IBPB2/415-527/07/JT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nabytego w spadku lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nabytego w spadku lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem, nabyła mieszkanie w 2007 r. w drodze spadku po zmarłych rodzicach, wykupione od gminy, w kwietniu 2007 r. po preferencyjnej cenie z zastosowaniem przez Urząd Miasta bonifikaty wynoszącej 95 % ceny nieruchomości. Sąd Rejonowy wydał postanowienie z dnia 12 czerwca 2007 r. o stwierdzenie nabycia spadku przez dzieci. W tej sytuacji wnioskodawczyni i rodzeństwo postanowili sprzedać to mieszkanie. Sytuacja zdrowotna i ekonomiczna nie pozwala spadkobiercom na utrzymanie tego mieszkania. Sprzedając to mieszkanie spadkobiercy mają pełną świadomość, iż nie wypełniają wymogów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i muszą zwrócić bonifikatę do Urzędu Miasta w całości jeszcze w tym roku. W dniu 30 listopada 2007 r. dokonana została umowa sprzedaży ww. mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należny podatek należy zapłacić od pełnej kwoty przychodu ze sprzedaży mieszkania, czy od kwoty pomniejszonej o kwotę zwróconej gminie bonifikaty.

Zdaniem wnioskodawczyni kwota zwróconej bonifikaty nie jest przychodem i w związku z tym do opodatkowania będzie kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o kwotę zwróconej bonifikaty.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W niniejszym przypadku nabycie mieszkania nastąpiło w 2007 r. w spadku po obojgu rodzicach. Wobec tego do opodatkowania przychodów ze zbycia tego mieszkania zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2007 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 (obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.) od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30c ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30e ust. 4 ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

W świetle art. 22 ust. 6d i 6e za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ustawie, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przytoczony przepis art. 22 ust. 6d jasno wskazuje co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania i jak muszą one być udokumentowane.

Jak wynika z cytowanego przepisu kosztami uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w spadku są:

- udokumentowane nakłady na to mieszkanie, zwiększające jego wartość,

- kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na to mieszkanie (w przypadku gdy oprócz mieszkania spadek obejmował inne przedmioty).

W przypadku gdy spadek obejmował jedynie to mieszkanie, kosztem uzyskania przychodu będzie cała kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego, podstawę obliczenia podatku stanowi wartość sprzedanego mieszkania, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia oraz o stosowne wskazane powyżej koszty uzyskania przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że skutkiem sprzedaży nabytego w spadku mieszkania będzie obowiązek zwrotu do Urzędu Miasta bonifikaty jaką rodzice-spadkodawcy uzyskali przy zakupie mieszkania. W świetle powyższych przepisów prawa kwota bonifikaty, którą wnioskodawczyni musi zwrócić do Urzędu Miejskiego nie jest ani kosztem odpłatnego zbycia ani kosztem w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w żaden inny sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, zatem nie może być przyjęta jako koszt obniżający podstawę opodatkowania przychodu ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania.

Wobec tego podstawę opodatkowania 19%-wym podatkiem dochodowym stanowić będzie dla wnioskodawczyni wartość tej części mieszkania, która przypadła jej w wyniku nabycia spadku pomniejszona o ewentualne nakłady poniesione na to mieszkanie i odpowiednią część zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowo wyjaśnia się jedynie, iż nowe przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. przewidują możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu ze sprzedaży mieszkania.

Zasady te reguluje art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

W przypadku lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość zwolnieniem tym jest objęta jedynie wartość lokalu. Przychód ze sprzedaży udziału w gruncie związanym ze zbywanym lokalem podlega opodatkowaniu 19%-towym podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.