IBPB2/415-403/08/ASz - Możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-403/08/ASz Możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani C. przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 26 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia w postaci zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia w postaci zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest matką niepełnosprawnego dziecka, które ze względu na szczątkowy wzrok musi uczęszczać do szkoły z nauczaniem w języku Brailleʼa. Najbliższa szkoła zapewniająca mu odpowiednie warunki nauczania znajduje się w odległości bez mała 50 km od miejsca zamieszkania. W związku z zaistniałą sytuacją wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem do Burmistrza Miasta i Gminy o zapewnienie dojazdu dziecka do tej placówki. Samorządowy Zespół Edukacji zaproponował wnioskodawczyni zwrot kosztów dowozu dziecka z miejsca zamieszkania do Szkoły w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących. Kwotę dofinansowania ustalono w oparciu o koszty zużytego paliwa w wysokości 450 zł miesięcznie, wypłacaną w formie ryczałtu. Kwota zwrotu kosztów dowozu dziecka jest wystawiana do rozliczenia rocznego na druku PIT-8C przez Samorządowy Zespół Edukacji, zgodnie z odrębnymi przepisami podatkowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ten, który zgodnie z umową stanowi zwrot poniesionych kosztów dowozu dziecka do i ze szkoły, podlega opodatkowaniu, mimo iż w rzeczy samej nie stanowi dochodu a jeżeli nie, to czy w zeznaniu rocznym należy ją wykazywać i jak rozliczać.

Zdaniem wnioskodawczyni kwota zwrotu dowozu niepełnosprawnego dziecka do szkoły, nie podlega opodatkowaniu. Wnioskodawczyni powołuje się na stanowiska Dyrektorów Izb Skarbowych:

*

w Warszawie (1401/FB/005-590/DZ/05 z dnia 23 sierpnia 2005 r.),

*

w Poznaniu (BD-F/415-24/06/Z z dnia 28 lipca 2006 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2. Droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1.

3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;

2.

4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów (art. 17 ust. 2).

Jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej (art. 17 ust. 3). Do obowiązków gminy należy również, na podstawie art. 17 ust. 3a ww. ustawy o systemie oświaty:

1.

zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia;

2.

zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia;

3.

zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.

Zauważyć należy, iż powołane powyżej zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma szeroki zakres. Formą pomocy materialnej dla ucznia jest nie tylko stypendium socjalne, zapewnienie zakwaterowania w internacie lub bursie, umożliwienie korzystania z posiłków w stołówce szkoły albo refundowanie opłat ponoszonych w stołówce prowadzonej przez inny podmiot, ale także świadczenie udzielane przez gminę w formie bezpłatnego transportu oraz zwrotu kosztów przejazdu, dokonywane stosownie do postanowień cyt. art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty. Przy czym, zwolnieniem tym objęty jest nie tylko zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, ale także zwrot kosztów transportu dziecka samochodem prywatnym rodziców dziecka. Nie w każdej bowiem sytuacji gmina może zapewnić dzieciom niepełnosprawnym, na których ciąży obowiązek szkolny, dowóz do najbliższej szkoły (ośrodka) bezpłatnym transportem oraz nie zawsze - z uwagi na stopień niepełnosprawności dziecka - możliwe jest dowożenie dziecka przez rodziców środkami transportu publicznego. W konsekwencji zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka na obowiązkowe zajęcia szkolne jest niczym innym jak formą pomocy materialnej dla ucznia, przyznaną na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty.

W świetle powyższego świadczenia udzielane przez gminę w formie zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych, dokonywane stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl