IBPB3/423-139/07/BG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-139/07/BG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 17 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych przez Spółkę w 2001, 2006 i w 2007 r. nakładów na przebudowę pasa drogi publicznej w celu uzyskania wjazdu i wyjazdu na teren stacji paliw bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów 2007 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych przez Spółkę w 2001, 2006 i w 2007 r. nakładów na przebudowę pasa drogi publicznej w celu uzyskania wjazdu i wyjazdu na teren stacji paliw bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów 2007 r..

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie detalicznej i hurtowej sprzedaży paliw. Obecnie zakończyła budowę dwóch stacji paliw wraz z infrastrukturą i dokonuje rozliczenia całej inwestycji. W celu uzyskania wjazdu i wyjazdu na teren stacji paliw Spółka musiała na własny koszt dokonać częściowej przebudowy pasa drogi publicznej, przylegającego do terenu prowadzonych inwestycji. Konieczne było wykonanie układu drogowego inwestycji z pasami włączenia i wyłączenia z ruchu. Spółka nie jest właścicielem drogi. Do wykonania robót na własny koszt wnioskodawca był zobligowany przepisem art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, który stanowi, iż obowiązek przebudowy drogi publicznej spowodowany inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Bez wykonania przebudowy Spółka nie otrzymałaby pozwolenia na użytkowanie obiektów budowlanych (stacji paliw) i cała inwestycja byłaby bezcelowa.

1.

Pierwsza inwestycja: Stacja Paliw Nr 14Inwestycja trwała od 2001 r. do września 2007 r. Część poniesionych kosztów na inwestycję stacji paliw, w tym również na przebudowę drogi publicznej została poniesiona w 2001 r. W roku 2007 Spółka poniosła dalsze nakłady związane z przebudową pasa drogi publicznej w celu uzyskania zjazdu i wyjazdu do stacji paliw.

2.

Druga inwestycja: Stacja Paliw Nr 15Koszty na przebudowę pasa drogi publicznej z pasami włączenia i wyłączenia z ruchu zostały poniesione w 2006 i 2007 r. W 2006 r. wydatki dotyczyły tylko uzyskanego pozwolenia i opracowania projektu budowlanego zjazdu publicznego do stacji paliw. Natomiast pozostałe prace rozpoczęto w 2007 r.

Sprzedaż na obu stacjach rozpoczęto we wrześniu 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy poniesione w 2001 i 2007 r. nakłady na przebudowę pasa drogi publicznej w celu uzyskania wjazdu i wyjazdu na teren stacji paliw może odnieść bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu roku 2007 r.... (Stacja Paliw Nr 14)

2.

Czy poniesione w 2006 i 2007 r. nakłady na przebudowę pasa drogi publicznej w celu uzyskania wjazdu i wyjazdu na teren stacji paliw może odnieść bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu roku 2007 r.... (Stacja Paliw Nr 15)

ad 1. Zdaniem wnioskodawcy nakłady na przebudowę drogi publicznej poniesione od 2001 r. można odnieść bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów 2007 r.. Występuje bowiem bezpośredni związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami, które Spółka osiągnie od 2007 r. po otwarciu stacji paliw. Stanowisko takie zaprezentował również Minister Finansów w piśmie z 14 lipca 2006 r. Nr DD6-8213-43/WK/06/249. Wg powołanego pisma wydatki związane z nakładami podatnika na utrzymanie (przebudowę) drogi publicznej nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych. Wydatki takie mogą natomiast stanowić koszt podatkowy na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile podatnik wykaże spełnienie dwóch warunków, tzn. związku ze swoją działalnością oraz co najmniej pośredniego związku z "celem uzyskania przychodów". Do czasu zajęcia stanowiska przez Ministra Finansów urzędy skarbowe rzadko prezentowały stanowisko zaliczania wydatków na przebudowę drogi publicznej do kosztów w momencie ich poniesienie, częściej prezentowały stanowisko traktowania tych wydatków jako inwestycje w obcym środku trwałym lub zwiększających wartość początkową inwestycji (budynku, budowli) i rozliczania tych wydatków poprzez odpisy amortyzacyjne. Dlatego wydatki jakie Spółka poniosła w 2001 r. zostały odniesione na środki trwałe w budowie. Wówczas nie nabyła Spółka również prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ponieważ inwestycja nie została oddana do używania. Proces inwestycyjny zakończył się w 2007 r.

ad 2. Zdaniem wnioskodawcy nakłady na przebudowę drogi poniesione od 2006 r. Spółka może odnieść bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów 2007 r. Jest to koszt związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i ma związek z uzyskiwanymi przychodami, które będą generowane przez przyjęte do użytkowania inwestycje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl