IBPB2/415-963/08/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K. przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych alimentów zasądzonych przez sąd na podstawie wyroku - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych alimentów zasądzonych przez sąd na podstawie wyroku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymuje od męża alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 7 kwietnia 1992 r. Wysokość alimentów w 1995 r. została podniesiona do kwoty 250 zł wyrokiem Sądu Rejonowego. Następnie na kolejnej rozprawie w 1997 r. alimenty zostały podniesione do kwoty 400 zł na podstawie ugody zawartej przed sądem. Kolejna sprawa o podwyższenie alimentów odbyła się w 2000 r. i na mocy ugody zawartej przez Sądem Rejonowym alimenty zostały podniesione do kwoty 550 zł. Obecnie wnioskodawczyni otrzymuje alimenty w kwocie 650 zł, które zostały podwyższone na rozprawie przed Sądem Rejonowym w 2004 r. na podstawie ugody zawartej przed Sądem. Wnioskodawczyni otrzymuje alimenty za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawczyni powołuje się na informacje uzyskane w kancelarii sądowej, iż ugoda zawarta przed sądem ma moc wyroku sądowego, opatrzona jest klauzulą natychmiastowej wykonalności. Dodatkowo wskazuje również, iż na skutek uzyskanych w przedmiotowej sprawie informacji od otrzymanych alimentów zapłaciła podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od 1 stycznia 2007 r. zwolnione z podatku są otrzymywane alimenty zasądzone przez sąd od męża dla żony w wysokości nieprzekraczającej 700 zł miesięcznie.

Czy to zwolnienie obejmuje alimenty zasądzone wyrokiem sądu, a następnie podwyższone na mocy ugody zawartej przed sądem.

Zdaniem wnioskodawczyni otrzymane alimenty od męża w wysokości 650 zł miesięcznie przyznane w drodze wyroku Sądu Rejonowego (wyrok zaoczny), a następnie podwyższone na mocy ugody zawartej przed sądem, wypłacane za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych powinny być zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który obowiązuje od 1 stycznia 2007 r. Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni powołuje pismo jednego z organów podatkowych z dnia 5 lutego 2007 r. Znak: DD/406-3/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił w katalogu zwolnień przedmiotowych lub od których został zaniechany pobór podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 127 wyżej powołanej ustawy wolne od podatku dochodowego są alimenty:

Powyższe zwolnienie zostało wprowadzone przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), która weszła w życie od 1 stycznia 2007 r. (ze wskazanymi wyjątkami). Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 21 powołanej ustawy zmieniającej, zmiany mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym, zwolnieniem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są uzyskane po 1 stycznia 2007 r. m.in. alimenty na rzecz innych osób, pod warunkiem, że są zasądzone przez sąd oraz do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 700 zł W razie gdy wysokość alimentów przekracza 700 zł, nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni zostały zasądzone alimenty na mocy wyroku sądowego, a następnie kwota tych alimentów przez kolejne lata została podwyższana na mocy ugody sądowej, co w rezultacie dało kwotę w wysokości 650 zł miesięcznie.

W związku z powyższym należy uznać, że alimenty otrzymane w 2007 r. do wysokości 700 zł miesięcznie są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie ma tutaj znaczenia fakt, iż alimenty zostały podwyższane na podstawie ugody sadowej. Alimenty zostały bowiem zasądzone przez sąd, natomiast na podstawie ugody zmieniono jedynie wysokość przyznanego świadczenia alimentacyjnego. Zaznaczenia wymaga fakt, iż świadczenia alimentacyjne, które wnioskodawczyni otrzymywała do końca 2006 r. podlegały opodatkowaniu. Kwoty otrzymywanych alimentów należało wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym jako przychód z innych źródeł.

Reasumując, otrzymywane do końca 2006 r. alimenty podlegały opodatkowaniu jako przychody z innych źródeł, natomiast zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych są alimenty otrzymane po 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawczyni za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nadmienia, iż stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację wyłącznie przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że nie jest uprawniony do dokonywania oceny czynności podejmowanych przez inne organy podatkowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynięi jego stanowiskiem.

Odnosząc się do powołanego we wniosku pisma jednego z naczelników urzędu skarbowego należy podkreślić, że rozstrzygnięcie zostało wydane w indywidualnej sprawie przez inny organ w innym trybie. Z tego względu powołane powyżej pismo nie może być podstawą do wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej w wyniku rozpatrzenia ww. wniosku. Należy ponadto zauważyć, że z dniem 1 lipca 2007 r. organem uprawnionym do wydawania interpretacji indywidualnych prawa podatkowego w odpowiedzi na wnioski złożone po tej dacie jest Minister Finansów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.