IBPB2/415-790/08/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A.W. przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 24 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zabieg operacyjny - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zabieg operacyjny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2002 r. wnioskodawca uległ wypadkowi komunikacyjnemu w Turcji doznając wieloodłamowego, otwartego złamania kości udowej lewej. Tam też wnioskodawca był leczony operacyjnie - dokonano zespolenia złamań gwoździem śródszpikowym ryglowanym i plastyki ubytków skóry. Po powrocie do kraju wnioskodawca wielokrotnie był hospitalizowany na oddziale ortopedycznym. Rehabilitacja nie przyniosła jednak rezultatów w postaci odzyskania całkowitej sprawności - nie uzyskano pełnego zrostu złamania. Natomiast wytworzyły się pourazowe zmiany zwyrodnieniowe lewego stawu biodrowego, które były powodem konieczności wykonania endoplastyki tego stawu. Tylko wykonanie takiego zabiegu pozwoliłoby na powrót do zdrowia. W lipcu 2007 r. u wnioskodawcy przeprowadzona została operacja endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Za przeprowadzony zabieg została wystawiona faktura VAT, w której wyszczególniono: koszt zabiegu operacyjnego w kwocie 29.750 zł oraz koszt hospitalizacji w kwocie 2.550 zł, łącznie 32.300 zł. Ponadto na fakturze pozycję zabieg operacyjny rozpisano na: koszt endoprotezy i koszt zabiegu. W 2003 r. wnioskodawca uzyskał umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w ramach wydatków na cele rehabilitacji wnioskodawca może odliczyć zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu w zeznaniu rocznym za 2007 r. poniesiony koszt zabiegu operacyjnego w kwocie 29.750 zł, wyszczególniony na fakturze.

Zdaniem wnioskodawcy podatnik ma prawo do pomniejszenia sobie dochodu o poniesione wydatki na cele rehabilitacyjne. Za taki wydatek uważa się wydatki poniesione m.in. na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Uważa on że wydatek który poniósł na zabieg polegający na wszczepieniu endoprotezy, który pozwoli mu wykonywać czynności życiowe bez ograniczeń, w całości może odliczyć od dochodu w kwocie wyszczególnionej w poz. 1 faktury VAT - zabieg operacyjny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem został zawarty w art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne jest katalogiem zamkniętym co oznacza, że odliczeniu od dochodu nie mogą podlegać inne niż wymienione w tym katalogu wydatki.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

W myśl art. 26 ust. 7c ww. ustawy wysokość wydatków na ww. cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Wydatki o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w czerwcu 2002 r. uległ wypadkowi komunikacyjnemu w Turcji doznając wieloodłamowego, otwartego złamania kości udowej lewej. Wnioskodawca był leczony operacyjnie w Turcji i poddawany wielokrotnie rehabilitacji w Polsce. Jednak ww. działania nie przyniosły spodziewanych rezultatów i pourazowe zmiany zwyrodnieniowe lewego stawu biodrowego stały się powodem konieczności wykonania endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Operacja została wykonana w lipcu 2007 r. Za przeprowadzony zabieg została wystawiona faktura VAT. W 2003 r. wnioskodawca uzyskał umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż niekwestionowanym jest w przedmiotowej sprawie, iż zabieg operacyjny wykonania endoprotezoplastyki stawu biodrowego w przypadku podatnika po urazie tego stawu w wypadku komunikacyjnym, poprawi stan zdrowia wnioskodawcy, jednakże wydatek poniesiony na ww. zabieg operacyjny nie mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie można go zakwalifikować jako zabiegu rehabilitacyjnego, lecz wyłącznie jako zabieg o charakterze operacyjnym. Wobec tego wnioskodawca nie może odliczyć od dochodu wydatku na ten zabieg operacyjny poniesiony w 2007 r. w kwocie 29.750,00 zł.

Należy tu zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.