IBPB3/423-120/07/JD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-120/07/JD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 7 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji ulepszonych środków trwałych -

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2007 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji ulepszonych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada w ewidencji środków trwałych budynek magazynowy do składowania surowców sypkich. Częścią składową budynku są zamontowane na stałe w konstrukcji budynku podtorza suwnic. Ze względu na zużycie jak i rosnące wymagania w zakresie precyzji poszczególnych ruchów, dopuszczalnego równoważnego poziomu dźwięku, sposobów sterowania i zasilania, zarówno podtorza jak i stanowiące oddzielny środek trwały suwnice wymagały modernizacji. Zakres modernizacji podtorzy polegał na zmianie systemu mocowania ze sztywnego na elastyczny. Podtorza wykonane były z szyn kolejowych mocowanych za pomocą przyspawanych łapek oraz śrub hakowych typu kolejowego, do górnego pasa stalowej belki podsuwnicowej. Taki sposób "sztywnego" mocowania szyn nie zapewniał:

* możliwości regulacji i tolerancji wymiarowych toru jezdnego;

* łatwej wymiany szyn w czasie eksploatacji;

* zastosowania łączenia bezstykowego szyn oraz swobody odkształceń podłużnych;

* tłumienia drgań i hałasu;

* równomiernego rozkładu nacisku miejscowego pod stopę szyny i osiowego przeniesienia sił pionowych na belki podsuwnicowe.

W celu wyeliminowania tych mankamentów Spółka postanowiła zmodernizować dotychczasowy sposób mocowania szyn, przez wdrożenie systemu elastycznego mocowania SEMS-RIALEX.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła słusznie traktując wykonane prace jako ulepszania środków trwałych poprzez ich modernizację i zwiększyła wartość początkową budynku magazynu.

Zdaniem wnioskodawcy nastąpiła modernizacja środków trwałych powodująca wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia ich przyjęcia do używania, zostały zmniejszone koszty eksploatacji poprzez wydłużenie okresu międzyremontowego, a także nastąpiła poprawa warunków pracy operatorów suwnic poprzez niwelację drgań i wyciszenie hałasu, a więc spełnione zostały warunki ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przyjętym w doktrynie poglądem jest, że z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia gdy następuje ich:

1.

przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

2.

rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

3.

adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

4.

rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

5.

modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym mamy do czynienia z modernizacją, tj. unowocześnieniem środka trwałego w wyniku której zapewniono:

* równomierny i osiowy rozkład naprężeń pod szyną,

* znaczne tłumienie drgań dynamicznych i hałasu,

* korzystny rozkład obciążeń miejscowych,

* możliwość bezstykowego łączenia szyn,

* zwiększenie komfortu obsługi suwnicy z kabiny poprzez tłumienie drgań i hałasu, - zwiększenie żywotności kół jezdnych szyn oraz mechanizmów suwnic.

Kolejnym warunkiem jaki musi zostać spełniony aby uznać, że dany środek trwały został ulepszony jest wzrost jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka do używania. Jeżeli zatem suma wydatków poniesionych przez Spółkę w roku podatkowym na modernizację środka trwałego przekroczyła kwotę 3.500,00 zł (we wniosku z dnia 3 września 2007 r. nie zawarto żadnej informacji w tym zakresie) należy uznać, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl