IBPB2/415-214/07/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 2 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń związanych ze szkoleniem pracowników i kontrahentów - przedstawicieli podmiotów gospodarczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2007 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń związanych ze szkoleniem pracowników i kontrahentów - przedstawicieli podmiotów gospodarczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką jawną zajmującą się sprzedażą materiałów do instalacji sanitarnych i centralnego ogrzewania, armatury łazienkowej. Spółka poniosła wydatki o charakterze kosztowym, dotyczące szkolenia dla przedstawicieli swoich kontrahentów. Powyższe szkolenie odbyło się poza granicami UE. Warunkiem uczestnictwa w szkoleniu było osiągnięcie określonego pułapu obrotu. Szkolenie było tylko dla kontrahentów, którzy ten warunek spełnili. W szkoleniu brali udział również pracownicy wnioskodawcy, bezpośrednio związani z obsługą handlową tych kontrahentów. Kontrahenci biorący udział w szkoleniu zostali częściowo obciążeni kosztami szkolenia. Kontrahenci to przedstawiciele podmiotów gospodarczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia związane ze szkoleniem stanowią przychód dla osób biorących w nich udział, a jeżeli tak to w jaki sposób ten przychód wykazać.

Zdaniem wnioskodawcy świadczenia związane ze szkoleniem dla kontrahentów biorących udział w szkoleniu jak i dla pracowników Spółki są świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wobec tego należy przyjąć, iż generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu. Nie dotyczy to otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku. Jeżeli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone na takie szkolenie przez zakład pracy nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu. Natomiast w przypadku, gdy koszt szkolenia pracownika zostanie poniesiony przez pracodawcę ale nie wystąpi związek zdobywanej wiedzy z zakresem obowiązków pracownika (nie będzie to szkolenie niezbędne do wykonywania zadań powierzonych pracownikowi), wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak może być w określonych sytuacjach zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Odrębne przepisy, o których mowa powyżej to rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r.w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 z 1993 r. poz. 472 z późn. zm.) oraz związane z nim rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U.Nr 31 z 2006 r. poz. 216),które razem z ww. rozporządzeniem z 12 października 1993 r. stanowi integralną całość.

W przypadku dokształcania i doskonalenia odbywanego w formach pozaszkolnych niezbędne jest aby podnoszenie kwalifikacji zawodowych odbywało się na postawie skierowania zakładu pracy.Należy przy tym także zwrócić uwagę, że szkolenie musi być organizowane przez podmiot spełniający wymogi zawarte w § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 lutego 2006 r., który stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o organizatorze kształcenia - należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b tej ustawy.

W związku z powyższym, zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać mogą przychody uzyskiwane przez pracowników z tytułu udziału w pozaszkolnych formach kształcenia pod warunkiem spełniania wszystkich warunków wynikających z obydwu ww. rozporządzeń. W przypadku niespełnienia warunków do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90, należy ustalić wartość świadczenia dla pracownika zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustaloną wartość należy doliczyć do przychodów pracownika i opodatkować według zasad dotyczących opodatkowania przychodów pracownika ze stosunku pracy. Wobec przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego należy zauważyć, że przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczą wyłącznie podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika.

W związku z powyższym dla kontrahentów-przedstawicieli podmiotów gospodarczych koszty szkolenia stanowić będą:

* przychody z innych źródeł dla przedstawicieli nieprowadzacych działalności gospodarczej,

* przychody z działalności gospodarczej dla przedstawicieli prowadzących działalność gospodarczą.

W odniesieniu do kontrahentów-przedstawicieli nieprowadzacych działalności gospodarczej wyjaśnia się, że w myśl przepisu art. 20 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użycie w tym przepisie określenia "w szczególności" oznacza, że wyliczenie w tym artykule jest wyliczeniem jedynie przykładowym. Przychodami z innych źródeł są również inne nie wymienione w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody.

Zgodnie z ww. przepisem, przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych są m.in. nieodpłatne świadczenia; świadczenia częściowo odpłatne, nie należące do przychodów:

* ze stosunku pracy (art. 12 ustawy),

* z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ustawy),

* z działalności gospodarczej (art. 14 ustawy),

* z kapitałów pieniężnych (art. 17 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że kontrahenci - przedstawiciele ponoszą częściowo koszty szkolenia. Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia sa częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustalona według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.W świetle natomiast zasad wymienionych w art. 11 ust. 2 i 2a wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie zaś do regulacji art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Tym samym przepis art. 42a ustawy podatkowej, nakazuje podmiotowi dokonującemu świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy na rzecz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będącemu płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, sporządzenie - zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 42a ww.ustawy - informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych, tj. PIT-8C.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.