IBPB2/415-903/08/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki osobowej w związku z wniesieniem do spółki wkładu niepieniężnego w postaci gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki osobowej w związku z wniesieniem do spółki wkładu niepieniężnego w postaci gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka partnerska posiada zakupiony w 2005 r. grunt rolniczy w K. Teren ten jest traktowany jako inwestycja w nieruchomość (nie jest środkiem trwałym) i miał być sprzedany jako teren budowlany po wcześniejszym uzyskaniu właściwych zezwoleń. Zakup gruntu przez spółkę partnerską jest potwierdzony aktem notarialnym i fakturą VAT. Przedmiotowy grunt został nabyty w celu odsprzedaży po przekształceniu w grunt przeznaczony pod budowę co spowoduje znaczny wzrost wartości tego gruntu. Po zakupie gruntu spółka partnerska doprowadziła do ugody z byłymi użytkownikami wypłacając stosowne zwroty poniesionych przez nich nakładów i może użytkować ten teren bez przeszkód. Jednocześnie spółka zwróciła się do właściwych organów o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. W 2007 r. wspólnicy spółki partnerskiej założyli jako jedyni udziałowcy spółkę z o.o. oraz spółkę komandytową (w której komandytariuszem są ww. wspólnicy, a komplemen-tariuszem wcześniej wspomniana spółka z o.o.). Obecnie wspólnicy spółki komandytowej zamierzają przyjąć jako komandytariusza tej spółki także spółkę partnerską, która jako aport wniesie nabyte w 2005 r. grunty. Po wniesieniu aportu spółka partnerska nadal będzie prowadzić swoją podstawowa działalność jaką jest pomoc prawna. Wniesienie gruntów aportem ze spółki partnerskiej do spółki komandytowej jest spowodowane faktem, iż podstawowym celem działania spółki partnerskiej jest działalność prawna, zaś do obsługi działalności budowlanej i inwestycyjnej został powołany nowy podmiot czyli spółka komandytowa. Spółka komandytowa ma zająć się wykorzystywaniem gruntów na cele budowlane. Głównie ma to być wynajem lub sprzedaż mieszkań na części terenów a część z nich ma zostać sprzedana innemu deweloperowi po przeprowadzeniu podziału geodezyjnego gruntów. Środki pozyskane ze sprzedaży części gruntów posłużą do sfinansowania budowy mieszkań na pozostawionej w spółce komandytowej części gruntów. Przekazanie gruntów ze spółki partnerskiej do spółki komandytowej musi nastąpić, ponieważ spółka partnerska nie może prowadzić działalności deweloperskiej. Obecna wartość rynkowa tych gruntów po uzyskaniu warunków zabudowy i pozwolenia na budowę, o ile wcześniej nie stanie się obowiązujący Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla przedmiotowego obszaru (wg projektu planu tereny te mają mieć status parku rzecznego i w takiej sytuacji ich wartość byłaby radykalnie niższa) wynosi około 27 razy więcej niż cena nabycia wraz z kosztami poniesionymi na zawarcie ugód z byłymi użytkownikami. Całość aportu zostanie przyjęta w spółce komandytowej jako środek trwały, a następnie zostanie zakończony rozpoczęty obecnie przez spółkę partnerską proces podziału tych gruntów: część z nich pozostanie w półce komandytowej a część zostanie sprzedana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawczyni ani w spółce partnerskiej ani w spółce komandytowej w momencie wnoszenia aportu do spółki komandytowej nie powstanie przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W przypadku wnoszenia gruntu stanowiącego wkład niepieniężny do spółki komandytowej przez spółkę partnerską nie znajduje zastosowania przepis art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Wnioskodawczyni prawidłowo wskazuje, że z powyższego w sposób jednoznaczny wynika, iż przychód z kapitałów pieniężnych ustala się jedynie w przypadku obejmowania udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną. Zatem w przypadku spółki komandytowej, która jest spółką osobową a nie kapitałową, brak jest podstaw do analogicznego stosowania przepisu. Wniesienie zatem przez spółkę partnerską gruntu jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie wywołuje konsekwencji w postaci powstania przychodu z kapitałów pieniężnych u wspólników spółki partnerskiej. Operacja powyższa nie spowoduje również powstania przychodu u wspólników spółki komandytowej, do której wnoszony jest aportem grunt. Dokonana czynność stanowi jedynie alokację majątku między wspólnikami spółki partnerskiej a komandytowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe zarówno u wspólników spółki partnerskiej jak i komandytowej nie powstanie przychód z kapitałów pieniężnych ani ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-2, 4-9 tj.:

* ze stosunku służbowego, ze stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, z członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, z pracy nakładczej, z emerytury lub renty,

* z działalności wykonywanej osobiście,

* z działów specjalnych produkcji rolnej,

* z nieruchomości lub ich części,

* z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,

* z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),

* z odpłatnego zbycia, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany,

- z innych źródeł.

Kwestie dotyczące działalności gospodarczej zostaną rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.