IBPB2/415-571/08/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-571/08/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani P. przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 marca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2008 r.,o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania i renty otrzymanych w związku z poniesioną szkodą w wypadku komunikacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania i renty otrzymanych w związku z poniesioną szkodą w wypadku komunikacyjnym.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia11 czerwca 2008 r. Znak: IBPB2/415-571/08/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu24 czerwca 2008 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 28 października 2005 r. wnioskodawczyni uległa wypadkowi komunikacyjnemu. W wyniku wypadku doznała licznych obrażeń ciała, poniosła szkodę na osobie. Sprawca wypadku był kierowcą samochodu osobowego, który posiadał polisę ubezpieczeniową. Wydział Likwidacji Szkód firmy ubezpieczeniowej wypłacił odszkodowanie w dwóch częściach. Pierwsza część odszkodowania została wypłacona w 2006 r. w kwocie 50.000 zł, a druga wyrokiem sądowym w 2007 r. w wysokości 30.000 zł plus odsetki, co łącznie dało kwotę 40.409,40 zł oraz rentę w kwocie 3.900 zł (trzy tysiące dziewięćset złotych) za okres od 1 lipca 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. Następnie w 2008 r. wnioskodawczyni otrzymała kolejną ratę renty za I kwartał tego roku w kwocie 1.950 zł.W związku z brakiem jednoznacznej odpowiedzi co do zapłaty podatku od zaistniałej sytuacji, wnioskodawczyni prosi o odpowiedź czy od otrzymanego odszkodowania i rentyw kwocie 3.900 zł za 2007 r., oraz renty otrzymywanej nadal należy zapłacić podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* Czy od otrzymanej renty w kwocie 3.900 za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2007 r., oraz renty otrzymywanej nadal należy zapłacić podatek.

* Czy od otrzymanego odszkodowania należy zapłacić podatek.

Zdaniem wnioskodawczyni w wyniku wypadku komunikacyjnego poniosła szkody na osobie z racji tego przyznano jej odszkodowanie i rentę. Nie otrzymała żadnych informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Mimo podejmowanych prób wyjaśnienia problemu zapłaty podatku od ww. świadczeń wnioskodawczyni nie uzyskała jednoznacznej odpowiedzi ze strony organów podatkowych. Brak jednoznacznej interpretacji budzi wątpliwości i dlatego wnioskodawczyni prosi o wydanie interpretacji indywidualnejw powyższej sprawie. Powołując się za art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawczyni zajmuje stanowisko, iż otrzymana renta jaki odszkodowanie są wolne od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania (inne niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem:

* odszkodowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

* dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W tym samym przepisie w pkt 3c, ustawodawca wskazał, że wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Ponadto w świetle art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowychz wyjątkiem:

a.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej,z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b.

dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.

Z przedstawionego przez wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że Wydział Likwidacji Szkód firmy ubezpieczeniowej wypłacił wnioskodawczyni w 2006 r. odszkodowanie. Następnie w 2007 r. na podstawie wyroku wypłacono wnioskodawczyni odszkodowanie i rentę. Renta jest również otrzymywana w 2008 r.

W świetle powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym należy stwierdzić, że wypłacone w 2006 r. bez wyroku sądowego przez firmę ubezpieczeniową odszkodowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy jako odszkodowanie otrzymane z tytułu ubezpieczeń.

Kwoty odszkodowania i renty zasądzone w wyroku mają podstawę prawnąw przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Przepis art. 444 Kodeksu cywilnego stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeśli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.

Mając powyższe na uwadze, kwoty wypłacone z tytułu odszkodowania przyznanego wyrokiem sądu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonej w tym wyroku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze zwolnienia z opodatkowania korzysta także na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyznane w wyroku sądowym odszkodowanie w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

W świetle powyższego należało uznać stanowisko wnioskodawczyni, że otrzymane odszkodowanie i renta są wolne od podatku, za prawidłowe.

Natomiast dodatkowo informuje się, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego. Z art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§ 2 zdanie pierwsze ww. art. 481).

Nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem (naprawieniem szkody). Istota odszkodowania związana jest z naprawieniem szkody i stanowi instytucję odrębną od odsetek za zwłokę. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązań. Z tych względów wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek ustawowych od ww. świadczeń, zwalnia od opodatkowania jedynie odszkodowania, tj. świadczenia polegające na naprawieniu szkody na rzecz poszkodowanego.

Na zasadzie wyjątku, w art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały zwolnione z podatku jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty. Odszkodowania otrzymanego przez wnioskodawczynię nie można zaliczyć do tej kategorii przychodów. W konsekwencji, odsetki ustawowe stanowiące należność wierzyciela odrębną od odszkodowania, nie korzystają ze zwolnieniaz opodatkowania. W art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy dochód ten nie został wymieniony jako wolny od podatku i od tego dochodu nie zaniechano poboru podatku, a zatem należy uznać, że podlega opodatkowaniu.

Otrzymane odsetki stanowią w roku ich otrzymania przychód z innych źródeł. Rodzaje źródeł przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wśród nich w punkcie 9 ustawodawca zawarł "inne źródła". Katalog przychodów zaliczanych do "innych źródeł" jest katalogiem otwartym.W art. 20 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca wskazał jedynie przykłady niektórych przychodów zaliczanych do innych źródeł. Świadczy o tym użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności".

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. A zatem, otrzymane odsetki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowaw art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Uzyskany przychód z odsetek podatnik winien wykazaćw zeznaniu rocznym na druku PIT-36 składanym za rok, w którym ten przychód osiągnął jako przychody z innych źródeł opodatkowane na zasadach ogólnych zawartych w ustawieo podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według obowiązującej skali podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeniaw przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl