IBPB2/415-1478/08/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypłaconych odsetek od zaniżonych wynagrodzeń i zasiłków chorobowych

* w części dotyczącej odsetek od wynagrodzeń ze stosunku pracy - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej odsetek od zasiłków chorobowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypłaconych odsetek od zaniżonych wynagrodzeń i zasiłków chorobowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 2008 r. do podstawy wynagrodzenia, (zasiłku) chorobowego wlicza się nagrody i premie, które zależą wyłącznie od dobrej woli i uznania pracodawcy. Od dopłat od zaniżonych wynagrodzeń i zasiłków chorobowych pracownikom należą się odsetki ustawowe.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wypłacone odsetki tytułem dopłat do zaniżonych wynagrodzeń i zasiłków chorobowych dla pracowników stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wypłaconych odsetek nie pobiera się podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

I.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (tj. między innymi ze stosunku pracy).

Z opisanego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż pracodawca zamierza wypłacić pracownikom dopłaty do zaniżonych wynagrodzeń i zasiłków chorobowych wraz z ustawowymi odsetkami.

Zgodnie z art. 92. § 1 pkt 1 ustawy - Kodeks pracy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Wynagrodzenie to oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy - art. 92 § 2 ustawy - Kodeks pracy. Powyższe wynagrodzenie, nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego - art. 92 § 3 powołanej ustawy. Za czas niezdolności do pracy, o której mowa w § 1, trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach czyli w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 z późn. zm.) o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - art. 92 § 4 ww. ustawy.

Przepis art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zatem w przypadku gdy pracodawca będzie wypłacał pracownikom odsetki od wynagrodzenia za czas choroby zgodnie z powołanym powyżej art. 92 ustawy - Kodeks pracy to wówczas jako, że to wynagrodzenie należy kwalifikować do przychodu ze stosunku pracy - odsetki z tego tytułu będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

II.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są "inne źródła". Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania "w szczególności". W katalogu wyliczeń zawartych w art. 20 ust. 1 powołanej ustawy znajdują się m.in. zasiłki z ubezpieczenia społecznego (zasiłki chorobowe).

Podkreślić jednakże należy, że wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym zakres art. 20 ust. 1 ww. ustawy obejmować będzie także innego rodzaju przychody, gdzie indziej w ustawie nie wymienione, czyli m.in. odsetki wypłacane przez płatnika od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego (zasiłków chorobowych). Tego rodzaju odsetki nie zostały wymienione w katalogu zwolnień z opodatkowania podatkiem dochodowym, zawartym w art. 21 ust. 1 powołanej ustawy. Podlegają zatem opodatkowaniu.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Na płatniku, który dokona wypłaty odsetek od zaniżonych zasiłków chorobowych ciążyć zatem będzie obowiązek sporządzenia i przekazania podatnikowi, oraz właściwemu organowi podatkowemu informacji PIT-8C o wysokości uzyskanego przychodu, w terminie i na zasadach określonych w art. 42a ustawy. Przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, podatnik winien wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym powstał przychód.

Stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stanisława Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.