IBPB2/415-1593/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych na rzecz pracowników oraz członków ich rodzin opłacanych przez pracodawcę - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych na rzecz pracowników oraz członków ich rodzin opłacanych przez pracodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka - wnioskodawca wykupiła dla swoich pracowników usługę zintegrowanej opieki zdrowotnej, której celem było zagwarantowanie pracownikom opieki lekarskiej w szczególności stałego dostępu do usług medycyny pracy. Opieką tą objęte są osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Każda z osób uprawnionych do korzystania z usług medycznych, w tym członkowie ich rodzin, otrzymała imienną kartę identyfikacyjną. Karta ta, potwierdza prawo jej właściciela do otrzymania świadczeń zdrowotnych. Zakres świadczeń określonych w umowie został podzielony na dwa obszary usług:

Spółka na mocy umowy, zobowiązana jest do comiesięcznej aktualizacji list osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń zdrowotnych. Informacje te, są podstawą do wystawienia faktury za dany miesiąc. Podmiot, który świadczy ww. usługi nalicza swoje wynagrodzenie za każdy miesiąc na zasadzie ryczałtu dla poszczególnych rodzajów świadczonych usług.

Spółka na podstawie otrzymanej faktury zalicza w koszty uzyskania przychodu opłaty za świadczenia obowiązkowe i część obejmującą świadczenia dodatkowe dla pracowników spółki. Natomiast opłaty za świadczenia dla rodzin pracowników nie stanowią kosztu uzyskania dla spółki.

W miesiącu rozliczeniowym opłaty dotyczące świadczeń dodatkowych dla pracowników oraz ich rodzin spółka dolicza pracownikom do należnego wynagrodzenia i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy. Natomiast opłaty za świadczenia z zakresu medycyny pracy i profilaktyki, jako że spółka jest zobowiązana do ich ponoszenia, nie stanowią przychodu pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość dodatkowych świadczeń dla pracowników oraz członków ich rodzin jest przychodem dla pracownika podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem spółki - wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia swoim pracownikom obowiązkowych świadczeń zdrowotnych wynikających z Kodeksu pracy - ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej w zakresie określonym w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy świadczenia te nie stanowią przychodów ze stosunku pracy pracowników nimi objętych. Natomiast świadczenia dodatkowe dla pracowników oraz opłaty za opiekę medyczną dla członków ich rodzin traktowane są jako przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on podstawę do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy w sposób przewidziany dla przychodu ze stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wykupiła dla pracowników i ich rodzin usługę zintegrowanej opieki zdrowotnej, której zakres został podzielony na świadczenia obowiązkowe dla pracowników wynikające z Kodeksu pracy (wstępne, okresowe, kontrolne badania lekarskie i badania profilaktyczne) oraz świadczenia dodatkowe dla pracowników oraz członków ich rodzin nie stanowiące usług z zakresu medycyny pracy.

Zatem należy stwierdzić, że wartość otrzymanych od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń w zakresie pakietu usług medycznych - co do zasady - stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym należy wskazać, że świadczenia medyczne związane z obowiązkowymi badaniami, do których ponoszenia pracodawca jest obowiązany przepisami Kodeksu pracy lub innych ustaw tj. świadczenia z zakresu medycyny pracy są przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieodpłatnym świadczeniem Spółki na rzecz jej pracowników w przypadku objęcia ich programem opieki zdrowotnej nie jest korzystanie przez tych pracowników z konkretnych usług medycznych, lecz fakt objęcia pracowników opieką medyczną. W związku z tym, przychodem nie będzie wartość usług medycznych, z jakich skorzystał pracownik, lecz wartość świadczenia uzyskiwanego przez pracownika, jakim jest możliwość skorzystania z takich usług. Należy zauważyć, iż usługa objęcia opieką medyczną finansowana pracownikom przez Spółkę jest powszechna na polskim rynku i odpłatność z jej tytułu wynika z faktu objęcia opieką medyczną, a nie z faktu korzystania z konkretnych świadczeń. Tego typu umowy polegają z jednej strony na przekazaniu świadczenia pieniężnego, a z drugiej na przyrzeczeniu zapewnienia opieki medycznej w razie takiej potrzeby. W związku z tym pracownik, gdyby nie otrzymał przedmiotowego świadczenia od Spółki, mógłby indywidualnie zawrzeć taką umowę ponosząc z tego tytułu wydatki. W związku z powyższym należy uznać, iż w przedmiotowym przypadku u pracowników powstaje przychód ze stosunku pracy. Podkreślenia wymaga również fakt, że otrzymanie, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach nie musi mieć bynajmniej tzw. postaci rękodajnej. "Otrzymanie" oznacza przysporzenie w majątku w postaci tego za co otrzymujący sam nie zapłacił. Tym samym przychód u pracownika rozpoznawany jest ze względu na samą gotowość do świadczenia opieki medycznej a nie za fakt skorzystania z określonych usług bądź nie.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, iż przychodem każdego z pracowników będzie cena zakupu usługi objęcia go opieką medyczną w ramach programu opieki zdrowotnej.

Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników nieobowiązkową opieką medyczną, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika. W momencie opłacania usług medycznych znana jest wnioskodawcy zarówno globalna kwota przypadająca do zapłaty, jak i liczba pracowników, dla których wykupiono świadczenie, tym bardziej, że jak sam wnioskodawca nadmienia każda z osób uprawnionych do korzystania z usług medycznych, w tym członkowie rodzin, otrzymała imienną kartę identyfikacyjną.

Nadmienić należy, że pracodawca oprócz kosztów opieki medycznej nad pracownikiem opłaca również abonament medyczny za członków jego rodziny. Zatem łączna wartość kosztów poniesionych z tytułu ww. świadczeń medycznych przez zakład pracy, przypadająca na pracownika jest jego przychodem ze stosunku pracy. Pakiet medyczny dla członków rodziny stanowi nieodpłatne świadczenie otrzymywane przez pracownika. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący go z pracodawcą stosunek pracy nie otrzymałby on tego świadczenia.

Reasumując, cena zakupu usługi objęcia danego pracownika (rodziny) dobrowolną opieką medyczną stanowi przychód tego pracownika w rozumieniu art. 11 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym na Spółce z tytułu dokonywania ww. świadczeń, ciążyć będą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dla przychodów ze stosunku pracy. Nie dotyczy to świadczeń, które przysługują pracownikom na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, gdyż te świadczenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy są zwolnione z podatku. Zatem w sytuacji zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych dla swoich pracowników obejmujących wykonanie wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, oraz dobrowolnych specjalistycznych usług medycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 32 w związku z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, podlegać będzie jedynie wartość pieniężna tej części otrzymanego świadczenia (część opłaty), która przypada na specjalistyczne usługi medyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.