IBPB2/415-20/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe,

* nie uznania darowizny za zbycie - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 24 stycznia 2008 r. Znak IBPB2/415-20/08/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 30 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną od 2000 r. jest zameldowany na pobyt stały (on od 22 grudnia 1999 r., żona od 10 lipca 2000 r.) w mieszkaniu należącym do niedawna do Gminy. W lipcu 2007 r. małżonkowie wykupili na odrębna własność dotychczasowe mieszkanie komunalnie i zgodnie z księgą wieczystą są od 19 lipca 2007 r. wpisani jako właściciele tego mieszkania. Od 2007 r. pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Wnioskodawca wraz z żoną chcą dokonać zbycia mieszkania na rzecz rodziny żony (ojciec, siostra, brat), którzy po śmierci matki chcą przeprowadzić się bliżej wnioskodawcy i jego żony. Udział wnioskodawcy i małżonki do przedmiotowej nieruchomości wynosi po 50% - tak zdecydowali w akcie notarialnym w dniu zakupu nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy:

ad 1) jak nazwa wskazuje zastosowanie ma ulga meldunkowa 12 miesięczna - tj. meldunek wiąże się z długotrwałym zameldowaniem (celem ograniczenia spekulacji na rynku mieszkaniowym i ograniczenie zarobkowania na nieruchomościach bez uwzględnienia tegoż zarobkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych), to na zbycie nie mają wpływu czynniki zarobkowe - które mają wpływ w przypadku opodatkowania dochodu od osób fizycznych a jedynie sytuacje życiowe, jak w opisanym przypadku zakupu większego mieszkania, które aktualnie wnioskodawca przygotowuje do zamieszkania. Dlatego też okres 12 miesięcy winien liczyć się od chwili faktycznego zameldowania na pobyt stały, co sugerowałoby zamiar zamieszkania a nie zarobkowania na obrocie nieruchomościami,

ad 2) umowa małżeńska nie ma żadnego wpływu na omawiany stan faktyczny, gdyż żona była zameldowana podobnie jak wnioskodawca ponad 12 miesięcy w mieszkaniu a nie jak wskazuje wnioskodawca np. w kuchni i jednym pokoju, 50% udziału w nieruchomości podkreśla część wspólnego użytkowania tejże nieruchomości na zasadach pełnych niezależnych od ustroju majątkowego małżeńskiego,

ad 3) darowizna części lokalu na rzecz żony również nie ma wpływu na opisane zdarzenie - żona była zameldowana podobnie jak wnioskodawca ponad 12 miesięcy w mieszkaniu na zasadach pełnych, niezależnych od ustroju majątkowego małżeńskiego czy też wielkości udziału - akt notarialny nie wskazywał pomieszczeń do użytkowania przez każdego z małżonków,

ad 4) podarowanie części lokalu żonie również nie rodzi konieczności nowego naliczania momentu rozpoczęcia biegu terminów ulgi, gdyż to jest ulga meldunkowa, a warunek ustawowy meldunku został spełniony,

ad 5) darowizna nie jest zbyciem, gdyż ma charakter nieodpłatny a faktyczny i nie ma nigdy charakteru odpłatności, dlatego też ustawodawca postanowił rozdzielić te czynności prawne, celem wskazania ich prawnego charakteru.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Nowe zasady opodatkowania przytoczone powyżej, regulują wyłącznie opodatkowanie dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych od 1 stycznia 2007 r. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed data zbycia.

W związku z powyższym przedmiotowe zwolnienie uwarunkowane jest spełnieniem łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed data zbycia,

* w terminie 14 dni od dnia odpłatnego zbycia nieruchomości, złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wnioskodawca wraz z żoną nabyli na własność mieszkanie 19 lipca 2007 r. i obecnie zamierzają je zbyć. W przedmiotowym mieszkaniu zarówno wnioskodawca jak i jego żona zameldowani są od kilku lat na pobyt stały, co oznacza, iż spełniają warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Wobec powyższego, w przypadku gdy w terminie 14 dni od daty zbycia wnioskodawca wraz z żoną złożą we właściwym urzędzie skarbowym, oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy, przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania będzie w całości zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy jednak zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w tym przepisie objęty jest przychód ze sprzedaży wyłącznie budynku mieszkalnego. Przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z lokalem podlega opodatkowaniu na zasadach wymienionych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozdzielność majątkowa, która istnieje pomiędzy małżonkami od 2007 r. nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków jako odrębny podatnik uzyska dochód w wysokości połowy wartości nieruchomości, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia należy rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z małżonków. Tym samym 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały należy liczyć odrębnie dla każdego z małżonków. Z opisanego zdarzenia wynika, że każdy z małżonków jest zameldowany w przedmiotowym lokalu dłużej niż 12 miesięcy.

Na przedmiotowe zwolnienie, w przypadku sprzedaży mieszkania, również nie będzie miała wpływu darowizna części nieruchomości na rzecz żony.

Żona wnioskodawcy otrzyma na wyłączną własność całą nieruchomość, w której jest zameldowana przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, spełnia więc warunek uprawniający do skorzystania ze zwolnienia w razie zbycia tejże nieruchomości. Tym samym darowizna w tym przypadku nie rodzi konieczności nowego liczenia biegu terminu 12 miesięcznego okresu zameldowania.

Za nieprawidłowe należy jednak uznać stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonanie darowizny na rzecz żony nie jest traktowane jako zbycie. Zbyciem jest bowiem każde przeniesienie prawa własności na inny podmiot. Zbycie może mieć natomiast charakter odpłatny np. umowa sprzedaży lub nieodpłatny np. umowa darowizny. Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.Z powyższego wynika, że na obdarowanego przechodzi zatem prawo własności do przedmiotu darowizny.

Z uwagi na fakt, że darowizna ma charakter nieodpłatny, nie stanowi ona jednak źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy i w związku z tym przekazanie darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn według zasad określonych w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.).

Reasumując, przychód uzyskany ze sprzedaż mieszkania będzie podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. pkt 126 ww. ustawy, jeżeli w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości zostaną przez małżonków złożone we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenia, że spełnione są warunki uprawniające do zwolnienia.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i wiążą jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast powołana przez wnioskodawcę decyzja Izby Skarbowej w Szczecinie dotycząca wniosku złożonego przed 1 lipca 2007 r. nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ każda decyzja wydawana jest w indywidualnej sprawie i wiąże tylko w sprawie w której zapadła. Ponadto w odniesieniu do wniosków o interpretację złożonych po dniu 30 czerwca 2007 r. jedynym organem uprawnionym do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Minister Finansów działający poprzez upoważnionych Dyrektorów Izb Skarbowych.

Nadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że niniejsza interpretacja została wydana z zachowaniem procedury i terminów określonych ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), która to ustawa reguluje m.in. tryb wydawania interpretacji indywidualnych oraz powadzenia postępowanie podatkowego. Tym samym zasady postępowania administracyjnego, na które powołuje się wnioskodawca, regulowane ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) nie maja zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.