IBPB2/415-685/08/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J.S., przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacania sędziemu delegowanemu do pełnienia czynności służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby ryczałtu rekompensującego niedogodności wynikające z tego delegowania - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacania sędziemu delegowanemu do pełnienia czynności służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby ryczałtu rekompensującego niedogodności wynikające z tego delegowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest sędzią Sądu Rejonowego delegowanym do pełnienia czynności służbowych w Ministerstwie Sprawiedliwości. Ministerstwo wypłaca wnioskodawcy miesięczny ryczałt rekompensujący niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby. Podstawą wypłacania tego ryczałtu jest art. 77 § 6 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.). Wysokość tego ryczałtu, określona w ustawie - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynosiła 100%, a od 25 lutego 2008 r. wynosi 150% kwoty bazowej będącej podstawą obliczenia wynagrodzenia sędziego. Ministerstwo Sprawiedliwości traktuje tę należność jako dochód wnioskodawcy, czego dowodem jest przekazany PIT-11. Ryczałt, który otrzymuje wnioskodawca pomniejszany jest co miesiąc o zaliczkę na poczet podatku dochodowego. Tymczasem zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Z przepisu tego wynika, że ryczałt powinien być wolny od podatku dochodowego. Łącznie w 2007 r. potrącona przez płatnika zaliczka wynosiła 2.770 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 77 § 6 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sadów powszechnych, sędziemu delegowanemu w okresie delegowania, jako pracownikowi w podróży służbowej, przysługuje między innymi prawo do wskazanego wyżej ryczałtu. Zgodnie z tym przepisem sędzia delegowany utożsamiany jest z pracownikiem w podróży służbowej. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednocześnie wskazuje, iż wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 (ust. 13 dotyczy zaś ekwiwalentów pieniężnych za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt stanowiące ich własność).

Sędzia delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości jest pracownikiem w podróży służbowej i jako takiemu przysługują mu określone świadczenia (m.in. wspomniany wyżej ryczałt), o których mowa w Prawie o ustroju sądów powszechnych. Wysokość tego ryczałtu określa odrębnie ustawa - Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Należność ta w świetle powołanego wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna jest od podatku dochodowego, tym samym płatnik nie powinien pobierać zaliczki na ten podatek od wypłaconego ryczałtu.

Powyższe okoliczności zdaniem wnioskodawcy przesądzają o tym, że zgodnie z powołanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 77 § 6 pkt 1 lit. b) należności z tytułu miesięcznego ryczałtu są wolne od podatku dochodowego.

Powyższe wskazuje, że nastąpiła nadłata podatku dochodowego za 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z art. 12 ust. 4 ww. ustawy wynika, że za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku wskazuje, iż wnioskodawca jako sędzia Sądu Rejonowego delegowany jest do pełnienia czynności służbowych w Ministerstwie Sprawiedliwości. Ministerstwo to wypłaca wnioskodawcy miesięczny ryczałt rekompensujący niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby. Podstawą wypłacania tego ryczałtu jest art. 77 § 6 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sadów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 77 § 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego lub czynności administracyjnych:

Przepis art. 77 § 6 pkt 1 ww. ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych stanowi, iż jeżeli delegowanie sędziego następuje do innej miejscowości, niż miejscowość w której znajduje się miejsce służbowe sędziego, niebędącej miejscem jego stałego zamieszkania, sędziemu delegowanemu w okresie delegowania, jako pracownikowi w podróży służbowej, przysługują następujące należności, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby: prawo do nieodpłatnego zakwaterowania, w warunkach odpowiadających godności urzędu albo zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, w jednej z następujących form:

Z powołanego przepisu wynika, że delegowanie sędziego na warunkach w nim określonych należy traktować w kategoriach podróży służbowej pracownika. Wskazuje na to użycie sformułowania "jako pracownikowi w podróży służbowej" sugerujące jaki charakter w rozumieniu ustawodawcy należy nadać przedmiotowemu delegowaniu.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z powyższego wynika, iż podlegająca zwolnieniu wysokość diet i innych należności określona może być wyłącznie przepisami ustawy lub przepisami wydawanymi przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności z tytułu podróży służbowej.

W przedmiotowej sprawie inną należnością, przyznawaną sędziemu z tytułu delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby jest m.in. ryczałt miesięczny mający zrekompensować powstałe niedogodności.

Wysokość tego ryczałtu określona jest bezpośrednio przez art. 77 § 6 pkt 1 lit. b) ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych jako kwota nie wyższa niż 150% kwoty bazowej, będącej podstawą ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego.

Oznacza to, że wypłacony sędziemu do tej wysokości ryczałt z tytułu delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby korzystał będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym wysokość pobranych od tej należności przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy stanowić będzie nadpłatę w świetle art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle powyższych przepisów prawa i zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że stanowisko wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.