IBPB2/415-283/07/BD - Wypłacone dla osoby fizycznej należności wynikające z zawartej umowy sponsoringu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia osobie fizycznej należności wynikającej z umowy sponsoringu - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia osobie fizycznej należności wynikającej z umowy sponsoringu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w celu rozwoju swej działalności, wzmocnienia pozycji na rynku oraz zwiększenia rozpoznawalności firmy zawarła z osobą fizyczną-menadżerem drużyny piłkarskiej umowę sponsoringu. Umowa ta jest cywilnoprawną umową dwustronnie zobowiązującą, w której występuje ekwiwalentność świadczeń stron. Spółka (jako Sponsor) zobowiąże się do przekazania osobie fizycznej (Sponsorowany) odpowiednich kwot pieniężnych, a Sponsorowany w zamian będzie prowadzić działalność promocyjną na rzecz Spółki m.in. przez eksponowanie jej nazwy i logo w celach promocyjnych i reklamowych na wszystkich zawodach sportowych w okresie obowiązywania umowy, występowanie w strojach sportowych oraz korzystanie ze sprzętu sportowego z logo Sponsora, zamieszczeniu w mediach przez Sponsorowanego wypowiedzi informujących o Sponsorze. Umowa ta zawiera zatem zasadnicze, charakterystyczne dla sponsoringu postanowienia. Wnioskodawca zaznacza, że Sponsorowany nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone dla osoby fizycznej należności wynikające z zawartej umowy sponsoringu są u tej osoby przychodami z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy umowy sponsoringu są zaliczane do tzw. umów nienazwanych, do których ma zastosowanie art. 750 Kodeksu cywilnego. Przepis ten stanowi, iż do umowy o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami Kodeksu cywilnego, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym, przychody uzyskane przez sponsorowanych od Spółki na podstawie zawartej umowy sponsoringu, powinny zostać zakwalifikowane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zalicza m.in. przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej. Wyjątek od tej zasady dotyczy przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich, itd.). W konsekwencji zakwalifikowania omawianego przychodu do przychodów z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od należności przekazywanych na podstawie umowy sponsoringu osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, Spółka (jako płatnik) powinna pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczka na podatek dochodowy wynosi 19% od dokonanego świadczenia pomniejszonego o:

Tak obliczona zaliczka na podatek podlega zmniejszeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika. Stanowisko Spółki jest takie, iż wypłacone osobie fizycznej należności z tytułu zawartej umowy sponsoringu należy potraktować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście określone w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jako płatnik powinna pobierać, z tytułu tych wypłat, miesięczne zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Umowy sponsoringu są zaliczane do tzw. umów nienazwanych, do których ma zastosowanie art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Przepis ten stanowi, iż do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do reklamowania nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności. Ponadto, aby powyższa umowa nie była utożsamiana z umową darowizny, powinna określać rodzaj i wartość wzajemnych świadczeń. Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Reklamowanie nazwy sponsora ma wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności. Sponsoring może być w zależności od zasięgu prowadzonych przez sponsorowanego działań np. publiczny, gdy strony zawierają umowę, w której sponsor zobowiązuje się do przekazania sponsorowanemu ustalonej kwoty pieniędzy lub określonych rzeczy, a sponsorowany zobowiązuje się do publicznego wykonywania ustalonych w umowie czynności przykładowo, podczas powszechnie dostępnej imprezy sportowej, kongresu, w mediach, itp.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 13 pkt 8 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

W związku z powyższym należy uznać, za przychody z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należności przekazanych na podstawie umowy sponsoringu osobie fizycznej (sponsorowanemu), a Spółka (jako płatnik) powinna pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy według określonych zasad w art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4), które wynoszą 20% uzyskanego przychodu z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b). Tak obliczoną zaliczkę od dochodu w sposób określony jak powyżej zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.