IBPB2/415-198/08/MCZ - Opodatkowanie przychodu uzyskanego w Niemczech przez pracownika naukowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani R.S. przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania przychodów uzyskanych na kontrakcie naukowym w RFN - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania przychodów uzyskanych na kontrakcie naukowym w RFN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym w Instytucie Fizyki Jądrowej. Na stałe mieszka w Polsce i czasowo przebywa w RFN na kontrakcie naukowym (umowa o prace, zatrudnienie jako pracownik naukowy) na Uniwersytecie, na okres krótszy niż 2 lata. W RFN wnioskodawczyni otrzymała kartę podatkową i płaciła (płaci) podatki. Zgodnie z artykułem 20 Umowy o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania między Polską a RFN mogłaby być zwolniona z płacenia podatku w RFN, jeżeli od dochodu uzyskanego w Niemczech zapłaci podatek w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak zapłacić podatek w Polce od dochodu z RFN, aby móc skorzystać art. 20 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania...:

Wnioskodawczyni uważa, że dochody z RFN (bez względu czy płacone były podatki w RFN czy też są w RFN z podatku zwolnione) są opodatkowane w Polsce metodą wyłączenia z progresją.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a tej ww. ustawy. przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

W rozumieniu art. 4 ust. 1 obowiązującej umowy, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) zwana dalej: umową, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 20 ww. umowy osoba fizyczna, która przebywa czasowo w jednym Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych na uniwersytecie, w szkole wyższej bądź innej uznanej placówce oświatowej tego Umawiającego się Państwa, a która ma lub bezpośrednio przed tym pobytem miała stałe miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, podlega zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie lub prowadzenie prac badawczych przez okres nieprzekraczający dwóch lat, licząc od dnia jej pierwszego przyjazdu w tym celu, pod warunkiem, że będzie ona opodatkowana z tytułu takiego wynagrodzenia w drugim Umawiającym się Państwie.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż dochód osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Polsce uzyskiwany z tytułu prowadzenia prac badawczych na uniwersytecie w Niemczech, podlega zwolnieniu od opodatkowania w Niemczech przez okres pierwszych dwóch lat licząc od dnia przyjazdu podatnika do Niemiec w tym celu, pod warunkiem, iż dochód ten podlega opodatkowaniu w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

Jako, że wnioskodawczyni jest rezydentem Polski to podlega - zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Tym samym dochód uzyskany z ww. prac naukowych (badawczych lub nauczania) uzyskiwany w Niemczech w okresie nieprzekraczającym dwóch lat będzie podlegał opodatkowaniu tylko w Polsce. Nie będzie miała tutaj więc zastosowania żadna z metod wymienionych w art. 24 ust. 2 umowy.

Stosownie bowiem do art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień lit. b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu (metoda zwana metodą wyłączenia z progresją).

Zgodnie zaś z art. 24 ust. 2 lit. b) umowy jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami art. 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Republice Federalnej Niemiec. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i który odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Republice Federalnej Niemiec (metoda zwana metodą odliczenia proporcjonalnego).

Metoda ta stosowana jest wyłącznie do dochodów wymienionych w art. 10 (dywidendy), art. 11 (odsetki) i art. 12 (należności licencyjne), a wiec dochodów, które nie są przedmiotem stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Natomiast metoda wyłączenia z progresja dotyczy wszystkich innych dochodów, które zostały wymienione w pozostałych artykułach umowy i które zgodnie z ich brzmieniem podlegają opodatkowaniu w Niemczech. Tylko w takich przypadkach (tzn. opodatkowaniu - zgodnie z umową - danego dochodu w Niemczech), Polska zwolni z opodatkowania dochód uzyskany w Niemczech stosując metodę wyłączenia z progresją.

Jak juz wyżej zaznaczono, zgodnie z postanowieniami art. 20 umowy dochody uzyskane z pracy naukowej na uniwersytecie w Niemczech przez osobę, która ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie będą podlegały opodatkowaniu w Niemczech, przez okres pierwszych dwóch lat licząc od dnia jej przyjazdu do Niemiec w tym celu. Skoro więc dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu w Niemczech, to podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jeżeli natomiast okres pracy naukowej przekroczy dwa lata, dochód uzyskiwany z tego tytułu podlegał będzie opodatkowaniu zarówno w państwie świadczenia pracy, tj. w Niemczech jak również w państwie rezydencji, tj. w Polsce. Przy czym w Polsce, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, tzn. w tym przypadku metodę wyłączenia z progresja.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że stanowisko wnioskodawczyni w kwestii opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych na kontrakcie naukowym w RFN w okresie nie przekraczającym dwóch lat metodą wyłączenia z progresją jest nieprawidłowe.

Należy tu zaznaczyć, że organ wydający pisemną interpretację jest związany opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę. Organ podatkowy nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie przedstawionej we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.