IBPB2/436-148/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W. przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania kwoty zaciągniętego kredytu hipotecznego jako darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania kwoty zaciągniętego kredytu hipotecznego jako darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 maja 2008 r. wnioskodawca wraz z żoną dokonali zakupu lokalu mieszkalnego w kwocie 315. 000 zł. Kwota ta została pokryta częściowo ze środków własnych (legalna praca za granicą) oraz z udzielonego kredytu.Nieustabilizowana sytuacja materialna wnioskodawcy i jego żony nie pozwoliła im zaciągnąć kredytu na zakup mieszkania we własnym imieniu. Wnioskodawca posiadał umowę o pracę na czas określony, zaś jego żona pozostawała na urlopie wychowawczym. Dlatego też rodzice wnioskodawcy na podstawie umowy cywilno-prawnej zawartej w dniu 12 czerwca 2008 r. zgodzili się zaciągnąć kredyt w wysokości 141. 703 zł pod wyłącznym warunkiem, że spłacającymi go w całości będą: wnioskodawca wraz z żoną. Wnioskodawca i jego żona na podstawie powyższej umowy zadeklarowali, że to oni będą spłacać miesięczne raty kredytu.W dniu 19 lipca 2008 r. wnioskodawca podpisał umowę o pracę na czas nieokreślony dlatego też w najbliższym czasie planowane jest uczynienie go współkredytobiorcą ww. kredytu. Wnioskodawca zaznacza, że kwota 141.703 zł pochodząca z kredytu hipotecznego zaciągniętego w banku nie jest formą darowizny na rzecz wnioskodawcy i jego żony, a jedynie formą pomocy w załatwieniu formalności związanych z zakupem mieszkania.

Dla uwiarygodnienia zaistniałej sytuacji załączono:

* umowę z dnia 12 czerwca 2008 r. zawartą między rodzicami wnioskodawcy a nim i jego żoną

* umowę kredytową

* umowę o pracę na czas określony wnioskodawcy

* umowę o pracę na czas nieokreślony wnioskodawcy

* potwierdzenie przelewu raty kredytu dokonane przez wnioskodawcę i jego żonę

Z chwilą gdy wnioskodawca zostanie współkredytobiorcą ww. kredytu, istnieje możliwość potwierdzenia tego stosownym dokumentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu organu kontroli skarbowej kredyt hipoteczny zaciągnięty przez rodziców wnioskodawcy może być uznany jako forma pomocy ich synowi i jego żonie w załatwieniu formalności związanych z zakupem mieszkania.

Zdaniem wnioskodawcy kwota kredytu hipotecznego zaciągniętego przez rodziców wnioskodawcy na zakup mieszkania nie jest formą darowizny. Zgodnie z art. 888 Kodeksu cywilnego poświęconego darowiźnie darczyńca poprzez umowę darowizny dokonuje bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem własnego majątku. W rozpatrywanym stanie faktycznym rodzice wnioskodawcy w niczym nie umniejszyli realnej wartości swojego majątku, a jedynie wyrażając swą dobrą wolę pomogli swojemu synowi w załatwieniu formalności przy zakupie mieszkania w chwili, gdy wnioskodawca nie posiadał zdolności kredytowej. W tym momencie ich pomoc się skończyła, gdyż spłacającymi kolejne raty pozostają wnioskodawca i jego żona - obecni właściciele mieszkania. Dodatkowo w najbliższym czasie (ok. sierpnia bieżącego roku) planowana jest zmiana umowy kredytowej i uczynienie wnioskodawcy współkredytobiorcą ww. kredytu, co nastąpi dzięki otrzymaniu przez niego umowy o pracę na czas nieokreślony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdyż druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli; jednostronnej - jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej korzyści.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nieustabilizowana sytuacja materialna wnioskodawcy i jego żony nie pozwoliła im zaciągnąć kredytu na zakup mieszkania (wnioskodawca nie posiadał umowy o pracę na czas nieokreślony, a jego żona była na urlopie wychowawczym). W związku z tym rodzice wnioskodawcy zaciągnęli kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, a na podstawie umowy cywilno prawnej wnioskodawca i jego żona zobowiązali się do spłacania miesięcznych rat ww. kredytu.W świetle art. 888 Kodeksu cywilnego należy uznać, iż w opisanej sytuacji nie doszło do zawarcia umowy darowizny. W tym przypadku mamy bowiem do czynienia z wzajemnością świadczeń. Rodzice wnioskodawcy zaciągnęli kredyt z przeznaczeniem na zakup mieszkania dla syna i jego żony i przekazali środki z tego kredytu na rzeczy syna i synowej. Natomiast syn i synowa zadeklarowali w zawartej umowie, że będą spłacać kredyt z własnych środków. Wobec tego przekazanie przez rodziców środków z kredytu nie było nieodpłatne co jest warunkiem darowizny. Rodzice dokonali świadczenia na rzecz syna i synowej ale w zamian syn i synowa będą dokonywać świadczeń na rzecz rodziców, czyli spłacać kredyt zaciągnięty przez rodziców. Tym samym opisana we wniosku czynność nie jest umową darowizny i jako taka nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.