IBPB2/415-236/07/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB2/415-236/07/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziałów patentowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziałów patentowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest współtwórcą i współuprawnioną opatentowanego projektu wynalazczego. Z czterech osób współuprawnionych do patentu trzy osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej posiadają łącznie 50% udziałów. Pozostałe 50% udziałów jest w posiadaniu czwartej osoby.Trzy osoby fizyczne, które posiadają łącznie 50% udziałów chcą sprzedać swoje udziały patentowe na rzecz czwartej osoby posiadającej pozostałe 50% udziałów.

W umowie sprzedaży należność za zbycie współwłasności praw do patentu będzie rozłożona na pięć kolejnych lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zobowiązanie podatkowe sprzedającego będzie jednorazowo obliczone od całej kwoty określonej w umowie, czy dotyczyć będzie kolejnych rocznych rat.

Czy koszty uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży współwłasności praw do patentu wynosić będą 50%.

Zdaniem wnioskodawczyni podatek dochodowy obliczony będzie od dochodu otrzymanego w danym roku obliczeniowym a w przypadku sprzedaży praw do patentu koszty uzyskania przychodu wynosić będą 50%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c). Zgodnie natomiast z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jak wynika z art. 67 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117) prawo do patentu jest prawem zbywalnym.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażającego ogólną zasadę powstawania przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy-przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3.

Tak więc w przypadku sprzedaży praw do patentu, podatek dochodowy od osób fizycznych należy obliczyć od przychodu uzyskanego w danym roku kalendarzowym.

W odniesieniu natomiast do kosztów uzyskania przychodów przysługujących w związku z przedmiotową należnością stwierdzić należy, co następuje. Zgodnie z art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów określa się w zryczałtowanej wysokości 50% uzyskanego przychodu w odniesieniu do przychodów:

1.

z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego (odnosi się do tych sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności tego projektu),

2.

z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną,

3.

z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Wobec zaistnienia sytuacji sprzedaży praw do patentu należy zastosować zasadę opodatkowania wyrażoną w art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ww. przepisem koszty uzyskania przychodu z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Podkreślić należy, że w świetle przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty m.in. należności z tytułu praw majątkowych, na rzecz podatników objętych nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, pełnią funkcję płatników. Ciąży na nich obowiązek obliczenia, pobrania i wpłaty do właściwego organu podatkowego zaliczki na podatek dochodowy od omawianych należności. Jeśli więc nabywającym jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, to przy wypłacie należności będą na niej ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa powyżej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl