IBPB2/415-661/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka w rozliczeniu za 2007 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka w rozliczeniu za 2007 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką 7-letniej córki i od roku pozostaje z mężem w separacji faktycznej (nie ma również między nimi więzi gospodarczej, a we wrześniu 2007 r. podpisana została rozdzielność majątkowa). Mąż wnioskodawczyni w lutym 2007 r. wyprowadził się z domu i od tego czasu nie mieszka z żoną i córką. Nie została orzeczona sądownie separacja ani rozwód (pozew został złożony do sądu w lutym 2008 r.). Córka przez cały czas faktycznie zamieszkuje z wnioskodawczynią. Mąż wpłaca co miesiąc ustalone wspólnie alimenty (w kwocie 300 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mężowi wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z "ulgi z tytułu wychowywania dzieci" za 2007 r. a jeśli tak, to w jakiej proporcji.

Zdaniem wnioskodawczyni separacja faktyczna ma taki sam skutek, jak orzeczona sądownie. W obydwu przypadkach dziecko zamieszkuje z jednym z rodziców, na którym spoczywa "ciężar" związany z wychowaniem i zaspokajaniem potrzeb bytowych dziecka i z tego tytułu podatnik ma prawo skorzystać z ulgi. Wnioskodawczyni uważa, że jeżeli mąż mieszkał z nimi przez dwa miesiące 2007 r. (styczeń i luty) to słusznym wydaje się, aby mógł skorzystać z 2/12 części ulgi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Stosownie do art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podatnik wychowujący w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione ma prawo odliczyć rocznie od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne określoną kwotę stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek (572,54 zł), tj. 1.145,08 zł na jedno dziecko po zmianach wprowadzonych ustawą z 5 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 191, poz. 1361).

Aby móc skorzystać z ulgi należy zatem:

* osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej,

* wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione,

* wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane wg skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

Stosownie do art. 27f ust. 3 ww. ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w art. 27f ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga. Rodzice mogą zatem podzielić kwotę ulgi według proporcji przyjętych przez siebie, tak aby móc realnie skorzystać z odliczenia, oczywiście do wysokości podatku wykazanego przez siebie. W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1 (art. 27 ust. 4 ww. ustawy).

W przypadku wnioskodawczyni nie zostały orzeczone rozwód ani separacja, nie ma również orzeczenia sądowego o sprawowaniu władzy rodzicielskiej. Dziecko od lutego 2007 r. mieszka wyłącznie z matką.Należy zauważyć, że wbrew twierdzeniom wnioskodawczyni separacja faktyczna nie jest równoznaczna z separacją orzeczoną przez sąd. W związku z tym należy uznać, iż zarówno wnioskodawczyni jak i jej mężowi przysługuje prawo do ulgi z tytułu wychowywania dziecka o ile w rzeczywistości oboje wychowywali dziecko w 2007 r.. Samo opłacanie alimentów nie oznacza wychowywania dziecka. Kwota ulgi przysługującej małżonkom nie może przekroczyć sumy 1.145,08 zł W tej sytuacji małżonkowie biorąc pod uwagę, które z nich wychowuje dziecko, muszą zdecydować wspólnie, jaką część tej kwoty każde z nich odliczy w swoim zeznaniu rocznym. Małżonkowie mają bowiem rozdzielność majątkową, w związku tym rozliczają się oddzielnie i nie odliczą ulgi od wspólnego podatku.Nie ma przy tym przeszkód aby małżonkowie zdecydowali, iż ulgę odliczy tylko jedno z nich w pełnej kwocie, o ile oczywiście wychowuje dziecko.

W związku z powyższym nie można uznać stanowiska wnioskodawczyni za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.