IBPB2/415-215/07/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego diet i innych należności z tytułu podróży służbowej pracownika na obszarze kraju oraz poza granicami kraju - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego diet i innych należności z tytułu podróży służbowej pracownika na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka rozpoczęła działalność od 1 grudnia 2006 r. Jednym z głównych przedmiotów jej działalności są usługi transportowe. Od 11 lipca 2007 r. Spółka posiada licencję na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy. Firma wykonuje zlecenia przewozu ładunków od krajowych i zagranicznych kontrahentów. Za ww. usługi wystawiane są faktury sprzedaży. Pracownicy, którzy będą wykonywać usługi transportowe będą rozliczać delegacje służbowe. Spółka zamierza wypłacać im diety z tytułu podróży służbowej w wysokości przysługującej pracownikom określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Pracownicy wykonujący pracę kierowcy w umowie o pracę mają określone miejsce wykonywania pracy jako siedzibę firmy oraz teren kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość diet z tytułu podróży służbowej wypłacanych pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy w firmie, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy Kodeks pracy, ani wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze nie uzależniają "podróży służbowej", a co za tym idzie prawa do diet, od rodzaju i charakteru wykonywanej pracy. Diety z samej definicji służyć mają pokryciu zwiększonych kosztów wyżywienia. I taką rolę wypełniają bez względu na to czy są wypłacane kierowcy czy innemu pracownikowi. Według wnioskodawcy spełnione są wszelkie przesłanki do objęcia ich zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy:

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Zatem diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika na obszarze kraju i poza nim zwolnione są z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach.

Zwolnienie to przysługuje jednak pod warunkiem, że pracownik odbędzie podróż służbową w rozumieniu art. 77#61450; § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), tj. wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

Zatem w przypadku pracowników - kierowców z charakteru i samej istoty rodzaju ich pracy, wykonywanie obowiązków służbowych odbywa się na pewnym obszarze poza siedzibą pracodawcy.

W świetle przepisów prawa pracy, określenie w umowie o pracę m.in. miejsca wykonywania pracy wynika tylko z woli stron umowy o pracę. Nie ma zatem przeszkód, aby w umowie o pracę zawartej z kierowcą, określono jako miejsce wykonywania pracy siedzibę firmy.

Zatem jeśli z umowy o pracę pracownika - kierowcy wynika, że miejscem wykonywania pracy jest:

Reasumując, zwolnienie z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży służbowej (na obszarze kraju oraz poza granicami kraju) pracownika - kierowcy uzależnione jest od określenia w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.