IBPB2/415-195/07/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń w postaci dofinansowania do wycieczek i wczasów organizowanych lub zakupionych przez pracodawcę dla swoich pracowników oraz byłych pracowników - emerytów i rencistów - jest nieprawidłowe

W dniu 25 września 2007 r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń w postaci dofinansowania do wycieczek i wczasów organizowanych lub zakupionych przez pracodawcę dla swoich pracowników oraz byłych pracowników - emerytów i rencistów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie faktyczne.

Wnioskodawca dofinansowuje pracownikom, emerytom i rencistom - byłym pracownikom wczasy jak również wycieczki. Dofinansowanie dokonywane jest ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wczasy oraz wycieczki organizowane są przez pracowników, emerytów, rencistów lub przez pracodawcę. Wycieczki oraz wczasy nie są organizowane w ośrodku wczasowym należącym pracodawcy. W ciągu roku kwota dofinansowania do wycieczek i wczasów dla jednej osoby nie przekracza kwoty: 380 zł w przypadku pracownika, natomiast w przypadku emeryta lub rencisty - byłego pracownika 2.280 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dofinansowanie do wczasów i wycieczek zorganizowanych lub zakupionych przez pracodawcę w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy traktować jako świadczenie rzeczowe zwolnione od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł dla pracowników oraz kwoty 2.280 zł w przypadku emerytów i rencistów - byłych pracowników.

Zdaniem wnioskodawcy dofinansowanie do wycieczek i wczasów zakupionych lub zorganizowanych przez pracodawcę zaliczyć należy do świadczeń rzeczowych. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego "świadczenie" to przedmiot zobowiązania lub uprawnienia, to obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz. "Rzeczowy" to dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób); to dary, nagrody w naturze, nie pieniężne. "Pieniężny" - to mający związek z pieniądzem, wypłacany w pieniądzach. Za wykorzystaniem definicji słownikowej przemawia fakt, iż przepisy podatkowe nie zobowiązują do stosowania definicji zwartej w Kodeksie cywilnym. W przypadku dofinansowania do wczasów, wycieczek zorganizowanych lub zakupionych przez pracodawcę osoby nie otrzymują pieniędzy. Dofinansowanie do wycieczek lub wczasów zakupionych przez pracowników, emerytów, rencistów związane jest ze zwrotem zainteresowanym pieniędzy. Za faktem, iż dofinansowanie poprzez zakupienie lub zorganizowanie przez pracodawcę wycieczek lub wczasów jest świadczeniem rzeczowym przemawia również sformułowanie przepisu, z którego wynika, że rzeczowymi świadczeniami nie są: bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Nie są wymienione zakupione lub zorganizowane wczasy lub wycieczki.W związku z powyższym należałoby wyróżnić dwa sposoby finansowania:1) dofinansowanie do wczasów lub wycieczek zakupionych przez pracowników, emerytów i rencistów. Następuje zwrot wpłaconych pieniędzy. W tym przypadku świadczenie ma charakter pieniężny i nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych;2) w przypadku zakupu lub zorganizowania wczasów lub wycieczek przez pracodawcę, dofinansowanie ma charakter świadczenia rzeczowego. W związku z tym podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy, emeryci i renciści otrzymują świadczenia, sfinansowane w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w formie dopłat do wczasów i wycieczek. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty rzeczowe w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł Ustawodawca uzależnił zatem powyższe zwolnienie podatkowe od charakteru świadczenia - świadczenie musi odznaczać się charakterem rzeczowym, ewentualnie musi stanowić zamiennik świadczenia rzeczowego, w przypadku niemożliwości jego świadczenia.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia się od podatku dochodowego wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380,00 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Jak wynika z powyższego, zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe mają, np. paczki świąteczne, wartość biletów do kina, wartość karnetu na basen czy siłownię.

Jak wynika z powyższego ze zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym. Natomiast nie można uznać, iż wartość wycieczki czy też wypoczynku w postaci kosztów przewozu, noclegu, wyżywienia zorganizowanej i w części finansowanej przez zakład pracy jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym. Przedmiotem świadczenia jest usługa turystyczna a nie rzecz. Pracownicy i emeryci mają prawo do skorzystania z usługi turystycznej zakupionej przez pracodawcę. Wartość takiego świadczenia stanowi:- przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy. Wartość dofinansowania do wycieczki dla pracownika, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- przychód emeryta opodatkowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym stanie faktycznym pracownicy, emeryci i renciści otrzymują dopłaty do wczasów i wycieczek oraz wycieczki zakupione lub zorganizowane przez pracodawcę. Nie można zatem uznać, iż wartość ww. dofinansowania lub zakupu usług związanych z organizacją wycieczek i wczasów jest świadczeniem o charakterze materialnym, a więc świadczeniem rzeczowym.

Biorąc powyższe pod uwagę wartość tych świadczeń nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego i należy je każdorazowo traktować jako przychód do opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.