IBPB3/423-17/08/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 31 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału poprzez emisję nowych akcji oraz ich wprowadzeniem do obrotu na Giełdzie - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału poprzez emisję nowych akcji oraz ich wprowadzeniem do obrotu na Giełdzie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Spółką akcyjną zadebiutował w2007 r. na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych (WGPW) 16 sierpnia 2007 r. Realizacja przyjętych już wcześniej przez zarząd Spółki celów strategicznych wymagała zdobycia znacznego kapitału, możliwego do pozyskania wyłącznie na giełdzie papierów wartościowych. Przygotowania do upublicznienia akcji Spółki trwały niecały rok, w którym to okresie Spółka ponosiła szereg wydatków związanych z planowaną emisją akcji. Poza opłatami notarialnymi, skarbowymi i sądowymi koszty te dotyczyły przede wszystkim usług doradczych, audytorskich, księgowych, maklerskich a także marketingowych (m.in. przygotowanie prospektu emisyjnego), świadczonych przez zewnętrzne podmioty gospodarcze. Pozyskany poprzez WGPW kapitał posłuży Spółce przede wszystkim do wzbogacenia oferty własnego oprogramowania oraz rozbudowy potencjału wdrażania komplementarnych rozwiązań informatycznych innych firm a także do przyspieszania ekspansji zagranicznej oraz umocnienia swojej pozycji na rynkach zagranicznych, na których Spółka jest obecna, tj.: Czechy, Francja, Hiszpania, Niemcy, Rumunia, Słowacja, Ukraina, Węgry oraz Wielka Brytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione w związku z podwyższeniem kapitału Spółki poprzez emisję nowych akcji oraz ich wprowadzeniem do obrotu na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, w tym wydatki na opłaty notarialne, skarbowe, sądowe, giełdowe, usługi audytorskie, księgowe, koszty sporządzenia oraz dystrybucji prospektu emisyjnego, koszty oferowania papierów wartościowych oraz koszty innych usług doradczych związanych z wejściem na giełdę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki poniesione wydatki doprowadziły do pozyskania kapitału, wykorzystywanego do dalszego jej rozwoju. Poszerzenie oferty własnego oprogramowania poprzez jego dalszy rozwój i modernizację a także rozbudowa potencjału wdrażania komplementarnych rozwiązań informatycznych innych firm umacnia pozycję Spółki na rynku i sprawia, że jej oferta jest bardziej atrakcyjna i kompleksowa. Pozyskany na giełdzie kapitał służy również Spółce do umacniania się i dalszej ekspansji na rynkach zagranicznych. Reasumując, pozyskany na giełdzie kapitał jest wykorzystywany do systematycznego zwiększania wartości sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę. W związku z powyższym Spółka uważa, że koszty związane z pozyskaniem owego kapitału, a więc wszystkie koszty związane z procedurą wejścia na WGPW zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów a więc należy je uznać za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Koszty tego typu można porównać do kosztów ponoszonych przez podatników w celu uzyskania np. kredytu bankowego. W takim przypadku podatnicy również często nabywają usługi doradcze, księgowe czy marketingowe (np. przygotowanie analiz, zestawień, oraz wskaźników finansowych, opracowanie profesjonalnego biznesplanu, itp.). Koszty tego typu stanowią koszty uzyskania przychodów mimo faktu, iż otrzymany kredyt bankowy nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku pozyskiwania kapitału poprzez emisję i upublicznienie akcji Spółki na giełdzie papierów wartościowych występuje analogiczna sytuacja. Pozyskany kapitał nie jest przychodem ale nie znaczy to wcale, że koszty związane z jego pozyskaniem nie służą generowaniu przychodów. Koszty te w sposób pośredni wpływają lub przynajmniej w założeniu powinny wpływać na uzyskiwane przychody. Należy je więc jednoznacznie traktować jako koszty uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 26 maja 2005 r. sygn. C-465/03, w którym zostało rozstrzygnięte, iż (...) w omawianej sprawie, uwzględniając fakt, iż po pierwsze emisja akcji jest transakcją pozostającą poza zakresem regulacji VI Dyrektywy, po drugie zaś, że czynność ta została przez Podatnika zrealizowana celem podwyższenia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie rozumianej działalności gospodarczej, uznać należy, że poniesione przez podatnika koszty usług związanych z obsługą tejże emisji stanowią część kosztów ogólnych działalności spółki i jako takie stanowią element cenotwórczy sprzedawanych przez nią towarów. Takie usługi pozostają bowiem w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą tego podatnika (...)".

Zdaniem Spółki jej stanowisko w przedmiotowej sprawie zostało również podzielone w dostępnych interpretacjach prawa podatkowego, a mianowicie: Urząd Skarbowy Warszawa-Praga - sygnatura 1434/PP423-20/07 Małopolski Urząd Skarbowy - sygnatury: PO1/423-16/07/27574, PO1/423-17/0725419, PO2/423-29/07/24492; Urząd Skarbowy Kraków-Śródmieście - sygnatura PB1/423-17/06/GB.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określonej w dalszej części skrótem p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy stanowi, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż przychody uzyskane z emisji akcji nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem wszystkie poniesione wydatki, za wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Ponadto muszą to być wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki dotyczące emisji akcji nie są związane z zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów. To zaś oznacza, że błędnym jest stanowisko wnioskodawcy, iż mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Ich celem jest bowiem pozyskanie kapitału zakładowego a więc konkretnego przychodu. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale poniesione w celu uzyskania przysporzeń, których zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy nie zaliczono do przychodów.

Ponadto z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p. wynika, iż przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku. Przez analogię zasada ta winna mieć zastosowanie odnośnie przysporzeń nie będących przychodami podatkowymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.