IBPB2/415-731/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 19 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu, rady nadzorczej oraz pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu, rady nadzorczej oraz pracowników.Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 19 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza zawrzeć umowę bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu na roczny okres ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia określa, że suma ubezpieczenia dotyczy całego zarządu bezimiennie, a nie wskazuje imiennie poszczególnych członków zarządu oraz członków rady nadzorczej i pracowników spółki, którzy będą przypozwani z członkiem organu spółki oraz wszystkich roszczeń, jakie mogą zostać zgłoszone w czasie trwania polisy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przychodów członków zarządu oraz pracowników spółki należy zaliczyć składki zapłacone przez spółkę z tytułu zawarcia umowy bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i innych osób objętych ubezpieczeniem.

Zdaniem spółki zapłacona składka ubezpieczenia z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków władz spółki kapitałowej nie stanowi przychodu dla osoby fizycznej objętej ubezpieczeniem w świetle art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 7 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności z uwagi na brak ustawowych przesłanek do uznania tych składek za nieodpłatne świadczenie, niezależnie od formy zatrudnienia. Nie jest możliwe uznanie tych składek za przychód członka zarządu lub pracownika, ponieważ nie można przypisać okresu ubezpieczenia do okresu pełnienia funkcji danego członka zarządu. Ponadto umowa ubezpieczenia obejmuje nie tylko członków zarządu, ale także inne osoby - prokurentów czy pracowników zajmujących kierownicze stanowiska.Zawierane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu nie jest powiązane z osobą tylko z funkcją i tym samym nie jest możliwe dokonanie podziału zapłaconej składki pomiędzy obecnych i przyszłych członków zarządu oraz pracowników w okresie ubezpieczenia. Zawarta umowa ubezpieczenia członków zarządu jest umową ubezpieczenia na cudzy rachunek, o której mowa w art. 808 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem członkowie zarządu nie są obowiązani do uiszczania składki na rzecz zakładu ubezpieczeń, gdyż obowiązek ten dotyczy wyłącznie spółki jako ubezpieczającej. Tym samym zapłacona składka nie stanowi przychodu, który otrzymał członek zarządu spółki. Przychodem będzie dopiero odszkodowanie wypłacone na podstawie umowy zawartej na jego rzecz.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z powyższego wynika, że za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Na podstawie art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. Z tej właśnie przyczyny w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma przede wszystkim fakt, kto jest chroniony (ubezpieczony) na podstawie zawartej umowy.

Stosownie bowiem do przepisów art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie zgodnie z § 2 ww. artykułu, roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu. Zgodnie z przepisami art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, ubezpieczenie obejmować będzie członków zarządu, prokurentów, członków rady nadzorczej oraz pracowników zajmujących kierownicze stanowiska, a polisa będzie miała charakter bezimienny. Mając na względzie wszystkie ww. okoliczności faktyczne należy więc uznać, że zawarta przez wnioskodawcę umowa ubezpieczenia w rezultacie zapewniać będzie ochronę każdemu członkowi zarządu, każdemu prokurentowi i każdemu członkowi rady nadzorczej oraz każdemu pracownikowi zajmującemu kierownicze stanowisko. Chronić zaś będzie te osoby przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji. W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla członka zarządu, rady nadzorczej, prokurenta oraz pracownika jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem ubezpieczy członków władz oraz pracowników i opłacać będzie składkę na to ubezpieczenie. A zatem osoby objęte ubezpieczeniem niewątpliwie uzyskują korzyść finansową w postaci ochrony prawnej, za którą nie muszą płacić.Przy tym fakt, że umowa zawarta jest w wersji bezimiennej, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Ilość członków zarządu rady nadzorczej, prokurentów oraz pracowników pełniących swe funkcje w okresie objętym ubezpieczeniem i ich dane osobowe znajdują się niewątpliwie w posiadaniu Spółki. W rezultacie można więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki oraz okres ubezpieczenia można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę. Zasady określania wartości pieniężnej świadczeń w naturze określa przepis art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż wartość pieniężną świadczeń, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, iż przychodem każdego z członków zarządu, prokurentów i członków rady nadzorczej będzie przypadająca na niego część ceny zakupu usługi objęcia go ubezpieczeniem.

W przypadku osób zatrudnionych na umowę o pracę będzie miał zastosowanie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W związku z tym, w przypadku pokrycia przez Spółkę omawianych składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, kwota składek będzie stanowić dochód pracownika i podlegać będzie opodatkowaniu na takich samych zasadach jak wynagrodzenie za pracę, od którego zgodnie z art. 31 ustawy, zakład pracy jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Natomiast w przypadku osób otrzymujących wynagrodzenie na zasadach zawartych w art. 13 pkt 7 ustawy, gdzie za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, zapłacona za taką osobę przez Spółkę składka na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej stanowić będzie również przychód z działalności wykonywanej osobiście. Oznacza to, że kwotę składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w części przypadającej na członka organów Spółki należy doliczyć do przychodów tego członka osiąganych z tytułu powołania go do pełnienia funkcji i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.