IBPB2/436-154/08/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana... przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 3 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie sposobu opodatkowania darowizny na rzecz organizacji charytatywnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie sposobu opodatkowania darowizny na rzecz organizacji charytatywnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 10 listopada 2008 r. Znak: IBPB2/436-154/08/MZ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 3 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 25 maja 2007 r. wnioskodawca został właścicielem #189; spadku po zmarłej osobie. Zmarła osoba była właścicielem nakładów inwestycyjnych poniesionych w dobrej wierze na wybudowanie garażu zlokalizowanego w K. za pośrednictwem Spółdzielni G. w 1973 r. Nakłady inwestycyjne przeniesione zostały na tę osobę w 1994 r. w formie umowy spisanej pomiędzy nią a Spółdzielnią G. Właścicielem gruntu, na którym zlokalizowano garaż była w tym czasie osoba fizyczna. W tamtym okresie nie udało się wykupić gruntu, w związku z tym nie istniała możliwość wyceny i zbycia garażu na wolnym rynku. Sytuacja taka utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Nowy właściciel gruntu osoba fizyczna również nie jest zainteresowana jego sprzedażą. Wnioskodawca nie znalazł na wtórnym rynku nieruchomości osób zainteresowanych odkupieniem samych nakładów inwestycyjnych bez gruntu i nie mógł w sposób pewny oszacować ich wielkości. Wszystkie wyceny nieruchomości związane są zawsze z wartością gruntu, na którym nieruchomość owa jest zlokalizowana. Kolejnym krokiem postępowania wnioskodawcy była próba sprzedaży nakładów inwestycyjnych nowemu właścicielowi gruntu. Ofertę w formie słownej złożyła matka wnioskodawczyni, jesienią 2007 r. Nie mogąc uzyskać jednoznacznej odpowiedzi, wnioskodawca złożył nowemu właścicielowi gruntu ofertę sprzedaży w formie pisemnej, licząc na to, że ostateczna ich wartość zostałaby ustalona w trakcie negocjacji handlowych. Kolejnym krokiem byłoby uiszczenie opłaty skarbowej za nakłady inwestycyjne poniesione na wybudowanie garażu, dzięki poznaniu ich realnej wartości. Przedstawiciel prawny nowego właściciela gruntu zanegował jakiekolwiek prawo do dysponowania przez wnioskodawcę nakładami inwestycyjnymi odziedziczonymi po zmarłej osobie. Dlatego też wartość nakładów nie została ustalona do dnia dzisiejszego. Wnioskodawcy nie stać na powołanie przedstawiciela prawnego do odzyskania traconego mienia na rzecz nowego właściciela gruntu. W związku z tym wnioskodawca postanowił przenieść własność nakładów inwestycyjnych na jedną z organizacji charytatywnych korzystających z obsługi prawnej, tak aby odzyskane przez tę organizację kwoty zasiliły budżet tej organizacji. W chwili obecnej została złożona słowna oferta jednej z organizacji charytatywnych. W przypadku braku zainteresowania sprawą ze strony organizacji charytatywnych, wnioskodawca będzie musiał zrezygnować ze spadku po zmarłej osobie na rzecz nowego właściciela gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy zapłacić podatek od spadków i darowizn od darowizny nakładów inwestycyjnych poniesionych na wybudowanie garażu, których wartości nie da się określić, ze względu na brak możliwości ich sprzedaży.

Zdaniem wnioskodawcy, od umowy darowizny nie powinien płacić podatku, dlatego że nie można ustalić wartości nakładów poniesionych na budowę garażu. Jest to spowodowane brakiem możliwości zbycia ich bez gruntu, na którym stoi garaż.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu. Umowa darowizny uregulowana jest w art. 888-902 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego darowizna jest umową, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Obowiązek podatkowy na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn przy nabyciu w drodze darowizny powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń. W myśl art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca zamierza dokonać na rzecz organizacji charytatywnej darowizny nakładów inwestycyjnych poniesionych na wybudowanie garażu. W związku z powyższym, wyjaśnia się, iż z uwagi na fakt, że podatkowi od spadków i darowizn podlegają wyłącznie darowizny dokonane na rzecz osób fizycznych, to w przedmiotowej sprawie, gdzie obdarowanym będzie organizacja charytatywna darowizna nie będzie podlegała podatkowi od spadków i darowizn. Organizacja charytatywna nie jest bowiem osobą fizyczną.

W przypadku gdyby doszło do zawarcia umowy darowizny na rzecz osoby fizycznej, czyli darowizny podlegającej generalnie opodatkowaniu na wnioskodawcy jako darczyńcy nie będzie również ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn ponieważ obowiązkowi temu w myśl ustawy o podatku od spadków i darowizn podlega jedynie nabywca czyli osoba obdarowana.

Wobec tego brak możliwości ustalenia przez wnioskodawcę wartości nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę garażu i będących przedmiotem umowy darowizny nie ma żadnego wpływu na opodatkowanie opisanej we wniosku umowy. Umowa darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu, a gdyby nawet podlegała, to wnioskodawca nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu z innych, ww. powodów.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.