IBPB2/415-30/07/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S. przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stwierdzenia czy w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. definicja pojęcia dodatek zagraniczny była tożsama z definicją należności zagranicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stwierdzenia czy w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. definicja pojęcia dodatek zagraniczny była tożsama z definicją należności zagranicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 24 lipca 2002 r. podatnik został wyznaczony na stanowisko podoficera eksploatacji w Regionalnej Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO - Europy Północnej. Następnie z dniem 1 lipca 2004 r. ponownie został wyznaczony na to samo stanowisko na okres kadencji do 31 lipca 2005 r. Od 1 stycznia 2004 r. należność zagraniczna wypłacana była na mocy przepisu art. 102 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia wykonawczego z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Od 1 stycznia 2004 r. nastąpiło nienależne pobieranie podatku od należności zagranicznej, w związku z wejściem w życie nowelizacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 110, a w konsekwencji objęcie opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych dodatku zagranicznego. Dlatego, od 1 stycznia 2004 r. od należności zagranicznej w wysokości 148 622,47 zł płatnik odprowadził podatek dochodowy w wysokości 37.193,43 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy definicja pojęcia dodatek zagraniczny (art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej) była tożsama z definicją należności zagranicznej (art. 102 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych) w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r.

Zdaniem wnioskodawcy należność zagraniczna stanowi nieopodatkowaną wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających swoje siedziby poza granicami Polski, nie została ona bowiem wymieniona w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. - wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego oraz zasiłków chorobowych i macierzyńskich.

Z powyższego przepisu wynika, iż osobami, których dotyczy to zwolnienie są wyłącznie członkowie służby zagranicznej oraz pracownicy polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403) w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. członkami służby zagranicznej mogą być żołnierze pełniący służbę w placówkach zagranicznych. Przez "placówkę zagraniczną" w myśl art. 4 pkt 2 tej ustawy rozumie się przedstawicielstwo dyplomatyczne, stałe przedstawicielstwo przy organizacji międzynarodowej, urząd konsularny, instytut polski lub inną placówkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającą siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz. U. Nr 115, poz. 1198 z późn. zm.) określa w § 1 ust. 1 pkt 1 uposażenia i inne należności żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe w:

W świetle powyższego, kryteria do zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej spełniają żołnierze wyznaczeni na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych "placówkami zagranicznymi"- czyli żołnierze wyznaczeni na stanowiska służbowe wymienieni w lit. c) wyżej cytowanego § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r.

Tym samym możliwość skorzystania ze zwolnienia może dotyczyć:

* żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowisko służbowe w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Spraw Zagranicznych,

* pracowników polskiej jednostki budżetowej mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, czy wnioskodawca spełnia ww. przesłanki do zwolnienia. Wnioskodawca wskazał bowiem, że został wyznaczony na stanowisko podoficera w Regionalnej Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO - Europy Północnej, a równocześnie we własnym stanowisku przedstawionym w sprawie napisał, że należność zagraniczna stanowi nieopodatkowaną wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających swoje siedziby poza granicami Polski.

Z powyższego wynika, że aby do wnioskodawcy mogło mieć w ogóle zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowisko podoficera w Regionalnej Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO - Europy Północnej musi być albo stanowiskiem w jednostce podległej Ministrowi Spraw Zagranicznych, albo stanowiskiem w polskiej jednostce budżetowej mającej siedzibę poza Polską. W przypadku, jeśli wnioskodawca spełnia wyżej wskazane przesłanki, czyli może mieć do niego zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można dopiero przejść do rozpatrywania zakresu świadczeń objętych zwolnieniem i rodzajów świadczeń wyłączonych ze zwolnienia.

W tym zakresie należy wziąć pod uwagę przepisy regulujące zasady ustalania wypłaconej podatnikowi w 2004 r. należności zagranicznej. Zasady te były określone w § 4 rozporządzenia w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa. Przepis ten stanowi, że żołnierzowi wyznaczonemu na stanowisko służbowe:

* w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych oraz przy międzynarodowych strukturach wojskowych,

* w organizacjach międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych,

* w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "placówkami zagranicznymi", przysługuje należność zagraniczna w wysokości określonej, przy zastosowaniu mnożników określonych w tym przepisie - stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym pełni służbę, na podstawie przepisów dotyczących dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403) zwanej w tym rozporządzeniu "kwotą bazową".

Zatem, skoro kwotą bazową do ustalenia należności zagranicznej jest stawka dodatku zagranicznego, użyte w przepisach ww. rozporządzenia Rady Ministrów pojęcie "należność zagraniczna" należy traktować na równi z pojęciem "dodatek zagraniczny", użytym w art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należność zagraniczna otrzymywana przez członków służby zagranicznej wykonujących obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz pracowników polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. podmioty objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegała w 2004 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Należność tę bowiem - mimo różnic w nazewnictwie - należy traktować tak samo jak dodatek zagraniczny służby zagranicznej. O powyższym przesądza analogiczny sposób jej naliczania oraz fakt, iż od początku 2004 r. należność zagraniczna - identycznie jak dodatek zagraniczny - została ubruttowiona z uwagi na zmianę przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.