IBPB2/415-98/07/BJ - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentu pieniężnego obliczonego w wysokości przedstawionej w tabeli norm przydziału za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ośrodka Pomocy Społecznej, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania tym podatkiem kwoty ekwiwalentu za używanie odzieży własnej i obuwia roboczego oraz zakupu odzieży roboczej - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2007 r.do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania tym podatkiem kwoty ekwiwalentu za używanie odzieży własnej i obuwia roboczego oraz zakupu odzieży roboczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicy socjalni Ośrodka Pomocy Społecznej, za ich zgodą używają własną odzież i obuwie robocze spełniające wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy do wykonywania stałej pracy w terenie. Warunki użytkowania odzieży ochronnej przez pracowników wynikają z obowiązującego w jednostce regulaminu. Regulamin zawiera zasady użytkowania odzieży ochronnej, tabelę przydziału, normy zużycia, okres używania, stanowisko którym przysługuje oraz kwotę. W związku z tym, Ośrodek chce wypłacić pracownikom socjalnym ekwiwalent pieniężny w wysokości przedstawionej w tabeli norm przydziału oraz chce dokonać zakupu odzieży roboczej pozostałym pracownikom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, skoro obowiązkiem pracodawcy zgodnie z Kodeksem pracy (art. 237 (7) § 1) jest dostarczenie pracownikowi nieodpłatnie odzieży i obuwia roboczego, spełniającego wymagania określone w Polskich Normach, to kwota ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży oraz zakup odzieży roboczej są zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem przyznany pracownikowi ekwiwalent pieniężny za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego, a także wartość zakupionej odzieży roboczej stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zagadnienia dotyczące dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także związanych z tym wypłat ekwiwalentów pieniężnych reguluje dział X ("Bezpieczeństwo i higiena pracy") rozdział IX ("Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze") ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jed. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 237 (7) § 1 ww. ustawy pracodawca ma obowiązek nieodpłatnego zapewnienia pracownikowi odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania określone w Polskich Normach:

Jednocześnie art. 237 (7) § 2 Kodeksu pracy stanowi, iż pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z art. 237 (7) § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny. (art. 237 (7) § 4).

Z powyższego wynika, że ekwiwalent pieniężny za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Przepisy Kodeksu pracy są przepisami rangi ustawowej i określają jednocześnie zasady przyznawania przedmiotowych ekwiwalentów. Zatem, jeżeli zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w powołanych wyżej przepisach, wówczas wypłacony przez Ośrodek Pomocy Społecznej na rzecz pracowników socjalnych ekwiwalent pieniężny za używanie własnej odzieży roboczej przy wykonywaniu obowiązków służbowych w terenie, będzie zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy odzież robocza przysługuje również innym pracownikom Ośrodka, to wartość zakupionej odzieży dla tych pracowników też będzie zwolniona z podatku w myśl ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W świetle powyższego stanowisko wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.