IBPB2/415-502/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, Pana M.W. przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w przypadku zawarcia umowy o dzieło przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w przypadku zawarcia umowy o dzieło przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, zgodnie z posiadanym zezwoleniem na budowę rozpoczął wraz z żoną budowę domu jednorodzinnego. Wykonanie robót związanych z budową domu zostało zlecone osobie fizycznej, która poinformowała wnioskodawcę, iż jest zarejestrowanym przedsiębiorcą. Pomiędzy wnioskodawcą, a wykonawcą budowy została zawarta stosowna umowa o dzieło. Przyjmujący dzieło wykonywał prace budowlane do września 2007 r. W trakcie wykonywanych prac wnioskodawca wypłacał wykonawcy zaliczki pieniężne na poczet wykonywanych robót budowlanych. Wnioskodawca wypłacił wykonawcy budowlanemu w maju 2007 r. 8.000 zł, w sierpniu 19.000 zł, a więc łączna kwota wypłacona przez wnioskodawcę daje wartość 27.000 zł. Na skutek konfliktu pomiędzy wnioskodawcą, a przyjmującym dzieło spowodowanego zastrzeżeniami wnioskodawcy, co do jakości wykonywanych robót doszło do rozwiązania umowy. W styczniu 2008 r. wnioskodawca sprawdził w Urzędzie Gminy, czy wykonawca robót budowlanych figuruje w rejestrze działalności gospodarczej jako przedsiębiorca. Jak się okazało przyjmujący dzieło nie znajdował się na liście przedsiębiorców.

Wnioskodawca wskazuje, iż jednorodzinny budynek mieszkalny buduje wraz z żoną na zasadzie współwłasności małżeńskiej, ponadto informuje, że wraz z żoną jest współwłaścicielem nieruchomości. Zezwolenie na budowę zostało wydane na imiona obojga małżonków.

Wnioskodawca twierdzi, iż dotarła do niego informacja, że wypłacając zaliczki na poczet wykonywanych usług był zobowiązany obliczyć, pobrać i przekazać do właściwego Urzędu Skarbowego zaliczki na poczet podatku z wypłaconych należności pieniężnych, a następnie wystawić PIT-11, tj. informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Oryginał dokumentu wysłać wykonawcy robót budowlanych, a kopię przekazać do właściwego wykonawcy Urzędu Skarbowego.

Ponadto, wnioskodawca informuje, że dokonując wypłaty zaliczek wykonawcy robót na łączną kwotę 27.000 zł, nie dokonywał żadnych wpłat do właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako osoba fizyczna - nie przedsiębiorca - zlecająca wybudowanie domu jednorodzinnego w stanie surowym innej osobie fizycznej nie będącej przedsiębiorcą i dokonującą wypłaty należności za wykonane roboty budowlane, byłem zobowiązany pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych świadczeń pieniężnych i przelania ich na konto Urzędu Skarbowego.

Czy w momencie podpisania umowy na wykonanie dzieła w postaci wybudowania domu jednorodzinnego w stanie surowym i wypłacanie należności pieniężnych osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej - moja żona lub ja staliśmy się płatnikami w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.).

Zdaniem wnioskodawcy art. 8 Ordynacji podatkowej zawiera definicję Podatnika. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Wnioskodawca twierdzi, że obowiązek zachowania się osoby fizycznej jak płatnik musi wynikać z przepisów prawa materialnego, a więc z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.). Rozdział 7 ww. ustawy w art. 31; art. 33; art. 34 i w art. 35 i art. 35a określa, kto jest zobowiązany jako płatnik, obliczyć i pobrać zaliczki na poczet podatku dochodowego oraz określa, z jakich tytułów i świadczeń pieniężnych należy pobierać zaliczki. Zdaniem wnioskodawcy nie spełnia on przesłanek zawartych w artykułach wymienionych powyżej oraz podkreśla on, że obowiązek pobrania zaliczki nie wynika również z art. 41, bowiem normy zawarte w tym artykule obowiązują przedsiębiorców. Zdaniem wnioskodawcy osoba, która otrzymała środki pieniężne z tytułu umowy o dzieło, zobowiązana jest na podstawie art. 44 ust. 19 ww. ustawy do samoobliczenia zaliczki na podatek dochodowy i wpłaty jej na konto Urzędu Skarbowego dla siebie właściwego. Wnioskodawca stwierdza, iż jego założenie było prawidłowe i wypłacając kwotę 27.000 zł, za wykonanie robót budowlanych nie stał się płatnikiem w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Płatnika definiuje art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), natomiast podatnika art. 7 tej ustawy. Stosownie do art. 8 ww. ustawy płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z powyższego obowiązek obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go organowi podatkowemu musi wprost wynikać z przepisów prawa podatkowego, w szczególności z rozdziału 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników.

W rozdziale tym wskazano szeroki krąg podmiotów pośredniczących przy wykonywaniu zobowiązania podatkowego pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym - czyli podmiotów będących w określonych okolicznościach wskazanych ustawą płatnikami. Jednakże żaden z przepisów prawa podatkowego nie nakłada na osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej obowiązku płatnika, w szczególności nie nakłada tego obowiązku art. 41 ww. ustawy, który reguluje obowiązki płatnika, w przypadku zawierania umów o dzieło, nakłada ten obowiązek wyłącznie na osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że na zamawiającym wykonanie dzieła będącym osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej nie ciążą obowiązki płatnika.

Zatem stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.