IBPB2/415-539/07/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (wpływ do tut. BKIP - 13 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży poniesionych przez osoby nie będące pracownikami wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży poniesionych przez osoby nie będące pracownikami wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca zawarł umowęo współpracę ze Spółką X na obsługę z zakresu kontraktowania komponentów maszynowych, z zakresu zakupów materiałów i towarów dla potrzeb produkcji wnioskodawcy. Obsługaw ramach zawartej umowy obejmuje:

* opracowywanie ofert dla klientów, prowadzenie negocjacji warunków realizacji zamówień, nabór zleceń odpowiadających możliwościom wnioskodawcy,

* opracowanie umów w zakresie sprzedaży wyrobów i usług, nadzór nad realizacją zleceń, obsługa kontaktów z klientami w zakresie realizowanych zleceń,

* promocja wyrobów produkowanych przez wnioskodawcę poprzez udzielaniei rozpowszechnianie informacji o profilu produkcji i możliwościach technologicznych wnioskodawcy, organizowanie prezentacji wyrobów,

reprezentowanie wnioskodawcy na targach i wystawach,

* utrzymywanie stałych kontaktów z klientami.

W zakresie spraw objętych umową pracownicy Spółki X posiadają pełnomocnictwo wnioskodawcy do reprezentowania przed organami administracyjnymi, osobami fizycznymii prawnymi oraz innymi podmiotami.

W związku z realizacją powyższej usługi pracownicy Spółki X odbywają podróże. Są to wyjazdy ściśle związane z wykonywaniem usługi np. rozmowy handlowe z kontrahentami, sprawowanie nadzoru nad realizacją zleceń, uczestnictwo w targach w ramach reprezentowania wnioskodawcy.

W umowie o współpracy zawarty jest zapis, że wnioskodawca pokrywa koszty wyjazdów (podróży) osób będących pracownikami Spółki X, ale nie będących pracownikami wnioskodawcy, na zasadach i do wysokości przewidzianej w:

Wnioskodawca pokrywa koszty tylko tych podróży pracowników Spółki X, które odbywane są w wykonywaniu usługi wynikającej z umowy o współpracy. Wnioskodawca zwraca koszty podróży pracowników Spółki X na podstawie pisemnego oświadczeniao odbytej podróży, do którego załączone są dokumenty potwierdzające poniesione wydatki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota zwrotu kosztów podróży poniesionych przez osobę będącą pracownikiem Spółki X, a nie będącą pracownikiem wnioskodawcy, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) w zw. z art. 21ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że spełnione są łącznie następujące warunki:

Zdaniem wnioskodawcy kwota zwrotu kosztów podróży (obejmująca koszty przejazdu, zakwaterowania, diet itp.) poniesionych przez osobę będącą pracownikiem Spółki X, a nie będącą pracownikiem wnioskodawcy, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 13 ustawyz dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu warunków określonych tymi przepisami. W przypadku ww. osób, według wnioskodawcy, zwolnienie przewidziane w powyższym przepisie związane jest z odbyciem podróży, czyli przemieszczaniem się między dwoma miejscowościami, a nie z podróżą służbowąw rozumieniu przepisów prawa pracy.

Wnioskodawca powołuje się na stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w piśmienr PB5/KD-066-408-1-1439/04 z dnia 28 września 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 ww. ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądzei wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu, pod pojęciem przychodu ustawodawca rozumie nie tylko otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze, lecz również wartości pieniężne oraz wartość innych uzyskanych przez rzecz podatnika świadczeń. Nieistotne przy tym jest, czy pieniądze te (wartości pieniężne) stanowią formę wynagrodzenia osoby fizycznej, czy też są zwrotem poniesionego przez tę osobę wydatku.

Nawiązując do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do treści wniosku o udzielenie interpretacji w rozpatrywanej sprawie, należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są dietyi inne należności za czas:

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym przepis ten odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymanych w związkuz szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w art. 21 ust. 13 ustawy. W odniesieniu do tej kategorii podatników pojęcia "podróż" nie należy bowiem utożsamiać z "podróżą służbową" - pojęciem zdefiniowanym w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Zatem przy braku w ustawie definicji "podróży", należy przyjąć, iż chodzi tu zarówno o podróż odbytąw związku z załatwianiem cudzych spraw (tj. podmiotu, który następnie zwraca poniesionew tym celu koszty), jak również o dojazd na miejsce wykonywania określonych czynności.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, wykonującym czynności m.in. wynikające z umowy zlecenia, umowy o dzieło, innych umów, lecz jedynie do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach (rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm. i poz. 1991 z późn. zm.); świadczenia w wysokości wyższej niż wynikająca z limitów podlegają opodatkowaniu.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca angażuje osoby niebędące jego pracownikami, a będące pracownikami Spółki X do działań zmierzających do osiągnięcia przychodów w ramach swojej działalności gospodarczej. Na tę okoliczność wnioskodawca udziela pracownikom Spółki X pełnomocnictwa do reprezentowania przed określonymi podmiotami. Osobom tym wnioskodawca pokrywa koszty dojazdu lub dojazdu z noclegiem, przy czym zwrot ww. kosztów następuje na podstawie umowy zawartej ze Spółką X. Zatem stwierdzić należy, że należności z tego tytułu korzystają ze zwolnienia, o którym mowaw art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów informuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży poniesionych przez osoby nie będące pracownikami wnioskodawcy, dotyczących możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów Spółki zostanie wydana odrębna Interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.