IBPB2/415-214/08/ASZ - Czy przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani T. przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń pieniężnych przekazywanych na utrzymanie domu - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń pieniężnych przekazywanych na utrzymanie domu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni razem z mężem spisała umowę o zniesieniu wspólnoty majątkowej wraz z umową podziału majątku wspólnego. Jednym ze składników majątku był dom rodzinny, którego własność została przeniesiona na wnioskodawczynię. W akcie notarialnym mąż zobowiązał się do ponoszenia wszelkich kosztów utrzymania powyższej nieruchomości i tym samym co miesiąc przekazywać pieniądze na ten cel. Jednocześnie należy nadmienić, że wnioskodawczyni mieszka razem z mężem i córką, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Z uwagi na charakter pracy męża, jego bardzo częste wyjazdy delegacyjne, wnioskodawczyni przejęła na siebie obowiązek utrzymania domu. W świetle prawa wnioskodawczyni nadal jest w związku małżeńskim, nie ma ustanowionej sądownie separacji ani rozwodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są to pieniądze przekazywane na utrzymanie domu, w którym mieszkają razem z mężem i córką oraz prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Następnym argumentem, według wnioskodawczyni, jest fakt, że pieniądze przekazywane są przez męża jedynie na podstawie jego zobowiązania, natomiast nie jest to obowiązek wynikający z kodeksu rodzinnego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3, 5 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do:

Natomiast jak wynika z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano podatku.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). W świetle art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Natomiast zgodnie z art. 47 powołanego Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

W przypadku zawarcia umowy o rozdzielności majątkowej już w trakcie trwania małżeństwa, rozdzielność wstępuje w miejsce ustawowej wspólności majątkowej i powoduje, że każdemu z małżonków pozostawia się pełną swobodę dysponowania swoim majątkiem (art. 51¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Jednocześnie należy zauważyć, iż w postanowieniach art. 27 i 28 ww. Kodeksu został uregulowany obowiązek zaspakajania potrzeb rodziny, którego celem jest zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie rodziny jako całości oraz zaspokojenie uzasadnionych potrzeb poszczególnych członków przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej.

Stosownie do treści art. 27 powołanej wyżej ustawy, oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Obowiązek ten - jako wynikający z przepisu bezwzględnie obowiązującego - powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależy od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

Przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny na podstawie art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ale w ramach wspólności majątkowej (art. 2 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy). W przypadku rozdzielności majątkowej środki pieniężne są przekazywane z odrębnego majątku męża do majątku żony a zatem stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni otrzymuje od męża środki pieniężne na utrzymanie domu. Małżonkowie mieszkają razem, w świetle prawa nadal są małżeństwem, nie mają ustanowionej sądownie separacji ani rozwodu, jednak w sierpniu zeszłego roku spisali umowę o zniesieniu wspólnoty majątkowej wraz z umową podziału majątku wspólnego. Mąż uiszcza comiesięczne dobrowolne świadczenia pieniężne na utrzymanie nieruchomości, w której również zamieszkuje, a której własność zgodnie z umową podziału majątku wspólnego została przeniesiona na wnioskodawczynię. Skoro zatem jeden z małżonków ze swojego odrębnego majątku dokonuje wypłat na rzecz drugiego małżonka i nie jest to tytułem darmym (mąż mieszka w domu, na który łoży) to nie można również uznać tego świadczenia (nawet w przypadku gdyby było dobrowolne) za darowiznę w rozumieniu art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W związku z powyższym należy uznać, że kwoty przekazywane przez męża na utrzymanie domu w przypadku rozdzielności majątkowej stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu. Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W związku z tym stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.