn. III SA 5404/98, wyrok NSA w Gdańsku z 12 maja 1999 r., sygn. ISA/Gd 1519/97), zgodnie z którą nie jest możliwe rozliczenie straty z działalności zwolnionej z dochodem z działalności opodatkowanej. W doktrynie i orzecznictwie sądów podkreśla się, że nie ma możliwości rozliczenia straty z działalności zwolnionej, powstałej w okresie obowiązywania zwolnienia z dochodem z działalności opodatkowanej. Brak możliwości rozliczenia ww. kategorii nie jest przez Spółkę kwestionowany. Tym niemniej, w stanie faktycznym będącym podstawą niniejszego wniosku nie mamy do czynienia z rozliczeniem straty z działalności zwolnionej z dochodem z działalności opodatkowanej, lecz z obniżeniem - dla celów kalkulacji wysokości zwolnienia - dochodu z działalności zwolnionej o stratę z działalności opodatkowanej, poniesioną w latach poprzednich, czyli z rozliczeniem straty z dochodem w obrębie działalności podpadającej częściowemu zwolnieniu podatkowemu.

Artykuł 7 ust. 3 u.p.d.o.p. zakazuje rozpoznania kosztów działalności zwolnionej dla celów podatkowych. W konsekwencji, w świetle powyższego artykułu, nie jest możliwe wygenerowanie straty na działalności zwolnionej, która mogłaby zostać rozliczona z dochodem podlegającym zwolnieniu. Zdaniem Spółki brzmienie powołanego przepisu u.p.d.o.p. prowadzi jedynie do wniosku obecnego w cytowanych orzeczeniach NSA, iż podatnikom nie przysługuje prawo do rozliczenia straty osiągniętej na działalności zwolnionej z zyskiem osiągniętym na działalności opodatkowanej. Przepis ten w żaden sposób nie określa zasad kalkulacji wysokości zwolnienia podatkowego, o którym mowa wart. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wnioskodawca przytacza wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie EP AC - Empresa para a Agroalimentayao e Cereais, SA przeciw Komisji Wspólnot Europejskich (sygn. T -204/97)"Pojęcie pomocy obejmuje nie tylko pozytywne korzyści, takie jak subsydia, ale również ingerencje, które w różny sposób, obniżają opłaty zwykle przewidziane w budżecie przedsiębiorstwa i które, bez bycia subsydiami w wąskim rozumieniu tego słowa, mają podobną naturę i taki sam skutek. Przy stwierdzeniu, czy środek państwowy stanowi pomoc, konieczne jest ustalenie, czy podmiot ją otrzymujący znajduje się dzięki temu w uprzywilejowanej sytuacji ekonomiczne, jakiej by nie uzyskał wnormalnych warunkach rynkowych." Zdaniem Spółki w okresie, w którym realizuje ona stratę na działalności zwolnionej nie otrzymuje ona żadnego wsparcia (pomocy) spełniającego kryteria przewidziane dla pomocy publicznej. Podatnicy nie korzystający ze zwolnień podatkowych mogliby w takiej sytuacji rozpoznać stratę w pełnej wysokości (tekst jedn.: z uwzględnieniem kosztów stanowiących u Spółki koszty działalności zwolnionej) i dokonać obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu w latach następnych.

W wypadku Spółki i innych podmiotów korzystających ze zwolnienia podatkowego, regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dają takiej możliwości, co powoduje, iż grupa powyższa znalazłaby się w sytuacji relatywnie mniej korzystnej od przedsiębiorców nie korzystających z pomocy publicznej.

W związku z powyższym, Spółka na stanowisku, że strata podatnika odnotowana w latach poprzednich w ramach działalności opodatkowanej wpływa na pomniejszenie podstawy opodatkowania, służącej do ustalenia kwoty dochodu korzystającej ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.- określonej w dalszej części skrótem " ustawy o podp") wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wynika, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p. przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa m.in. w pkt 1.

Oznacza to, że przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu nie uwzględnia się, zarówno przychodów, jak i kosztów uzyskania przychodów mających wpływ na dochód wolny od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o p.d.o.p. o wysokość straty, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że strata osiągnięta została na działalności opodatkowanej, przed wydaniem zezwolenia o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

A zatem strata podatnika odnotowana w latach poprzednich w ramach działalności opodatkowanej nie wpływa na pomniejszenie podstawy opodatkowania służącej ustaleniu dochodu korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.