IBPB2/415-302/07/KCz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-302/07/KCz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP- 26 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy na podstawie niezgodnej ze stanem rzeczywistym deklaracji PIT-8C wnioskodawca jest obowiązany dokonać rozliczenia przychodu z kapitałów pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy na podstawie niezgodnej ze stanem rzeczywistym deklaracji PIT-8C wnioskodawca jest obowiązany dokonać rozliczenia przychodu z kapitałów pieniężnych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2006 r. wnioskodawca zawarł umowę ze spółką, której przedmiotem działalności były usługi pośrednictwa finansowego w dokonywaniu transakcji na rynku Forex, polegające na dokonywaniu rozliczeń w złotych polskich walut obcych notowanych na rynku walutowym bez nabywania, zbywania lub dostarczania takich walut oraz bez ustalania płatności w takich walutach. Transakcje te odbywały się z wykorzystaniem wpłaconej przez wnioskodawcę uzgodnionej umową kwoty depozytu w zamian za zysk wynikający z tych czynności. W marcu 2007 r. wnioskodawca otrzymał od spółki PIT-8C, w którym wykazano przychody, koszty oraz dochód, podczas gdy wnioskodawca żadnego dochodu z przedmiotowych transakcji nie otrzymał. Tym samym w PIT-38 za 2006 r. nie uwzględnił dochodu wynikającego z wystawionej przez usługodawcę informacji. Podejrzewając popełnienie przestępstwa polegającego na wystawianiu klientom fałszywych informacji o osiąganych przez spółkę zyskach wnioskodawca złożył doniesienie o popełnieniu przestępstwa przez wspólników spółki. W wyniku prowadzonego przez policję i prokuraturę postępowania aresztowano wspólników spółki. W dniu 9 maja 2007 r. wydane zostało postanowienie o ogłoszeniu upadłości spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy u wnioskodawcy powstał obowiązek podatkowy w sytuacji, kiedy dochód wykazany w informacji PIT-8C za 2006 r. przez spółkę dokonującą operacji kapitałowych nie został ani przekazany do dyspozycji wnioskodawcy, ani wypłacony oraz czy w obliczu podejrzenia, że usługodawca przedłożył wnioskodawcy fałszywą informację istniał obowiązek ujęcia wykazanego tam dochodu w zeznaniu PIT-38 za 2006 r....

Rozliczenie podatkowe za 2006 r. nie powinno obejmować dochodu wskazanego w PIT-8C otrzymanym od usługodawcy. Informacja to obejmuje bowiem nieprawdziwe dane, gdyż na prowadzonych transakcjach wnioskodawca nie uzyskał dochodu a w obliczu niewypłacalności usługodawcy poniósł jedynie straty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód określony powyżej powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o czym stanowi art. 17 ust. 1b ustawy. Przepis art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję pochodnych instrumentów finansowych stwierdzając, że wyrażenie to oznacza instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) powołanej ustawy - instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są m.in. niebędące papierami wartościowymi finansowe kontrakty terminowe oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie, umowy forward dotyczące stóp procentowych, swapy akcyjne, swapy na stopy procentowe, swapy walutowe. W kategorii tej mieszczą się transakcje zawierane na rynku Forex.

Sposób opodatkowania tychże przychodów jest regulowany przez art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy. Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie dochodów z tego tytułu następuje na zasadzie samoopodatkowania, t.j. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, i obliczyć należny podatek dochodowy

Aby móc zrealizować ten obowiązek, podatnik winien dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. Zgromadzenie tych danych powinno następować w oparciu o informacje roczne sporządzane i wysyłane podatnikowi przez podmioty, za pośrednictwem których uzyskuje on te dochody. Obowiązek sporządzania takich informacji został przewidziany w art. 39 ust. 3 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka, której wnioskodawca powierzył prowadzenie operacji Forex wykazała w informacji PIT-8C nieprawdziwe dane. Rację ma zatem wnioskodawca twierdząc, że nie ma obowiązku wykazywania tych danych w zeznaniu PIT-38, jeśli są one fałszywe, myli się jednak sugerując, że zwalnia go to automatycznie z dokonywania jakiegokolwiek rozliczenia podatkowego. Z dokonania rozliczenia nie zwalnia go nawet sam fakt złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Zarówno przychód jak i koszty wnioskodawca powinien zatem ustalić zgodnie z regulującymi te zasady przepisami powołanymi w niniejszej interpretacji w rzeczywistej wysokości, w każdym przypadku, kiedy na podstawie istniejącej dokumentacji ustalenie takie jest możliwe. Odstąpienie od tej zasady jest możliwe jedynie wówczas, gdy zarówno przychód jak i koszty w rzeczywistości nie wystąpiły, co oznacza, że zarówno przychód jak i koszty są równe zeru. W każdym innym przypadku, bez względu na to czy podatnik osiąga dochód czy ponosi stratę winien jest złożyć zeznanie roczne PIT-38.

Jednocześnie organ podatkowy zaznacza, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powyższego warunkiem rozpoznania u podatnika przychodu jest jego otrzymanie lub pozostawienie do dyspozycji. Chodzi zatem o każdy moment, od którego podatnik może sam rozporządzać świadczeniem, gdyż zostało mu ono wypłacone lub pozostawione do dyspozycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku podatnik dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl