IBPB2/415-69/07/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko H. sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez udziałowca zagranicznego przychodów z tytułu odsetek od udzielonej pożyczki oraz stawki procentowej tego podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez udziałowca zagranicznego przychodów z tytułu odsetek od udzielonej pożyczki oraz stawki procentowej tego podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka otrzymała pożyczkę od udziałowca zagranicznego będącego osobą fizyczną, która nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania. Udziałowiec posiada 4,5% udziałów w kapitale zakładowym Spółki. W 2007 r. zostaną wypłacone odsetki od pożyczki, zgodnie z zawartą umową pożyczki. Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej udziałowca wydany przez właściwą instytucję Republiki C.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez udziałowca zagranicznego przychodów z tytułu odsetek nie należy potrącać zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż spełnione są warunki wynikające z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka posiadając certyfikat rezydencji podatkowej może zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczypospolita Polska, a z interpretacji art. 11 tejże umowy wynika, że stawka podatku od umów pożyczek wynosi 0%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów m.in. z odsetek, pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Zgodnie z art. 29 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W przedmiotowej sprawie certyfikat, o którym mowa, udziałowiec zagraniczny przedstawił wypłacającemu odsetki wnioskodawcy. Stosownie zatem do powołanych przepisów zastosowanie znajdują postanowienia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki C w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523). I tak zgodnie z art. 11 Umowy odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz gdy odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 tej umowy).

Jak wynika z powyższego, Umowa zastrzega prawo do opodatkowania odsetek w państwie źródła, czyli państwie, w którym te odsetki powstają. Prawo to ograniczone jest jedynie poprzez ustalenie stawki podatku, która nie może być wyższa niż 10%. Skoro zatem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 29 ust. 1 pkt 1 przewiduje konieczność opodatkowania wypłaconych nierezydentowi odsetek, to brak jest podstaw aby odstąpić od poboru podatku, skoro Umowa nie przewiduje takiego rozwiązania. Użyte w Umowie sformułowanie "mogą być opodatkowane" nie oznacza, że wypłacającemu pozostawiono dokonanie wyboru, czy odsetki te należy opodatkować, czy też nie, a jedynie oznacza, że możliwość opodatkowania odsetek w państwie źródła jest uzależniona od tego, czy ustawodawca tego państwa przewiduje opodatkowanie tego rodzaju wypłaconych nierezydentowi należności.

W świetle ww. przepisów, wypłacone w 2007 r. udziałowcowi zagranicznemu odsetki będą opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przy czym zgodnie z ww. Umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania do opodatkowania przychodu z tytułu odsetek powinna mieć zastosowanie 10% stawka tego podatku, a na Wnioskodawcy jako wypłacającym spoczywają obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 4 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.