IBPB2/415-16/08/MK/KAN-3297/12/07 - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem PIT diet i innych należności za czas podróży pracownika tymczasowego wypłacanych przez pracodawcę użytkownika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku diet i innych należności za czas podróży służbowej wypłacanych pracownikom tymczasowym - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku diet i innych należności za czas podróży służbowej wypłacanych pracownikom tymczasowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (pracodawca użytkownik) podpisał w 2007 r. z agencją zatrudnienia (agencją pracy tymczasowej) umowy, których treścią było kierowanie pracowników agencji (pracowników tymczasowych) do pracodawcy użytkownika. Wnioskodawca wyznaczał skierowanym pracownikom zadania do wykonania na jego rzecz. Na podstawie ww. umów, koszty wynagrodzenia pracownika pokrywała agencja. Zgodnie z umową pracodawca użytkownik wypłacał kierowanym pracownikom tymczasowym należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową oraz ponosił wszelkie koszty związane z przejazdem, tj. zakupem biletów lotniczych, na prom, na pociąg itp., które umożliwiają pracownikowi tymczasowemu dostanie się do miejsca pracy, o ile jest ono inne niż siedziba pracodawcy użytkownika. Pracodawca użytkownik kierował pracowników tymczasowych do wykonania zadania służbowego poza siedzibą pracodawcy użytkownika, stanowiącą miejsce wykonywania pracy wynikające z umowy o pracę zawartej pomiędzy agencją a pracownikiem tymczasowym. Pracodawca użytkownik był zobowiązany, z umowy z agencją, rozliczać delegacje pracownika tymczasowego.

Podstawę przyznania i wypłaty diet oraz innych należności za czas podróży służbowych pracowników tymczasowych przez pracodawcę użytkownika stanowiły przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 77⁵ § 5 Kodeksu pracy. Pracownicy tymczasowi byli wykorzystywani przez pracodawcę użytkownika do wykonywania zadań w ramach obowiązków wynikających z zawartych przez niego kontraktów. Zadania te mieściły się w pojęciu praca tymczasowa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Pracodawca użytkownik ustalał i wypłacał pracownikowi tymczasowemu należności na pokrycie kosztów podróży służbowej (w tym diet) - w wysokości i na zasadach określonych w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. (Dz. U. z 30 grudnia 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm. oraz Dz. U. z 30 grudnia 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.). Obowiązek ten wynikał z zawartej umowy pomiędzy pracodawcą użytkownikiem a agencją pracy tymczasowej. Pracownicy skierowani do pracy pracodawcy użytkownika często otrzymywali polecenie służbowe odbycia podróży służbowej poza stałe miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę pomiędzy pracownikiem tymczasowym, a agencją pracy tymczasowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane pracownikom tymczasowym, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, diety i inne należności za czas podróży służbowej, wypłacane przez pracodawcę użytkownika na podstawie umowy zawartej pomiędzy nim a agencją pracy tymczasowej - są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy, diety i inne należności wypłacone pracownikowi tymczasowemu przez pracodawcę użytkownika tytułem pokrycia kosztów podróży służbowej, w granicach o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych. Art. 21 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do przychodów pracowników tymczasowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, otrzymanych od pracodawcy użytkownika ma zastosowanie ust. 1 pkt 11-11b, 13 i 16. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wolne są od podatku diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika (a także podróży osoby niebędącej pracownikiem) - do wysokości określonej w odrębnych przepisach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

W opisanym stanie faktycznym diety i inne należności na pokrycie kosztów podróży służbowej korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a). Podróż służbowa pracownika odnosi się do pracownika tymczasowego. Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się m.in. osobę pozostającą w stosunku pracy. Definicję stosunku pracy zawiera art. 22 § 1 Kodeksu pracy. Definicję tę wyczerpuje zatrudnienie pracowników tymczasowych za podstawie umowy o pracę (art. 7 ustawy z 9 lipca 2003 r. - o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 22 września 2003 r. Nr 166, poz. 1608 z późn. zm.) pomimo, że niektóre prawa i obowiązki pracodawcy wykonuje pracodawca użytkownik, który nie jest stroną stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13,

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej:

Przepis art. 21 ust. 1a ww. ustawy stanowi, iż do przychodów pracowników tymczasowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, otrzymanych od pracodawcy użytkownika ma zastosowanie ust. 1 pkt 11-11b, 13 i 16, czyli m.in. przepis o zwolnieniu diet i innych należności za czas podróży. Tymi odrębnymi przepisami jest ustawa z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 z późn. zm.).

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego sprawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży pracownika tymczasowego otrzymanych od pracodawcy użytkownika (którym jest wnioskodawca) do wysokości oraz na warunkach ustalania należności określonych w ww. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Nie można natomiast zgodzić się ze stwierdzeniem, że zwolnienie to przysługuje na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, czyli że dotyczy pracowników. Za pracownika, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się osobę pozostająca m.in. w stosunku pracy (art. 12 ust. 4 tej ustawy).Pracownik tymczasowy nie jest pracownikiem wnioskodawcy (pracodawcy użytkownika), ale pracodawcy będącego agencją pracy tymczasowej. Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (powołanym również we wniosku przez wnioskodawcę), agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych na podstawie umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy. Zatem zwolnienie powyższe przysługuje na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.