IBPB2/415-504/08/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S., przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymanej z Niemiec - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymanej z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1993 r. wnioskodawca uległ na terenie Niemiec wypadkowi w pracy. Z tego tytułu od 1993 r. została mu przyznana renta. Wypłatę świadczenia otrzymywał co miesiąc przez bank, który pobierał podatek. Świadczenie zostało przekazane do ZUS Warszawa, a ZUS przekazywał je na konto bankowe wnioskodawcy. W 2007 r. wnioskodawca podpisał oświadczenie o przekazanie całości świadczenia za okres 8 lat i 2 miesiące. Jednocześnie poinformował, iż na terenie Niemiec kwoty te są zwolnione z podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłata świadczenia w postaci renty jest opodatkowana czy zwolniona z podatku w ramach odszkodowania otrzymanego na podstawie przepisów prawa cywilnego.

Zdaniem wnioskodawcy, wypłacone świadczenie jako odszkodowanie z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest w całości zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c i 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 4a ww. ustawy przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca uległ na terenie Niemiec wypadkowi w pracy i z tego tytułu została mu przyznana renta. Według wnioskodawcy świadczenie to jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c i 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odszkodowanie z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Powołany przepis odnosi się do odszkodowań otrzymanych na podstawie przepisów prawa polskiego, a więc wypłacane wnioskodawcy świadczenie z tytułu wypadku przy pracy na terenie Niemiec, nie jest w Polsce zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie ww. przepisu. Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy świadczenia tego rodzaju są zwolnione od opodatkowania w Niemczech.Należy zauważyć, iż zgodnie art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Ww. przepis jednoznacznie wskazuje jaka jest hierarchia źródeł prawa obowiązującego w Polsce. Zgodnie z powyższym, do opodatkowania dochodów w Polsce stosować można wyłącznie przepisy polskich ustaw z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Brak jest zatem konstytucyjnych podstaw aby o obowiązkach podatkowych polskich podatników rozstrzygać na podstawie przepisów wewnętrznych państw innych, niż Rzeczpospolita Polska. Do tego jednak musiałoby dojść, gdyby przyznać racje wnioskodawcy wywodzącemu prawo do zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując podstawę zwolnienia przedmiotowego świadczenia w świetle przesłanek określonych w tym przepisie organ podatkowy musiałby bowiem dokonać interpretacji przepisów prawa niemieckiego, do czego w świetle powołanego przepisu art. 87 Konstytucji nie jest uprawniony.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, iż wypłacone świadczenie jako odszkodowanie z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.

Jednocześnie zauważa się, że powołany przez wnioskodawcę przepis art. 21 ust. 1 pkt 3d ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane przez właściciela nieruchomości na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego, w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego nie znajduje zastosowania.

Niezależnie od powyższego należy zwrócić uwagę na przepis art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. m z 2005 r. Nr 12, poz. 90), który stanowi, iż emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Zatem, jeżeli wypłacone wnioskodawcy świadczenie jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych przyznanym przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych to podlega ono opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.