IBPB2/415-258/07/HK/KAN-1421/10/07 - Pomoc z ZFŚS na rzecz emerytów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne, dofinansowanie wypoczynku dziecka pracownika oraz zapomoga z tytułu rehabilitacji dziecka pracownika - zwolnienie z PIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół Zawodowych przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

W dniu 15 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania:

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne:

Emeryci, renciści oraz osoby przebywające na świadczeniach przedemerytalnych zwróciły się do wnioskodawcy o udzielenie pomocy materialnej ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zrobili to w formie wniosku o przyznanie świadczeń rzeczowych. We wniosku określili asortyment tych świadczeń (artykuły spożywcze, środki czystości, zakup odzieży, pościel, ręczniki, leki czy opał). Dyrekcja wraz z komisją socjalną przyznała ekwiwalent pieniężny w zamian świadczeń rzeczowych, o które starali się uprawnieni. W żadnym przypadku przyznana kwota nie przekroczyła 2.280 zł. Pracownicy zwrócili się do wnioskodawcy o dofinansowanie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku sobotnio-niedzielnego lub dofinansowanie zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18. Pracownicy starający się o dofinansowanie wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 do swoich wniosków dołączyli: kserokopię aktu urodzenia dziecka, rachunek za pobyt dziecka na obozie językowym lub turnusie rehabilitacyjnym. Pobyt dzieci na obozie językowym zorganizowany został przez Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, natomiast kurs rehabilitacyjny przez Centrum Rehabilitacji powołane do prowadzenia rehabilitacji dzieci i młodzieży. Zgodnie z regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych środki z funduszu przeznaczone są na finansowanie działalności socjalnej, w której skład wchodzą m.in. udzielanie pomocy materialnej czy dofinansowanie do zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18. Regulamin jednostki nie przewiduje dofinansowania dla młodzieży powyżej 18 lat. Zgodnie z regulaminem wszystkie osoby, które zwróciły się o pomoc są uprawnione do korzystania ze środków funduszu, a przyznając im pomoc jednostka bierze pod uwagę sytuację życiową, rodzinną i materialną osób uprawnionych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należy opodatkować ekwiwalent pieniężny przyznany emerytom, rencistom oraz osobom przebywającym na świadczeniu przedemerytalnym w zamian świadczeń rzeczowych?

Czy przyznane dofinansowanie dla dzieci i młodzieży na podstawie złożonych dokumentów zwolnione jest z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Jaki dokument powinien przedstawić pracownik, aby potwierdzić, że podmiot organizujący wypoczynek jest do tego uprawniony? Czy załączone rachunki za pobyt lub dowody wpłat mogą być przedstawione w postaci kserokopii? Czy w przypadku przyznania pracownikowi zapomogi na pokrycie kosztów leczenia (turnus rehabilitacyjny dziecka), zapomoga taka korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca uważa, iż:

Przyznany ekwiwalent dla emerytów i rencistów korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ekwiwalent przyznany osobom przebywającym na zasiłku przedemerytalnym należy opodatkować -19% podatkiem.

Dofinansowanie turnusu rehabilitacyjnego i obozu językowego korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracownicy dołączyli kserokopie aktu urodzenia dziecka, oryginał rachunku lub zapłaty, na którym stwierdzono, że dziecko uczestniczyło w obozie lub turnusie rehabilitacyjnym. Dodatkowo załączono oświadczenie organizatora, że jest uprawniony do organizowania ww. formy wypoczynku (oświadczenie takie pracownicy złożyli na prośbę pracodawcy). Przyznanie zapomogi pracownikowi na pokrycie kosztów leczenia dziecka na turnusie rehabilitacyjnym korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dziecko, które uczestniczyło w turnusie rehabilitacyjnym jest niepełnosprawne, co można uznać jako długotrwałą chorobę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w r. podatkowym kwoty: 2.280 zł. Zwolnienie powyższe ma zastosowanie wyłącznie do emerytów i rencistów, nie odnosi się do osób przebywających na świadczeniu przedemerytalnym. Według słownika języka polskiego pod redakcja Mieczysława Szymczaka (Wydawnictwo PWN) pod pojęciem słowa "ekwiwalent" należy rozumieć rzecz równą innej wartości, odpowiednik, równoważnik.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, iż przyznany ekwiwalent dla emerytów i rencistów korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty nieprzekraczającej 2.280,00 zł. W przypadku osób przebywających na świadczeniu przedemerytalnym, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania. Dla tych osób otrzymany ekwiwalent będzie stanowił przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek - mają obowiązek sporządzić informacje według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego przychodu w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego (PIT-8C). Zatem w przypadku osób przebywających na świadczeniu przedemerytalnym, stosownie do cytowanego art. 42a ww. ustawy, wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ma natomiast obowiązek sporządzenia informacji o wysokości osiągniętego przychodu PIT-8C, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 wyżej powołanej ustawy wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia długotrwała choroba zatem należy się posłużyć potocznie rozumianym znaczeniem tego określenia. Z pewnością do kategorii chorób długotrwałych zaliczyć należy wszelkiego rodzaju choroby przewlekłe, które z kolei określane są jako zaburzenia lub odchylenia od normy mające jedną lub więcej następujących cech: są trwałe, pozostawiają po sobie inwalidztwo, spowodowane są nieodwracalnymi zmianami patologicznymi i wymagają specjalnego postępowania rehabilitacyjnego. W świetle powyższego uznać należy, iż zapomoga wypłacona pracownikowi, którego dziecko z powodu choroby jest niepełnosprawne i wymaga stałej rehabilitacji wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć formy wypoczynku zorganizowanego wskazane wprost w tym przepisie. Pojęcie "wypoczynek zorganizowany" nie obejmuje wczasów "pod gruszą" czy np. pobytu u rodziny. Z powyższego przepisu wynika, że do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy oprócz tego, żeby wypoczynek odbywał się w jednej z form wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie przesłanki, iż wypoczynek musi być zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie. Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością. W świetle przestawionego stanu faktycznego i prawnego Zakład Pracy będzie zobligowany do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku jedynie wtedy, gdy wydatek został rzeczywiście poniesiony i odpowiednio udokumentowany. W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18. Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku należałoby przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są oryginalne dowody wpłaty. Pojęcie dowód wpłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu wpłaty powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał, tj. imię i nazwisko, z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwotę poniesionego wydatku oraz podpis osoby, która wystawiała ten dokument.

Ponadto pracownik ubiegający się o dofinansowanie z funduszu socjalnego zobowiązany jest do dostarczenia odpowiedniego dokumentu, z którego wynikałoby, że organizator wypoczynku może prowadzić działalność w tym zakresie np. wyciąg z ewidencji działalności gospodarczej, odpis z Krajowego Rejestru Sądowego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, iż przyznane dofinansowanie kosztów pobytu dzieci i młodzieży do lat 18 na obozie językowym zorganizowanym przez Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży oraz na turnusie rehabilitacyjnym korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile spełnione są wszystkie przesłanki wskazane w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.