IBPB2/415-507/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* skutków podatkowych wniesienia udziałów w spółce z o.o. jako wkładu do spółki osobowej - jest nieprawidłowe

* opodatkowania dochodu ze sprzedaży przez wspólników spółki osobowej udziałów w spółce z o.o. wniesionych do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie w zakresie:

* skutków podatkowych wniesienia udziałów w spółce jako wkładu do spółki osobowej,

* opodatkowania dochodu ze sprzedaży przez wspólników spółki osobowej udziałów w spółce z o.o. wniesionych do spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zamierza utworzyć, z osobą trzecią, spółkę osobową prawa handlowego i wnieść do niej posiadane przez siebie udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jako swój wkład do spółki osobowej.

Wartość udziałów wniesionych przez wnioskodawcę do spółki osobowej prawa handlowego zostanie ustalona przez wspólników w umowie - akcie założycielskim spółki (sporządzonej w formie aktu notarialnego), zgodnie z wartością rynkową wnoszonych udziałów na dzień ich wniesienia. Na pewnym etapie działalności spółki osobowej jej wspólnicy rozważają możliwość sprzedaży przez spółkę całości lub części udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie umowy zawartej pomiędzy spółką, jako właścicielem udziałów a kupującym oraz przeznaczenie całości lub części uzyskanego w ten sposób dochodu na prowadzenie działalności gospodarczej za pośrednictwem spółki osobowej prawa handlowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Ad. 1)

Zdaniem wnioskodawcy - wniesienie przez wnioskodawcę udziałów jako wkładu do spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego podatnika (będzie dla niego neutralne podatkowo).

W celu ustalenia, czy wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego w postaci udziałów powoduje powstanie przychodu, należy dokonać analizy poszczególnych źródeł przychodu do których ewentualnie można byłoby zaliczyć wniesienie wkładu w postaci udziałów do spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Wniesienie wkładu do spółki nie spowoduje powstania u podatnika przychodu z kapitałów pieniężnych.

Katalog przychodów z kapitałów pieniężnych został zawarty przez ustawodawcę w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią ust. 1 pkt 9 tego przepisu, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się "nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny".

Przepis ten dotyczy zatem jedynie udziałów i akcji w spółkach kapitałowych oraz wkładów w spółdzielniach. W konsekwencji nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki nie stanowi odpłatnego zbycia na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie powoduje powstania przychodów z kapitałów pieniężnych.

Wniesienie wkładu do spółki nie powoduje także powstania u podatnika przychodu z innych źródeł.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 punkt 9 tej ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członku otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w artykule 14 ustawy, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w artykułach 12-14 i 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach ". Cytowany przepis zawiera zatem otwarty katalog przychodów, zaliczonych do przychodów z innych źródeł.

Do kategorii tej mogą zostać zaliczone również inne przychody, niż wyszczególnione w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile objęte są definicją przychodów zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie określają pojęcia przychodu w sposób szczególny na użytek przychodów z opisanego w artykule 20 źródła pt. "inne źródła". W związku z powyższym zastosowanie w tym przypadku znaleźć musi definicja ogólna zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji oznacza to, że obowiązek podatkowy dla przychodów z innych źródeł powstaje zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "z chwilą faktycznego otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy i wartości pieniężnych oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń". W sytuacji analizowanej w niniejszym przykładzie, taki przypadek nie ma miejsca.

Z powyższego wynika, iż przytoczona definicja nie obejmuje nabycia praw w związku z wniesieniem do spółki osobowej wkładu niepieniężnego. Zatem wniesienie układu niepieniężnego do spółki nie powoduje w przedmiotowej sprawie powstania przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 punkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie wnioskodawcy należy uznać, że wniesienie przez podatnika wkładu do spółki w postaci udziałów nie powoduje powstania przychodu podatkowego u podatnika.

Na poparcie zaprezentowanego stanowiska wnioskodawca przytacza postanowienia naczelników urzędów skarbowych w sprawie interpretacji przepisów prawa potwierdzających prawidłowość zajętego stanowiska.

Ad. 2)

Zdaniem wnioskodawcy potencjalny dochód ze sprzedaży udziałów przez spółkę podlegający opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych powinien być ustalony jako różnica pomiędzy:

* przychodem uzyskanym w związku ze sprzedażą udziałów, ustalonym jako cena otrzymana przez spółkę z tytułu sprzedaży udziałów odpowiadająca ich wartości rynkowej

* oraz kosztem uzyskania tego przychodu, ustalonym jako wartość rynkowa udziałów będących przedmiotem wkładu do spółki z dnia ich wniesienia do tej spółki.

Artykuł 22 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w artykule 23". Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczególnej regulacji dotyczącej ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez spółkę osobową udziałów (akcji) w spółkach kapitałowych z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które zostały wniesione do niej jako wkład niepieniężny.

Zatem w takiej sytuacji mają zastosowanie przepisy ogólne dotyczące ustalania kosztów uzyskania przychodów.

Przepisem takim jest art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykładnia powyższego przepisu w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu w razie zbycia (sprzedaży) udziałów (akcji) w spółkach kapitałowych wniesionych jako wkład niepieniężny do spółki osobowej, prowadzi zatem do wniosku, iż w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) przedmiotu wkładu niepieniężnego, tj. udziałów (akcji) w takich spółkach, wniesionego przez wspólnika do spółki osobowej, kosztem uzyskania przychodu będzie ustalona przez, wspólników na dzień wniesienia wkładu do spółki osobowej, wartość poszczególnych udziałów (akcji), nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu do tej spółki. Taka wykładnia art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest również potwierdzona treścią art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ustępu 2-18. uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do osobowej spółki handlowej-ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Konsekwentnie, jeśli podatnicy mają prawo do zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane co do zasady od ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - to należałoby uznać, że mają też takie prawo w odniesieniu do przedmiotów majątkowych nie stanowiących środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a podlegających dalszej sprzedaży.

W przypadku będących przedmiotem wkładu do spółki osobowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych rozliczanie kosztów uzyskania przychodów (w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do spółki osobowej) w czasie z zastosowaniem amortyzacji podatkowej jest uzasadnione tym, że przychód podatkowy jest generowany przez te przedmioty majątkowe również w czasie (odpowiadającym co zasady okresowi amortyzacji podatkowej).

Natomiast w przypadku przedmiotów majątkowych nie stanowiących środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a podlegających dalszej sprzedaży (np. udziały, grunty) rozliczanie kosztów uzyskania przychodów (również w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do spółki osobowej) odbywa się w momencie uzyskania odpowiadającego im przychodu z ich sprzedaży (w postaci ceny rynkowej uzyskanej z tytułu takiej sprzedaży).

Zarówno w jednym przypadku (tj. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), jak i w drugim przypadku (tj. przedmiotów majątkowych nie stanowiących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) podatnik ma prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w postaci wartości rynkowej przedmiotów majątkowy nie będących przedmiotem wkładu do spółki osobowej z dnia ich wniesienia do tej spółki.

W konsekwencji, zakładając, że w konkretnym stanie faktycznym:

* przychód podatnika otrzymany w związku ze sprzedażą udziałów (w postaci ceny otrzymanej przez. spółkę z tytułu sprzedaży udziałów odpowiadającej ich wartości rynkowej) wyniesie np. 1000 zł;

* koszt uzyskania przychodu obliczony jako wartość rynkowa udziałów będących przedmiotem wkładu do spółki z. dnia ich wniesienia do lej spółki wyniesie np. 900 zł;

* dochód podlegający opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych wyniesie 100 zł.

Na poparcie zaprezentowanego stanowiska wnioskodawca przytacza interpretacje organów podatkowych potwierdzających prawidłowość przedstawionego stanowiska.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Żaden z powołanych przepisów ustawy nie zwalnia z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia udziałów w spółce kapitałowej do spółki osobowej.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Jak wynika z cytowanego powyżej przepisu przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną powstaje już w momencie przeniesienia własności tych udziałów na ich nabywcę - niezależnie od daty faktycznej zapłaty.

Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć każdą formę przeniesienia własności udziałów za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem udziałów do spółki osobowej powoduje zmianę właściciela - właścicielem staje się bowiem spółka osobowa - stąd mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem wniesionych udziałów. Zatem wniesienie udziałów do spółki osobowej jest przeniesieniem własności udziałów, za które wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce osobowej o określonej wartości. Kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce osobowej stanowi w tym przypadku przychód, natomiast kosztem uzyskania tego przychodu będą wydatki poniesione na nabycie wniesionych akcji w spółce kapitałowej.

Tym samym należy uznać za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy wskazujące, że czynność wniesienia udziałów do spółki osobowej prawa handlowego nie wywołuje skutków podatkowych na gruncie przepisu art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów określoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Generalną zasadą jest, że podatku dochodowego nie płaci się od przychodu, lecz od dochodu, czyli kwoty przychodu pomniejszonej o koszty jego uzyskania. Również dochód ze zbycia udziałów, jak stanowi art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy, oblicza się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 osiągniętym w roku podatkowym.

Ustawodawca regulując zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów ze zbycia udziałów, uzależnił je od sposobu nabycia (objęcia) zbywanych udziałów:

* gdy zbywane udziały były objęte za pieniądze, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są koszty poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie m.in. udziałów w spółce mającej osobowość prawną. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustaleniu dochodu z odpłatnego ich zbycia. Kosztem nabycia udziałów jest kwota, za którą zostały zakupione (objęte).

* gdy zbywane udziały były objęte za wkład niepieniężny, zastosowanie ma art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

- nominalnej wartości objętych udziałów z dnia ich objęcia, jeżeli te udziały zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,

- wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, określonej na dzień objęcia tych udziałów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.

Przychód ze zbycia udziałów należy pomniejszyć również o inne wydatki poniesione na ich nabycie (objęcie), np. opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce objętych przed dniem 1 stycznia 2001 r. w zamian za wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodów określa się na podstawie przepisów obowiązujących w roku objęcia tych udziałów - art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 1104 z późn. zm.).

Dochód z odpłatnego zbycia udziałów powstanie w dacie wniesienia udziałów i będzie opodatkowany 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, który należy wykazać w odrębnym zeznaniu rocznym PIT-38.

Osiągnięty ze sprzedaży dochód nie będzie podlegał łączeniu z innymi dochodami i nie wystąpi obowiązek jego wykazania w zeznaniach PIT-36 czy też PIT-37.

Ad. 2.

Podatnikiem, w myśl art. 7 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz jej wspólnicy.

Zgodnie z treścią art. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Takimi źródłami są m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) i kapitały pieniężne (pkt 7). Od zakwalifikowania danego przychodu do określonego źródła zależy sposób opodatkowania tego przychodu.

Za działalność gospodarczą uznaje się, zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, każdą działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ww. ustawy. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ust. 3 art. 14.

Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy określa przychody z kapitałów pieniężnych. Są to należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną. Przychody te są opodatkowane 19% podatkiem dochodowym - na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zalicza spółki osobowej do kategorii podatnika. Podatnikami są poszczególni jej wspólnicy. Zbycie udziałów w spółce kapitałowej nie mieści się w dyspozycji art. 14 ww. ustawy. Przychód z tego tytułu należy więc kwalifikować jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Definicję dochodu podaje treść art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, w myśl której dochodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Natomiast zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Reasumując w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów, w przypadku sprzedaży udziałów w spółce z o.o., wniesionych aportem do spółki osobowej, uzyskany przychód z tego tytułu należy kwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych, proporcjonalnie odniesiony do każdego z udziałowców, zaś kosztem uzyskania przychodów będzie kwota odpowiadająca wartości objętego wkładu w spółce osobowej, nie wyższa niż wartość rynkowa wnoszonych udziałów w spółce z o.o. z dnia ich wniesienia do spółki osobowej.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Zaznacza się jednocześnie, że przepisy dotyczące amortyzacji nie mają zastosowania w tym przypadku. Nie znajdują one bowiem odniesienia do dochodów z kapitałów pieniężnych. Zastosowanie w przypadku zapytania wnioskodawcy znajduje wprost cytowany powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreśla się przy tym, iż jakkolwiek orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą konkretnych spraw, w danym stanie prawnym.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę postanowień organu podatkowego należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2007 r. organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych jest Minister Finansów działający przez upoważnionych dyrektorów izb skarbowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.