IBPB2/415-279/07/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 października 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży obrazów - jest nieprawidłowe

W dniu 22 października 2007 r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 26 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży obrazów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zajmuje się malowaniem obrazów, organizuje wystawy oraz zamierza rozpocząć sprzedaż tychże obrazów. Sprzedaż, jak twierdzi, będzie sporadyczna i będzie odbywała się bez umów oraz bez wystawiania rachunków. Ocenia, że w ciągu roku uda jej się zbyć co najwyżej kilka obrazów o wartości poniżej 1 tys. zł każdy.

Wnioskodawczyni zaznaczyła ponadto, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nigdzie nie jest zatrudniona i pozostaje na utrzymaniu męża. Ponadto jest właścicielką pola, w związku z czym jest ubezpieczona i płaci składki na ubezpieczenie społeczne w KRUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy na wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży obrazów, w jaki sposób odprowadzić podatek, jaką deklarację podatkową i w jakim terminie wnioskodawczyni winna sporządzić.

Czy może zastosować 50% koszty uzyskania przychodów ze sprzedaży obrazów.

Czy będzie mogła rozliczyć się z ww. przychodów wspólnie z małżonkiem.

Wnioskodawczyni prognozuje, że może sprzedawać obrazy sporadycznie w danym roku, przy okazji zorganizowanej wystawy. Kwota uzyskana ze sprzedaży nie przekroczy 1000,00 zł za sztukę. W związku z czym nie musi odprowadzać podatku od tych dochodów. Z tego co wnioskodawczyni wiadomo, dla twórców, od których dochód w 2007 r. nie przekroczy kwoty 3015,00 zł wolnej od podatku, nie muszą oni płacić podatku dochodowego. Z informacji posiadanych przez wnioskodawczynię wynika również, że gdyby dochód nie zmieścił się w dochodzie wolnym od podatku w danym roku, to musiałaby odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy niezależnie od tego czy prowadzi działalność w tym zakresie, czy też nie. Wnioskodawczyni podkreśla, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Twierdzi również, że jako malarka, tworząca dane dzieło osobiście, mogłaby zastosować 50% koszty uzyskania przychodów od dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży obrazów, odprowadzałaby zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% dochodu za miesiące, w których uzyskałaby ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Odnośnie deklaracji PIT, wnioskodawczyni nie wie jaką deklarację powinna składać. Ponadto chciałaby się rozliczać wspólnie z mężem. Zdaniem wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży ww. obrazów nie widzi potrzeby zakładania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, jeśli sprzedaż obrazów będzie jedynie sporadyczna w ciągu roku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wymienione wyżej wyłączenie w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, a zatem dochody uzyskane ze sprzedaży obrazów własnego autorstwa podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej wyżej ustawy źródłem przychodu jest działalność wykonywana osobiście, do której zgodnie z art. 13 pkt 2 tej ustawy zalicza się między innymi osobiście wykonywaną działalność artystyczną. Przepis art. 11 ust. 1 stanowi natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. W świetle powołanych wyżej przepisów w przypadku wnioskodawczyni, przychodem będą kwoty otrzymane przez nią ze sprzedaży obrazów.

Kwestię kosztów uzyskania przychodów ze źródeł, o których mowa w art. 13 regulują przepisy zawarte w art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak na podstawie powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów określa się między innymi:

* pkt 3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód,

* pkt 4) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jednocześnie należy zauważyć, że koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% mogą być stosowane tylko wówczas, gdy przychody związane są z korzystaniem przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje praw autorskich, należy się odwołać do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. DZ. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Stosownie do zapisów art. 1 ust. 1 ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przedmiotem prawa autorskiego są między innymi utwory plastyczne.

W treści przedmiotowego wniosku wskazuje Pani, iż uzyska przychód ze sprzedaży własnoręcznie namalowanych obrazów. Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy będzie to przychód z działalności artystycznej, której efektem są namalowane obrazy mogące być przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przychody takie są zakwalifikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego rozwinięcie jest zawarte w art. 13 pkt 2 tej ustawy.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym uzyskany przez Panią przychód ze sprzedaży własnoręcznie namalowanych obrazów jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, który może wchodzić w zakres przedmiotowy prawa autorskiego, do którego na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zastosować 50% koszty uzyskania przychodów.

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Artykuł 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny, ul. Krakowskie Przedmieście 15/17, 00-071 Warszawa.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9 z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, zaliczki miesięcznie, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkowa określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. (...).

Po zakończeniu roku podatkowego, zgodnie z art. 45 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, podatnicy są obowiązani do złożenia zeznania podatkowego PIT-36 w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast w kwestii możliwości opodatkowania wspólnie z małżonkiem należy stwierdzić, że na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie co do zasady podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Jednocześnie zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być (...), na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, (...), opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r.

o podatku tonażowym (Dz. U. z 2006 r. Nr 183, poz. 1353).W związku z powyższym w Pani przypadku istnieje możliwość wspólnego opodatkowania wraz z mężem, o ile zostaną spełnione ww. przesłanki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.